inloggen

Alle inzendingen van els van dinteren

44 resultaten.

Sorteren op:

ALLARDSOOG

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 42
voor H.N. Werkman we lopen het zandpad op rechts de kale akker iets verder links de steen met namen een oude man met bloem vertelt hoe het was die voorjaarsavond terwijl de vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in milde geur van appelbloesem en sering - weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer…

schuim en as

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 79
op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een mooi stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld geur herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

spiegel in spiegel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 135
we zijn wie we altijd al waren oud geworden kinderen al zolang geen vijftien meer maar keer de vingers op één hand bewegend levend in herinnering bladdert het huis heel langzaam af binnen brandt het vuur verwarmt zoekend de gedachten woorden in vage trage bochten namen worden aarzelend genoemd geliefden die het brein verlaten maar de…

moeder van drie gratiën

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 101
ze is jong maar heeft een vage zachte rimpel rond haar mond de handen in rustige beweging terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw- voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons kookt wordt er gelachen om een goede grap als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet daarna volgt rustig pianospel…

herinnering 25 jaar nadien

netgedicht
1.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen zetten dagelijks geluk van rust en geborgenheid thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd wilde hop lager de varens oude mossen witte lelies de trap hing moederziel alleen, boven was gezonken in een hel van geweld en haat een rode kastanje had…

Schubert - D. 960 II

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
de eerste klank komt zonder aarzeling uit de hemel vallen gelijk met de emotie die me rustig ingetogen laat dansen je zit naast me en fluistert 'oh nee, dit niet, het is te veel' jaren later bij diezelfde eerste toon het gevoel, klein geluk dat kleeft aan herinnering die niet is vergaan in het snelle gewoel van plaats en tijd hoe diep…

dubbelportret

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 88
met bagage bestaand uit klein verlangen kiest ze zonder aarzelen haar doel rustig ontwaakt, kinderen gewekt gevoed gedag gekust het afscheid is altijd voor korte tijd om het diepe zelf wat rust te gunnen een zwierige jas in een spiegelruit jonger: in één snelle oogopslag 'het kind de moeder van de vrouw' ongedurig rusteloos maar trouw…

over schoonheid

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 187
voor M. je stem ben ik vergeten, woorden zijn in tijd vervlogen nu ik je hoor en zie is de herinnering terug de opgeheven arm, je balansarm in de Gilgamesj-voordracht plotseling reikt de arm naar de zaal en raakt me bijna wil je afstand scheppen, wil je iets aangeven, vragen? soms het een, dan weer het ander? de woorden glijden naar je…

getuigen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 118
over rotsen ligt de wankele afdaling met zicht op verhalende cipressen: hugenoten begraven zonder steen of voortvluchtig terug klimmend, de spieren verzuurd in de verte het terracotta dak de oude deur, schietgaten in de wanden laaghangend mist, rook, geur van hout de oeroude rank levert nog wijn in harsachtige herinnering: samen met kaas…

Herinnering 22 jaar nadien

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 145
in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen hadden gezet; dagelijks geluk van rust en geborgenheid; thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd, wilde hop lager de varens, oude mossen, wilde lelies de trap hing moederziel alleen; boven was gezonken in de hel van geweld en haat een rode kastanje…

Voetsporen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 112
zwart gepoetst lijken ze sprekend op elkaar weliswaar de ene rechts, de ander links in het midden verbonden door een rits met mijn rechter hand gestoken in de één de linker aandachtig verborgen in de ander stond ik plots met handschoenen aan eerste paasdag was ze onverwacht verdwenen geruisloos en blootvoets opgestegen alle nagels voor vertrek…

vertigo

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 123
zonder aanwijzing of bericht heb je het vertrouwde zelfgebouwde nest verlaten ik wacht, verstoken van je tederheid hoe ver ben je gevlogen? vastgeketend in een hoofd met dons en een kapstok vol herinnering vlieg je door een heg met doornen je laatste pak zo linnengrauw -de schering los van inslag- en aderen als rood koraal het hoofd nog…

herfstzielen

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 236
nevel hindert het ochtendgloren er is geen sprake van klare taal of hoop op heldere gedachten de dag blijft hangen tussen oeroude stenen in geur van bladerrot en sfeer van schoonheid en verval bij het veen waar zij gevonden is rijzen angstige gedachten, stijgen vragen op: hoe kon het gebeuren, was ze alleen? cirkels omarmen de verstilde…

Allardsoog

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 123
voor H.N. Werkman we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl de vogels zongen en de vijand schier verlagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft…

Allardsoog

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 66
voor H.N. WERKMAN we lopen het zandpad op de akker rechts, iets verder de bosrand de steen met namen een oude man met bloem vertelt van die avond, terwijl vogels zongen en de vijand schier verslagen de tuin in voorjaarsgroen met geur van appelbloesem en sering -weet hij nog het grijze lood dat door de kleuren sneed tien keer heeft…

gesprek over lijnen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 227
strakke lijnen van weleer meanderen als rivieren in een delta: huizen en gebouwen maken abrupt een slag naar rechts veranderen in duizelingwekkende spiralen waarin bedeesd jouw hand met onbekende tekens: samengaan van hoofd en hand laat zich voorlopig niet ontvouwen plotseling roep je dat we schilfers zijn in een oneindig universum, met…

