Alle inzendingen van frank

Na ommelandse reizen is geen evenwicht Hersteld. Ik herken de achtergrond weer In de spiegel. Maar aan de kapstok Hangt een verre jas. Het lila licht, Waarmee ik samenval, analyseert De tocht van keldervloer tot nok. Voor binnenhuisarchitectuur gezwicht, Zit ik op het gat in mijn tapijt, gelogeerd In de aap van het eigen huis. Staan er…

- VEERTIG SOORTEN GEKTE - EN IK die geloofde Dat mijn voorhoofd volliep met heelal Bij elke stap naar een kompas Met - omgekeerde hartslag en - gedoofde Schaduw. Hoor ik in het carnaval Mijn stem die ik noteerde en herlas Tot de wind mij beterschap beloofde? Diep in mijn huis woont een veertigtal Vreemden. Met één gezond verstand in hun…

Van alle auto's in de regen die suizen langs mijn raam, koplampen aan, en die passeren door de bocht van de weg, hoop ik maar dat ze ergens heengaan en dat het telkens andere auto's zijn en niet een reeks die zonder reden telkens opnieuw wordt rondgezonden door steeds dezelfde onzichtbare gek ---------------------------------- uit: '…

Verschoor en ik zagen in de winter een man die de waarheid sprak door een versterker zo goot als een klein kacheltje en zei: 'Wat baat u goud wanneer uw ziel van ijzer is.' Alles valt. Ja alles valt en er zal menging zijn van avond in de vestiaire en buiten, boven de wind staan alle wolken stil terwijl moeder staat te schreeuwen…

Je leerde kijken ogen mond gezicht Je leerde spelen doosje open dicht Je leerde lopen lampje knopje licht Je leerde lezen letter woord gedicht…

Ik staar al uren naar mijn lege glas De wereld is vergeven van problemen Ik wou dat daar een oplossing voor was Ach, waarom zou ik zelf niets ondernemen Bedenk ik wel eens met een zwaar gemoed De wereld is vergeven van problemen En er is niemand die er iets aan doet Zo diep zijn wij als mens dus al gezonken Bedenk ik wel eens. Met een zwaar…

Het waren mooie jaren toen de geest woei op bijeenkomsten tijdens andermans kantooruren bij versterkte tot zeer versterkte muziek. Mooie jaren waarin de neiging tot speelsheid der werkende klasse onomstotelijk werd vastgesteld. Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. --------------------------- uit: 'Vroege sneeuw…

21 storm Fietsend in de schaduw van de het jonge daglicht Waar alleen de wind vandaag de weg lijkt te weten Van Vught naar Tilburg maakt het asfalt traag vaart, bespiegelt de hemel de ruimte die ik was vergeten. Weilanden verzuipen en de wind blijft maar rukken, De vorst verzaakt, koning winter neemt wraak, En volle sloten knippen…

Ik ben verzot op literaire prijzen Van AKO en van Libris tot Nobel Als het aan mij ligt zit zo'n jury wel Haast elke week een winnaar aan te wijzen Steeds als ik op tv weer van die grijze Belezen heren het gezelschapsspel Der letteren zie spelen, merk ik snel Hoezeer mijn haren niet te berge rijzen Ze leggen uit hoe fraai de schrijver schrijft…

De permanente stortvloed van met name Het wervings- en beïnvloedingsgeschrijf Is overal een bron van irritatie Van groenteboer tot postorderbedrijf Wordt strikt vertrouwelijke informatie Bij kilo's door de brievenbus gegooid Gelukkig zijn er stickers in roulatie Met teksten als 'Papierverspilling? Nooit!' 'Wij hebben alles al' en '…

Vissen met Verschoor is rustig en goed. 'Niet denken', is zijn advies. 'Denken vermindert de kans op vis.' De Door Zeelten Gevreesde hangt vol stoeltjes, kussentjes, mesjes en twinkelende schaartjes. 'Hm,' zegt hij, turend naar de sterren in de Deense zomernacht, 'reken maar dat daar een hoop vis zit.' -----------------------…

Een oud gezicht in de facturatie. Een kasticket met een blik die betekent wat je aanbelangt in je heimelijke kamers uit je betrokken wolkenhemel op je betraande vingertop. Mont Blanc met blauwe regen. --------------------------------------- Uit: 'Turbulenties!', 2017.…

Je kruipt niet langer op het land dansend gaan je vleugels je landt in bloemen en in licht je schittert wat een mooi gezicht een bloem boven de heuvels. ---------------------------------- uit: 'Over dag en nacht', 1999.…

“Poeh, wat een opgave Taal is zo simpel niet Neem nu bijvoorbeeld ‘Ik kan’ en ‘ik ken’” Dacht, met een blik in zijn Lagereschoolschrijfschrift Destijds de jonge Atilla de Hen…

