Alle inzendingen van claire

Het water was inktzwart droeg takken van bomen met zich mee. Wild en kolkend sloeg het water tegen de dijken. De storm was niet ver af. Door het intense zonlicht laag boven de horizon tekenden zich dreigende figuren af. De zon scheen met moeite door de wollen wolken. Het landschap werd daardoor mooier dan ooit. Tijdens de Herfst en de storm…

Aaneenrijgen van woorden Samensmelten tot een zin Poëzie of gewoon vertellen Iedere klank steunt de andere Even mooi is de verwoording Even goed het begrip Emotionele ontlading Prettige herinnering Hersenspinsels putten uit het niets Nooit aan gedacht Maar toch de pen gegrepen Zo niet eeuwig verdwenen Schrijven is blijven Als uw eigen…

Met de metro naar je werk gaan. Een vliegtuig nemen naar de zon. We doen het constant. Iedereen kent vandaag wel iemand die straks in de stalen vogel zal stappen reikhalzend uitkijkend naar het verboden land. Want zo zie ik het nu. Overal waar we gaan of staan loert de dood. We hangen vast aan een bengelend touw juist nog niet aan onze nek…

Het was vandaag een catastrofe. Het is traditie geworden, dat de wekker mij stilletjes laat ontwaken, zodat ik met een diepe zucht mijn armen kan strekken in de kamerlucht. Vandaag schrok ik me rot de wekker die luid zingend mijn oren geweld aan deed. Niet eens wakker nam ik dat ding stevig beet. Een klop op zijn kop maar dat onding zijn…

Verknocht aan het verleden Verkocht aan het heden Verliefd op de toekomst Liefde en leed In harmonie gekleed Lachen en verdriet Samen aan een geniet Storm en wind Zijn als een blij kind Twijfel en ongemak Zit in een keurslijf, te strak Wij zijn één geworden In mening en gedachten Verstrengeld als wortels In de onuitputtelijke aarde…

Alleen nog enkele kleine mankementen wat aangepaste verzekeringselementen en we zijn klaar om nooit nog een voetganger omver te rijden. Om elk euvel op de straat te mijden. Hij knalt nooit nog ergens tegen op alleen van een oude auto krijgt hij nog op zijn kop. Ik bekijk het met gemengde gevoelens. Ik wil natuurlijk geen ongevallen meemaken…

Is romantiek overschat? Twee mensen kennen elkaar van haar noch pluim. Wetenschappers hebben beslist, ze passen bij elkaar. Het klinkt misdadig en immoreel. Niets zo mooi toch een klassieke, schuchtere paringsdans? Is het niet op de speelplaats, op kantoor, op de bus of misschien in de sportclub. Relatiedeskundigen zeggen romantiek wordt…

Jongeren beginnen steeds later aan seks. Ze starten niet meer voor hun vijftiende. Zelfs wachten ze tot hun achttiende, of ouder. Ze worden allemaal laatbloeiers. Dertien is de leeftijd waarop jongeren fantaseren. Niet verwonderlijk in een wereld waar seks alom vertegenwoordigd is, op TV, internet radio en sociale media. Juist door die openheid…

Marsmannetjes waren verzinsels van op tekentafels, maar nu is er een sprankeltje hoop, letterlijk. Zo weten we dat wij mensen water nodig hebben, een noodzakelijke voorwaarde voor elke vorm van leven. De NASA heeft nu water gevonden op de rode planeet. Vandaar mijn zotte gedachten en knotsgekke verlangen om snel eens naar Mars te vliegen…

Ik krijg een filmpje binnen van mijn dochter, waarop mijn kleinkindje de filmster van dienst is. Hij sluipt de kamer rond Gaat op verkenning naar een pot met plant. Likt aan de schoenen, aan de vloer Alles waar hij zijn tong kan aanleggen moet eraan geloven. Hij wilt de bloembak gaan verkennen maar een harde neen doet hem opschrikken.…

missen zal ik je (niet) herinner je (niet) wat wij hadden sluit je ogen (niet) om te zien hoe wij kusten denk (niet) aan mij als je mijn parfum ruikt proef mij (niet) wanneer jij je lippen op een ander zet kijk je naar de hemel, zie hoe groot het werkelijk was dat (zo men zegt) zelfs daar grenzen bestaan en wanneer je over je vinger…

