Alle inzendingen van corrie van engelen-kock

de stilte van de avond rust geborgenheid veiligheid de stilte van de avond warmte bescherming samen de stilte van de avond lezen muziek alleen de stilte van de avond prettig totaal genieten…

kijken naar buiten de stad nog actief hier binnen lange gangen zwak verlicht pijnlijke stiltes doorkliefd door apparaten gezucht pijn en verdriet alarm gaat af paniek in de gang telefoon, gefluister wat later een bed leeg weer even slapen de uren verstrijken het wordt morgen nacht in het ziekenhuis eindelijk voorbij…

eerste nestwarmte een vrijheid zonder grenzen zwevend op de wind…

de duisternis valt als een deken over mijn wereld, mezelf beschermend voor mijn gevoelens de duisternis van de nacht laat me even de rust vinden, mezelf bevrijdend voor een dag de duisternis trekt weer op na een eenzame nacht, mijn gevoelens onthuld, waar ik mezelf heb achtergelaten in een zee van tranen…

ik wil mijn vleugels voor je spreiden ik wil jou brengen naar de zon die zou dan jouw tranen drogen jou laten lachen ..... als het kon ik wil je pijn zo graag verzachten een schuilplaats zoeken onder de zon ik wil je troosten in donkere nachten en 't verleden vergeten ..... als het kon…

warm, respectvol luisterend verhalend een lach, een traan onzichtbare banden gewonnen vertrouwen eindeloos begrip gesproken woorden bijzondere momenten zwijgende stiltes een houden van een mens ... een vriend…

je hebt soms van die dagen dan gaat er van alles mis je voelt je zo ontzettend klein en weet zelf niet wat er is het liefste wat je dan zou willen is weg weg van iedereen verstoppen voor de buitenwereld en even niemand om je heen…

adembenemend leeft eeuwenoude stilte in stenen graven…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

liefde verzwolgen emoties blijven drijven aan het oppervlak…

heimwee naar vroeger even weer kind zijn zorgeloos genieten heimwee naar vroeger lange zomers strenge winters bergen sneeuw genieten heimwee naar vroeger lange vakanties dagen zwemmen uren lopen in de bossen genieten heimwee naar vroeger mooie herinnering ik wil geen kind zijn ik ben blij met het heden soms met zorgen maar…

explosiegevaar vierkant grijs wordt vlammend rood migraineaanval…

ik lees boeken en handen aan lange tafels in stille zalen en verloren ruimtes volg ik aders en lijnen, gesprokkelde letters tot zinnen gevormd kan ik waarzeggen, toekomst voorspellen in alle rust het einde dromen of blijf ik hangen in sprookjes, het schrijven in stilte van een eigen verhaal…

stiltegebieden bieden veilig onderdak in woelige tijd…

hij penseelt kleuren om wollig te wentelen in stuifmeelpollen…

zonder omkijken wordt zijn deur dicht getrokken de rug gebogen…

ik proef de zachtheid van jouw woorden ik voel de warmte van jouw lach ik wil nog even stil genieten ... zonder woorden als het mag ik spiegel me in je stralende ogen ik loop over van puur geluk ik wil nog heel lang stil genieten ... echte vriendschap gaat nooit stuk…

de natuur in rust onder een sneeuwwit tapijt op adem komen…

voor ‘t kleine bange meisje dat nooit echt een kind kon zijn pluk ik mooie gele bloemen in een zonovergoten wei aan ‘t kleine lieve meisje dat nooit echt een kind mocht zijn wil ik al mijn liefde geven en haar vertellen het is voorbij tegen ‘t kind dat je niet zijn kon wil ik zeggen jij mag er zijn heb vertrouwen in de toekomst…

zo helder als glas schitterend als de sterren fijntjes geslepen…

margrieten ogen statig en koperglanzend boven het maaiveld kunstenaar: Paul Veroude…

wat is er met je aan de hand als je het even moeilijk hebt als je het even niet ziet zitten wat is er met je aan de hand kun jij een echte reden geven of is het meer een onbestemd gevoel wat is er met je aan de hand voel jij je eenzaam of alleen weet jij wat je eraan kunt doen wat is er met je aan de hand het is er…

vriendschap pril breekbaar als glas en toch ... zo sterk vriendschap zo kort twee mensen een band en ook ... zo sterk vriendschap praten huilen elkaar zien onbegrijpelijk ... zo sterk vriendschap intens waardevol hopelijk in de toekomst ... zo sterk…

soms voel je je alleen verward en zo verloren je zoekt een plek waar niemand komt en waar niemand je kan storen een veilige plaats echt helemaal voor jou alleen je wilt wat tijd voor jezelf en niemand om je heen en word je gevonden in jouw stille stilte verstikkend en hol deel je gevoelens deel je tranen het leven is te waardevol…

vertrouwensgesprek in een bloeiend veldje van gele narcissen…

in bloesemkruinen fluistert een kleine vogel lentegedichten…

wandelen langs verlaten stranden blote voeten in het zand met de zon hoog aan de hemel samen lopen hand in hand lekker luieren schelpen zoeken uren zwijgen uren praten boeken lezen echt genieten en de boel de boel maar laten…

toen ik je voor de eerste keer zag had je mijn hart gestolen zo puur, zo echt een beetje verlegen kwam je binnen jij gaf me een hand en stelde je voor zo puur, zo echt nu zeg je thuis ik ga naar mijn vriendin even wat drinken even wat kletsen zo puur, zo echt aan jou heb ik mijn hart verloren lief kind met het syndroom…

machtig gezichtsveld waar land en lucht samengaan blik op oneindig…

zwartgele vleugels brengen natuur te dichtbij er zwermt agressie…