Alle inzendingen van frans

Houden van jou is verdrinken in jouw mooie ogen. Houden van jou is alles kunnen gedogen. Houden van jou is niet uit mijn woorden kunnen komen, omdat ik er nooit van heb durven dromen. Houden van jou zijn de tranen die steeds opnieuw vloeien, tranen die vertellen hoe intens mijn liefde blijft groeien. Houden van jou is jouw lieve gezicht…

Zoveel pijn, intens verdriet, en niemand die het ziet. Ik huil tranen met tuiten, maar vaak komen ze niet naar buiten. Van smart schreeuw ik het uit, terwijl ik dapper een liedje fluit. Ondertussen gaat mijn hartje naar de knoppen, is er dan niets dat mijn pijn kan stoppen? Zoveel momenten dat ik zo vreselijk moet wenen, momenten dat…

Houden van jou is genieten van jouw lieve lach, houden van jou is genieten van jouw aanwezigheid elke dag. Houden van jou is de geborgenheid voelen als ik bij je ben, houden van jou is de liefde beschrijven zonder pen. Houden van jou is mijn warmte aan je willen geven, samen genieten van de momenten die ons zijn gegeven. Houden van jou is…

Mijn hartje huilt tranen met tuiten, ik kan mijn liefde voor jou niet opsluiten! We moeten proberen afstand te bewaren, maar ik kan mijn hartje niet bedaren. Hoe ik ook probeer mijn gevoelens te bedwingen, het lukt me niet om ze te verdringen. Het valt mij zo vreselijk zwaar, de pijn maakt me zo ontroostbaar. Ik wist er was geen ontkomen…

Lieverd Vergeef me als ik het je moeilijk maak, vergeef me als ik je soms pijnlijk raak. Vergeef me als ik mijn gevoelens soms verlies, vergeef me, want het is niet iets waar ik voor kies! Vergeef me, want je weet dat ik het nooit zo bedoel, vergeef me, want je weet hoeveel ik voor je voel! Vergeef me, maar soms wordt het me net even…

Het gaat goed, jouw smsje was precies op tijd! Ook daarom vind ik jou zo'n bijzondere meid. Je weet het altijd weer klaar te spelen, om mij toch een berichtje toe te spelen. Nog nooit heb je me hoeven teleur te stellen, iets wat ik steeds weer tegen je blijf vertellen. Het gekke is, vandaag mis ik je niet meer, maar kijk ik reikhalzend…

Als ik naar de zon kijk denk ik aan jou, aan de warmte die jij me schenkt. Als ik naar een bloem kijk denk ik aan jou, en aan het geluk dat jij in mij laat groeien. Als ik naar de regen kijk denk ik aan jou, en aan al de tranen die ik niet kon bedwingen. Als ik naar mooie muziek luister, dan denk ik aan jou, want jou stem klinkt als muziek…

Eenzaam en alleen vecht ik mij door deze dag, nóg 3 dagen zonder jouw lieve lach.. De strijd tegen mijn gevoelens heb ik verloren, de tranen achtervolgen mij als sporen. Ik probeer de dag te doden met mooie muziek, maar in elke toon ontdek ik bepaalde symboliek. Het lukt niet, alles wat ik doe gaat fout, het is niet anders, jouw gemis slaat…

Vandaag zijn we op de helft, het begin was zwaar. Even voelde ik mij ontroostbaar. Maar gelukkig moest ik aan de slag. Nagenoeg de hele dag. Ik was onder de mensen, had even geen tijd voor mijn diepste wensen. Maar ik bleef wel wanhopig hopen op een bericht. Het zou mijn zwaarmoedige gevoelens zo hebben verlicht. Maar het bleef stil,…

Weer één dag voorbij, nóg 5 dagen... de tijd lijkt steeds meer te vertragen. Toch had gisteren nog wat in petto: jij stuurde mij een sms "kado"! Je was goed aangekomen; een zorg minder! Was ik toch ook maar daarginder! Het was gaaf dat je zo snel van je liet horen, voor een tijdje voelde ik mij wat minder verloren. Maar antwoorden…

Talloze gedichten, ontsnappen aan mijn gedachten. Probeer het gevoel te verlichten, je kan er nog veel verwachten. Hoef er geen moeite voor te doen, waar komen ze toch vandaan? Zo worden het er wel een miljoen, ze komen vanzelf, helemaal spontaan. Hoe ben ik aan dat virus gekomen? Waarom kan ik het niet stoppen? Het komt door jou…

Eén dag is (bijna) voorbij, maar de nacht bracht weinig rust. Zelfs in mijn slaap lieten mijn gevoelens mij niet met rust. Ik probeerde wat terug te denken aan de afgelopen dagen, om zodoende die vervelende gevoelens te verjagen. Zodoende deed het gemis niet zo´n zeer. Maar toch voelt mijn hartje heel erg teer. Het smacht zo vreselijk naar…

Amper uit mijn gezichtsveld verdwenen, begin ik al om je gemis te wenen. Zeven hele dagen zonder jou, mijn hart schiet nou al in de rouw. Moet ik me er tegen verzetten, of moet ik mijn hartje stilzetten? Zeven dagen zonder enig teken, gaat dit mij opbreken? Een paar mooie dagen gingen snel voorbij, maar jouw vertrek kwam zo snel dichterbij…

Is dit een fabel, is dit een sprookje, is dit een droom, is dit een verzinsel, of is dit een hersenspinsel? Kom je van Mars, kom je van ver, kom je van de een of andere ster, of kom je van een andere planeet? Er is er maar één die dat weet! Je bent een engel tot mij gekomen, maakte een einde aan al mijn boze dromen. De hemel op aarde…

Als alle sterren aan de hemel diamanten waren, en als alle tranen die over mijn wangen rolden diamanten waren, en als alle zandkorrels van het strand diamanten waren, dan nog zouden ze de waarde van mijn geluk niet evenaren. Mijn liefde is niet in waarde uit te drukken, zelfs niet als we alle bankbiljetten lieten herdrukken, zelfs niet als we…

Ik sta aan de rand van het ravijn, nog even, dan is het voorbij de pijn. Nog even, en dan is alles voorbij, dan laat ik mijn hart voor altijd vrij. Ik twijfel nog heel even, zal ik het allemaal opgeven? Het doet allemaal zo'n zeer, ik kan gewoon niet meer. Ik kan niet winnen van die pijn, waarom moet het toch zo zijn? Waarom moet…

Warme tranen, opgewekt door diepe gevoelens, woorden die stokken in mijn keel, het geluk, kan het soms niet uiten, het wordt me soms te veel. Ongekend intens, de emoties die losbranden, niet in woorden te vangen, mijn hart midscheeps geraakt, in een net van geluk gevangen. Geluk, te hemels om aards te zijn, niet te vertalen in zinnen,…

Mijn hart maakt overuren, hoe lang kan dit nog duren? Het raakt geblokkeerd, helemaal door jou geobsedeerd. Het wordt zo vreselijk moe, is aan een adempauze toe. Al de emoties zo intens, dat is niet goed, voor geen enkel mens. Ik sta te wankelen op mijn benen. loop op het achterste van mijn tenen. Mijn verlangen om jou alles te geven,…

Mijn hartje doet zeer, ik heb het niet meer. Ik kan dat gevoel niet laten gaan, maar ik doe het mezelf aan. Het blijft zo akelig stil, iets wat ik niet wil. Wacht op één enkel teken, de minuten lijken wel weken. Dat wachten is een ramp, één bericht, waaraan ik me vastklamp... Maar het blijft deze keer achterwege, het is me niet…