Mijn hart is van steen. Het heeft emfyseem. Het is zwart geworden, door gebrek aan toevoer van liefde, die normaal door mijn aderen stroomt. Afgesnoerd zoals bij een amputatie. Nu zal ik het aan niemand meer kunnen geven. Het is dood, het heeft het begeven. Ik kan niet meer, heb geen verweer. Ik zie wat er nog komt, Ik ben nu de mond gesnoerd…

Ik droom vaak en graag, hoewel ik er niet om vraag. Los van mijn hedendaagse voetafdruk waan ik me hoog in de lucht. Hoog boven de wolken schud ik de drukte van mijn leven af. Ik stap dan vrolijk uit mijn dagelijkse sleur met onbeschreven bladen in mijn agenda. Ik trek het veilige deken naar me toe. Zet mijn geheugen op een mooie symfonie…

Een beschadigd voorwerp wil je weer hebben zoals het ontwerp. Een kunstobject is niet gemaakt voor de eeuwigheid, leeft al een heel leven, in een stille bescheidenheid. Ingekaderd of gezet in veiligheid. De restaurateur kan men beschouwen als de dokter van kunstvoorwerpen. Eerst vindt er een onderzoek plaats, dan wordt de diagnose gesteld,…

Ik zag haar op een poster, mijn ogen bleven kleven aan het papier. Ze keek me zo doordringend aan net of zij mij iets wou vragen. Ik stapte verder, ze spookte door mijn hoofd had iets losgeweekt vanbinnen haar blik en die mooie ogen. Haar huid was net satijn, haar ranke hals was uitdagend. De film in mijn hoofd legde haar op de gevoelige…

De mensen liepen anders in de stad, omdat het als een zomerdag leek. Zon doet wonderen en zeker die eerste lekkere zonnestraal. Dames hebben net langere benen, hun broeken hangen aan de kapstok. Mooi opgemaakte ogen vrolijk als het zonlicht. De meisjes dragen kortere rokjes, zelfs enkelen shortjes. De zomerkleuren doen hun best hun goed…

Zijn hoofd is een wirwar van draden. De verbindingen zijn zo uitgebreid, dat hij een gespannen leven leidt. Hij moet zoveel doen, daar wringt de schoen. Zijn haren worden grijs, dat is de slimheid zijn prijs. Hij woelt dag en nacht, tot hij bijna versmacht. Het ventje in zijn hoofd, kan maar niet worden gedoofd. Hij slaakt een diepe zucht…

Mama wat moet ik nog zeggen Je doet alles voor mij. Je kijkt zo liefkozend in mijn broze ogen, als die een waterval hebben overwonnen. Je aait mijn wang zo lieflijk, als het vroegere babyhuidje. Je streelt door mijn haren, om mij sussend te laten bekomen. Ik zou me geen betere mama kunnen dromen.…

Een pauw kom je veel tegen in glasramen, De oudheid zit daar voor veel tussen. Om geliefden in hun overspel te sussen. Zodat ze altijd terug naar hun vrouw kwamen. Zeus de oppergod was niet monogaam Hij had een minnares zonder schaam Zijn vrouw liet haar betoveren en bewaken door de reus met honderd ogen.. Hij werd vermoord en de minnares…

Op zijn laatste plaat zal hij het antwoord nooit kennen op zijn glorieuze vraag! Hij heeft daar ongetwijfeld vrede mee. In zijn leven was hij ongrijpbaar. Excentriek en onvoorspelbaar. In zijn metamorfoses liep je verloren, bij zijn teksten raakte je de weg kwijt. Bowie mikte op het hoofd. Met let’s dance op de benen, maar nooit op het…

