een normaal leven

Met de metro naar je werk gaan.
Een vliegtuig nemen naar de zon.
We doen het constant.
Iedereen kent vandaag wel iemand
die straks in de stalen vogel zal stappen
reikhalzend uitkijkend naar het verboden land.
Want zo zie ik het nu.
Overal waar we gaan of staan
loert de dood.
We hangen vast aan een bengelend touw
juist nog niet aan onze nek dichtgesnoerd.
Op het nippertje ontsnapt
omdat er eentje werd betrapt.
Honderden families
verloren hun vriend, vader of kennis
door deze blinde haat.
De angst mag ons niet gevangen houden.
We mogen het de terroristen niet gunnen.
Nooit zullen we weten waarom zij ons zo haten.
Wij pendelaars, citytrippers, gewone mensen
onschuldig reizend door het leven van elke dag.

... Een aanslag in Dadizele, enkele kiometers van mijn huis, wel niet door IS, maar waar kan men nog gerust zijn? ...

Schrijver: claire vanfleteren, 21 augustus 2016

claire.vanfleterenskynet.be

leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 418