Alle inzendingen van cornelis

ik ben moe en weet wel waarom maar vraag het mij en ik weet het niet ik zie de vlucht van de vogels ver zullen ze gaan zo ver zulllen ze vliegen ik ben geen vogel en ik ben moe…

de dagelijkse dingen om te beginnen douchen dan ontbijten en op buienradar kijken of ik droog zal blijven trek meteen een regenpak aan het beginnende licht en de lanterenpalen die uitgaan geen tijd voor weemoed of verlangen want de dag is pas begonnen en meedogenloos het zal weer gaan zoals een dag nou eenmaal gaat…

Zo, eindlijk ben je kant en klaar, Al had je 't niet gedacht. Ga nu maar gauw naar Grootmoe heen, Die zeker je al verwacht. Dag, meisjes! Goed nu opgepast, En maak maar heel veel pret. Zeg, Anna, denk als oudste er om, dat je op Marietje let. En jij, mijn drukke Janneman, Mijn kleine Spring-in-'t-veld, Grootmoeder is al oud, dus vrind…

soms doet iets pijn bijvoorbeeld wat een dochter over je zegt en dat wil je niet weten maar het doet wel pijn oke, ontken het maar het is waar…

het is weekend en het ijs is weg we drinken chocolade in de kantine van de ijsbaan en we praten over vorig weekend op natuurijs met tegenwind en zo zwaar dat we steeds vielen met al die scheuren in het ijs maar wel echt mochten we moeten kiezen dan zeker dat ijs en niet de ijsbaan tot onze verbazing…

als je weet dat je niet alles weet hoe kan je dan nog iets zeggen ? dus zeg beter maar niets is echter waar dat we dan zouden sterven van saaiheid en doodgaan willen we juist niet dan vooral graag kletsen of altijd en eeuwig zwijgen liever echter niet…

het is laat maar ik ben nog wakker alles is wakker de aansteker op tafel en het blikje bier naast de vliespinda's en de plant is ook nog wakker en eet vlees, volgens mij de dj's zijn wakker zoals ze maar kletsen de maan is wakker onder een wolkendeken de sleutels van mijn deur ik denk dat ze wakker liggen naast een paar…

ik wil een paar woorden en meer woorden wil ik eigenlijk niet alsjeblieft zeg niets meer denk aan mij en ik zal aan jou denken jij in mijn armen zeg niets of alles en wees van mij…

Ze was vanavond op tv. om zeven uur en ze zei dat ze er mee ophield. We zaten in de kroeg met het breedbeeld aan en we hadden allemaal even tranen in onze ogen. Waarom wisten we niet precies, want wat is een Koningshuis ? In onze ogen niet zoveel, maar toch tranen en heimwee naar iemand die we missen.…

Vanmiddag bij Monnickendam geschaatst, was echt goed staalhard ijs. Heb tien rondjes gedaan, plus even een matige erwtensoep tussendoor, maar was vooral ook mooi : die Gouwzee, die sneeuw, dat dorp en een laagstaande heldere zon die gaandeweg steeds verder weg zonk in nevel. Moest je af en toe wel even stilstaan om dat…

Hij leest een folder van de dokter over depressie. Is hij misschien depressief en vindt hij dat? Je weet het immers niet, kan zomaar zijn. Als je over een wandelpad loopt, vind je vaak iets, bijvoorbeeld een paddenstoel, of een aansteker of een blikje cola of een mooi boomblad, het hangt er van af. Wat je ziet en vindt, zegt hoe…

met een kalasjnikov in een loopgraaf liggen en niet overmand worden door angst voor je eeuwige dood je moet er nu uit springen en nu rennen naar het volgende punt in je leven of naar het doodgaan en als het je dood niet is dan gelukkig kun je daar later over schrijven maar blijft niet te vergelijken met die sprong…

De Britse prins Harry zegt dat hij Afghaanse opstandelingen heeft gedood bij aanvallen tegen de Taliban. Goh, goh , nou bedankt Harry we gaan weer geruster slapen door jou. Dus hartstikke blij dat je het niet stilgehouden hebt dat je ook als society-prins eindelijk eens een moordenaar kunt zijn.…