2015 wuifde ik uit met een traan, van al het verdriet die werd aangedaan. Terroristische aanslagen, die wij met afschuw op de media zagen. Ik zal proberen niet meer achterom te kijken, dan zie ik toch maar overal lijken. Gehersenspoeld en gedwongen, hun hart in haat gewrongen, jonge mensen uit hun milieu gesleurd, hun familie door emoties…

De vervaarlijk krakende barsten in mijn gemoed, door een portie amoureuze treurnis, niet eens geprobeerd om de juiste weg te kiezen. Mijn troost is onderkoeld, bijna bevroren. De brakke cocktail van hormonen, tranen en zweet, geserveerd door aanstellerige meiden. Ik zit gevangen in een deinende massa. Mijn ergste nachtmerrie heeft mij verwrongen…

Het doek dat ik zag voor mij sprak me enorm aan. De mensen erop staarden, was het naar mij of keken ze naar de toekomst. Ze bleven gewoon staan. Hun gezichten kon ik niet herkennen, toch priemden hun ogen door mijn hart. Hun gezichtloze hoofd had iets, dat ik niet had. Ze waren geduldig, iets wat ik niet ben. De geweven draden hielden hen…

Het zijn barre tijden voor ons allemaal. Angst voor terreur. Angst voor vluchtelingen. Angst voor wie komt en angst voor wie gaat. Angst voor de dag van morgen en angst voor die van overmorgen. Angst voor onze jobs en pensioenen. Angst dat anderen die onhaalbaar en onbetaalbaar zullen maken. Angst voor vreemden en barbaren. Die schrik…

Hoe vaak zegt er iemand als ze een schilderij bekijken, och, het zijn maar lijnen, dat kunnen wij ook. Al lijkt het gemakkelijk een abstract schilderij maken, het is veel uitdagender dan je denkt. Er is veel aandacht nodig, je moet visie hebben en vertrouwen in je doek hebben. De kunstenaar doorbreekt de regels, net een gesloten omslag…

Mijn doek blaast met volle wangen mijn kleuren door elkaar. De horizontale stroming in de dampkringlucht vult oorverdovend mijn strak gespannen lijf. Strijdend, vechtend wil ik mijn kleur behouden. Ik zou hem aan flarden rijden Ik bons tegen mijn doek, maar hij wijkt geen centimeter Ik moet het met lege ogen aanzien hoe hij me mengt…

Ik ben als een spons Zuig alles op Alles dat gebeurt Kom ik aan de beurt Ik verdrink aan wat verkeerd gaat Een bui die ik niet zag aankomen Gekibbel tussen de kinderen Zo erg dat ik in tranen verdrink. Stilaan ben ik aan het verzuipen In de vergetelheid zou ik willen kruipen Maar ik hou alles stevig vast Het is een zwaar pak last…

Een gezicht schilderen is iets magisch. Alle elementen spelen mee. Het is een schilderstijl die met licht, kleur, vorm en diepte een vervreemde sfeer schept. De voorstelling van haar ogen zijn uitsluitend mogelijk in de fantasie van de schilder. Het is een extreem gevoel voor detail. De sfeer is de onbegrijpelijke onwerkelijkheid. De…

Wasmachine was haar laatste toeren aan het draaien. De stofzuiger at zo schrokkend van de gevarieerde maaltijd op de grond tot hij zich aan een bloemblad verslikte. Trok het uit zijn keel, zo kon hij verder zijn weg afleggen. De microgolf begon te rinkelen omdat hij er de brui aan gaf telkens voor ontdooier te moeten spelen. De kookplaat…

Gevangen tussen het kader van mijn leven. Verstrengeld in het verleden. Het heden heeft geen waarde meer, op de toekomst heb ik geen verweer. Mijn ogen zijn blind geworden overschaduwd door verdriet. Mijn lach is in mist opgegaan door diegenen die mij niet verstaan. Mijn gelaat is bedekt met schaduwen Ik kan alleen nog vertwijfeld kijken…