Ik vond laatst wat losse scherven van de oude tijd zij liggen her en der in mijn herinneringen verspreid. Die vaas van toen was nauwelijks nog te repareren de randjes waren te scherp, dat zou teveel bezeren. Sommigen spreken van scherven brengen geluk. Anderen denken dat wat kapot is, is vooral toch stuk Bij pech snijdt zo’n scherf je zelfs…

Minuten groeiden uit tot uren, uren werden dagen, jaren geleden. De dagen weken en pas later tellen de jaren, zo rollend over het plavei. Op het bankje halverwege en louter mijn lief aan mijn zij, rusten wij even. De wind slaapt, de herfst ontwaakt, het meer ligt er minuten lang rimpelloos bij……

In 1961 in Rotterdam-Zuid werd ik plotseling met mijn meisje uitgenodigd voor een feest bij haar vriendin die Marja heette en haar vriend die zijn haar voorover had gekamd. Een feest voor vier mensen want het waren existentialisten. Ze lazen Remco Campert en lagen schuin opelkaaar. Later fietste ik naar huis in mijn…

Als je dood bent op een dag blijven de lampen rustig in hun fittingen en ook de wc kan je gewoon doortrekken. Wel voorzichtig want het vlottertje werkte al niet goed. Alles doet het nog: bijvoorbeeld de overdrijvende wolkenvelden en de matige tot krachtige tijdelijk harde tot zeer harde wind uit uiteenlopende richtingen. -----------------…

zoals een dier kan kijken in oogopslag in onderzoek naar trouw zoek je me om wat ik ben hou je van me hou je me ----------------------------------------------- uit: 'Te leven in tweevoud van eenvoud', 2002.…

Het vrolijke van vuilniszakken wordt wel eens vergeten. De vrolijkheid van de terugkeer. De korte duur van koeien, zonneschermen en de liefde is onopvallend. De vuilniszakken blijven. Hotels voor gisten zijn het, haltes voor de dingen op reis naar de tijd in de heuvels. Ach zoveel nepalese prinsen langs de stoeprand, zoveel nepalese prinsen…

Pas heb ik, met mijn huis als onderpand, Een vorstelijke geldsom kunnen lenen: Zodoende neem ik dus wat plots de benen Naar een gekocht, verlaten stukje land U zegt wellicht nu: Frank, je krijgt nog spijt! Maar hoed u! Het is: Uwe Majesteit!…

Er groeit sinds kort in Nederland een boom Die wortelt in de ruggengraat van mensen Je plukt ervan zoveel als je kan wensen Biljetten woekeren als in een droom Maar denkt u bij het planten niet te licht Uw rug bezwijkt nog onder het gewicht…

Om Rusland in de geldbuidel te raken Zijn door het Westen sancties aangewend En Poetin reageerde evident Door op zijn beurt de fruitimport te staken Beledigd als hij was door deze straf Het is toch wat? Je broek zakt ervan af!…

Het oorlogschip De Delft blijft onvoltooid De bouw ervan is amper opgeschoten Zodat na vijftien jaren is besloten Dat men spreekwoordelijk de handdoek gooit Maar ach, er wordt wel vaker iets gestaakt Zo is dit snelsonnet niet afg…

De krant puilt uit van kommer en van kwel Het is een meer dan troosteloos gebeuren En overal zijn doden te betreuren Een grensconflict, diplomatieke rel Een ramp, een dag van nationale smart En straks het huwelijk van Parry Brard…

Als kind werd ik met regelmaat geslagen Als tiener werd ik continu gepest En positief op HIV getest Ook moest ik grote armoede verdragen Het leven wás dus al niet je van hèt En nu hang ik al uren in dit net…

Mijn woonplaats ligt niet bijster ver van zee Dus hebben we hier nogal last van meeuwen Ze laven zich aan afval en ze schreeuwen En droppen witte flatsen naar benee Geen pretje als dat op je valt. Ofschoon; Het is nog altijd beter dan een drone…

'Wat *Godverdomme* *tyfus* hoor ik nu? We worden *kloten* gedemoniseerd Die Poetin ziet het *kut* echt *pik* verkeerd! Daar gaat mijn carriere *nondeju* *Lul* *kenker* Wat een nare *tering* wet', Sprak Naum, die leed aan Gilles de la Tourette…

Ik kon er alle jaren eentje schrijven: Een snelsonnet bij het Oranjefeest Een thema dat mijn scherpe dichtersgeest Al uren nu tot waanzin weet te drijven Want telkens als ik denk dat het wat wordt Kom ik een lettergreep of twee tekort…

Belangen kunnen dikwijls nogal schuren Wanneer een coalitie wordt gesmeed Dus Peters is gevraagd, zoals dat heet, De boel in Rotterdam wat bij te sturen En luisteren ze enigszins naar hem, Dan gaat het daar straks als een trei… Euh… Tram!…