Glibberend over de besneeuwde fietspadensmurrie in Amsterdam met zeker -20 zoals wij dat hier voelen zijn we nog niet op weg naar de Noordpool maar veel scheelt het niet.…

je valt je bent bijna niets maar alle auto's zijn opeens kruiperig door jou…

Vandaag op de Jaap Edenbaan verlangde iedereen naar ijs. De wind woei en het leek wel min 12 maar het verlangen brandde. Alsjeblieft ijs kom en water ga niet onder de sneeuw liggen niksen, doe iets, bevries. We kunnen niet wachten op je onbarmhartigheid, zodat we weer kunnen schaatsen en aan vroeger denken, toen we ooit op de Westeinderplassen…

het is waar dat ik haar mis maar ja het ging niet wat doe je als iets niet gaat ? ik wist het niet ik dacht en ik dacht misschien had ik niet zoveel moeten denken altijd weer dat denken en juist daarom ging het niet? ik weet het weer niet maar ik mis haar ongedacht…

ik weet nog niet wat ik ga schrijven misschien lantarenpalen schijnend in vallende sneeuw of een eenzame reiger en hoe alleen ze kunnen zijn mogelijk een binnenvaartschip in een sluis en ik zie haar naam wie weet iets over voetbal en de goal van het jaar zo prachtig maar zeker mijn verdriet en dat ik haar mis voor altijd…

dit is een gedicht vertel mij wat het is en ik geef je een paar woorden een beetje wit en misschien een gedachte of de volle maan waar je naar kijkt en dat is het dan naast een paar tranen en de sneeuw die gaat vallen zoals de sneeuw valt…

Hoi Arlette, Een paar minuten na twaalf in het nieuwe jaar is dus een beetje van de as van Kees de lucht in gegaan in de Ardennen, het regende net niet. Luit, de zoon van Marcel en Rijanne, wist dat zo'n vuurpijl een holle kern heeft en daar konden we het ingieten, voor het wegwoei. Ik heb het aangestoken met een sigaret en daar…

Nieuw jaar inderdaad, heeft iets van nieuwe haring, wel lekker en met uitjes. Maar dan gebeurt er iets en is het helemaal anders. Van een haring zeg je dat niet. Dus op dat moment is er een verschil: het moment dat je gaat denken en verlangen. Daar begint het nieuwe jaar. Gelukkig 2013 !…

Hangt daar Rambo in deel 1 bijna geheel ten dode op geschreven, klimt hij in deel 2 weer kwiek over de rand van het neerstorten En meteen alles volkomen vergeten op weg naar de volgende. Maar misschien bij 'fiscal cliff', denkt men iets te veel aan film. Het is echt veel gevaarlijker, evengoed geen echt ravijn.…

er lopen een paar mensen door het park op eerste kerstdag met hun honden en ze praten over van alles en nog wat en ze wensen elkaar een gelukkig leven bijna niemand loopt daar maar zij wel, je huilt bijna…

het verhaal is nogal kort: een timmerman en zijn zwangere vrouw op weg naar Bethlehem en geen plaats meer in de herberg en dat werd later: de zoon van God, om onduidelijke redenen en dat vieren we nog steeds…

ga ik naar de schaatsbaan het zal regenen en het ijs zal zacht zijn maar hard genoeg als je valt dus je wilt niet vallen en kijk je om je heen zie je haast niemand en in de verte de huizen waar iedereen samen is behalve jij maar recht je rug, weet wie je bent en let op dat je niet valt en iets breekt en er komt echt wel weer iemand…

We hadden er op gehoopt dat de wereld zou vergaan. Please Wereld! Verga! We hebben genoeg van je gezien! Maar nee, hoor niets, kon het hier nog, was het in Australië inmiddels te laat. En zo zaten we wat te kletsen in de kroeg wie weet toch een beetje extra blij. Normaal denk je niet elke dag aan het leven terwijl het mistig is en de…

Dat de wereld vergaat, is tot daar aan toe, gebeurt een keer of je nou wilt of niet, denk aan de zon. maar dan wil ik wel graag weten hoe laat, want heb nog zoveel afspraken. Welke moet ik afzeggen en welke niet ? Om maar een dwarsstraat te noemen…

geen zin in doodgaan dus dat valt dan weer mee op een winteravond…

Els, hoe gaat het ? De hoofdpijn inmiddels verdwenen hoop ik ? Wat ga je doen met Kerst en zo ? Ergens jammer dat je er niet bij bent in de Ardennen, maar begrijpen doe ik het wel. Roos gaat in ieder geval de eerste drie dagen mee, gelukkig. En de Oudejaarsavond zal ik zeker weer een quiz doen, maar middernacht toch…

Nu hoor ik die tune bij het huwelijk van Maxima, die moeten we er ook in hebben en daarna van Lionel Ritchie : we played the games that people play, so many dreams that flew away. Gecombineerd met die Afghaanse lijn. Maar ja, wat praat ik, jij vergat gewoon dat we het er vandaag over zouden hebben. Ik had afgelopen weekend er nogal…