Anonymus

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 89
je deed moeite mij te plezieren met de gesloten envelop: mijn naam in ronde letters jouw cadeau: een diner voor twee maar mooier het gedicht 'Een reden als een andere'* (...) Dromen wegen die iets? Dichten, is dat eenzaam? Niet bijzonder. En toch ga je door? Dat is een oud verhaal (...) of we ooit het samen dineren beleven die vraag…

wad

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 196
waar eerder grijze klei gebarsten door brak water drooggelegd woont het ritueel van komen en gaan zijn zijarmen in donkere contouren dichtgeslibd, teruggetrokken en lijkt de delta versteend, verstild, verlaten maar niet de branding die straks zijn zilte water zonder voorbehoud over de gebroken aarde laat vloeien.…

kinderwonderwereld

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 175
op de gedekte tafel het thé-complet met petitfour, koekjes, bonbon naast thé-kannetje en suikerpot voor de kleintjes de wonderschelp vanuit het grote bed onder de warme oranjerood gestikte deken samen turen naar het grote waterglas minuut....na minuut...na minuut tergend langzaam ontvouwt zich het bloemenspektakel en verschijnt voor minder…

fata obstant

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 85
door omstandigheden aangekomen waar je niet wilt zijn en vertrekken naar waar je nooit zult terugkeren een richting kiezen die door duizend anderen eerder is gelopen te denken aan die ene kant maar tegen beter weten in rechtsaf waar de afgrond en links de vluchtweg om te landen voor het hek met keus er onderdoor of te klimmen, te verkolen…

Á la recherche

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 134
er zijn geen pasteien noch blini's, dubbel gebakken met te duur aangeschafte kaviaar gefileerde tong of erger; tarbot in een saus van witte wijn mierikswortel en geslagen zure room oh nee, denk niet aan chablis, port of de zelf gebrouwen granach aangelengd met een flinke scheut eau de vie op tafel -naast de theepot- wacht slechts…

Zeijerveld blues

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 123
de oude hoeve wordt met stempels gestut de linker zijkant is door lucht vervangen een gapende muil heette ooit voordeur vensterglas door tijd gebroken onbenut, hier woont vergankelijkheid boerenland vol leven, vee, boterbloemen in de slootkant een verlaten nest in de vensterbank landt de oude fazant luid krijsend om zijn broodheer…

schuim en as

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 200
op de uiterste punt waar twee zeeën samenkomen zocht ik een geschikte plek kwam tot rust en maakte een stapeltje het was moeilijk het vuur gaande te houden rook steeg op in noordelijke richting verwaaide beeld, geur, herinnering zeewaarts dansend daalde je op de schuimende golven teruglopend de etsende nietsontziende wind aan mijn handen…

wolken

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 135
vanmiddag huisde ik boven de boomtoppen in een strakke azuurblauwe lucht drie witte wolkjes sierden de omgeving dunne grijze randen als zachte contouren beneden het groen: mos met kleine sterren oeroude grond, stenen uit de vroege ijstijd gestapeld tot hoge wallen; tehuis voor dieren of zekerheid voor een veilig gevoel de fijne grijze wolkenranden…

verlangen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 297
we plukten stengels en gooiden de bloemen aan de kant van de sloot, het ging om de holle stelen die fluit zouden worden als het tenminste lukte om er vorm aan te geven en toon uit te krijgen de bloemen werden later meegenomen aan haar gegeven als dank voor het late buitenspelen nadat het eten met grote snelheid was verorberd nog een boterham…

Ode aan Barbara Hepworth

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 91
St. Yves met zekere hand bewerkt zij steen rank het lijf, sterk, de spieren gespannen haar beitel baant een weg naar geen terug meer mogelijk hout donker, hard, gesneden tot oervrouw gevormde rondingen transparant en zacht na dagen schuren, schaven en polijsten beeld met uitzicht op oneindig water ogen starend naar de horizon waar lucht…

geknot leven

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 307
genoodzaakt terug te reizen kwam de tijd in hoog tempo los: vlak landschap, luchtige lente oevers met zacht walsend riet geknotte wilgen als stille getuigen gebalde vuisten, scheve boosheid in strenge slagorde langs rustig water takken slordig vergaard en gestapeld afgesneden van de ouderlijke stam om eigenzinnig in bloei te komen tot ontelbare…

postscriptum

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 254
ik voel me verantwoordelijk niet alleen vandaag maar ook gister ver daarvoor, nog afgezien van morgen de maanden die nog komen gaan te vertellen wie je was hoe je leefde; wat je deed en achterliet over begeren en leren in elkaars aanwezigheid nu moet het witte gat gedicht met geschrijf en met verhalen zodat je niet weg maar in plaats…

vragen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 309
ondanks het besluit te zwijgen -geen woord voor aarde of vergaan voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk te verkroppen dat winterbloemen bloeien, roekeloos ontknoppen harten schaamteloos openstaan waar narcissen gedijen onder sneeuw wie zal straks de schoonheid tellen de woeker van het groen beheren as blazen in prille zachte voorjaarswind…

vragen

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 211
ondanks het besluit te zwijgen - geen woord voor aarde of vergaan voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk te verkroppen dat winterbloemen bloeien, roekeloos ontknoppen harten schaamteloos openstaan waar narcissen gedijen onder sneeuw wie zal straks de schoonheid tellen de woeker van het groen beheren as blazen in de prille zachte voorjaarswind…
Meer laden...