Netgedichten

netgedicht (nr. 46.722):

schaatsrequiem

Vanmiddag bij Monnickendam geschaatst,
was echt goed staalhard ijs.

Heb tien rondjes gedaan,
plus even een matige erwtensoep tussendoor,
maar was vooral ook mooi :

die Gouwzee, die sneeuw, dat dorp

en een laagstaande heldere zon
die gaandeweg steeds verder weg zonk

in nevel.

Moest je af en toe wel even stilstaan

om dat allemaal te zien,

anders ging je onderuit door de scheuren
her en der in het ijs, maar was prima te schaatsen verder.

Elke keer dat ik even stilstond

dacht ik aan Kees,

want hij had hier natuurlijk moeten rijden
en verbaasd moeten zijn

dat ik 'm eens bij kon houden na m'n schaatslessen van dit jaar.

Nu het requiem van Mozart, zo.. alles.