949 resultaten.
ÉÉN WEZEN
poëzie
4.0 met 19 stemmen
2.976 Ik wist wel, dat éénmaal mijn leven,
Dat naast Uw leven zich ontspon,
Zich tot één leven saam zou weven,
Dat niemand ooit weer scheiden kon.
Maar dat het zo volmaakt zou wezen
Ineengevloeid als thans geschiedt,
Twee wezens in één zelfde Wezen,
Dát droomde ik wel, maar wist ik niet....…
Geruïneerde Baronesse
gedicht
3.2 met 22 stemmen
19.387 'Als laatste telg van een vermoeid geslacht'
beheerst zij nog met souvereine nukken
het wrak kasteel met wildernis en stukken
priëel, weerspiegeld in de moddergracht.
Slechts Kee, de stijve meid, hoort soms haar klacht,
dat geldelijke zorgen haar bedrukken
en zij zich van de rheuma niet kan bukken.
Verweesd schat zij de resten van haar macht…
Moeder en kind
poëzie
3.1 met 29 stemmen
4.183 Wanneer ik weeldedronken
mijn rozig kind beschouw
en die ‘t mij heeft geschonken,
mijne aangebedene vrouw,
zo vraag niet wie van beiden
mijn hart het meest bemint…
Mijn hart en kan niet scheiden
de moeder van het kind.
\Ik doe mijn armen open
en sluit ze er in bijeen,
en vreugdetranen lopen
mij langs de wangen heen…
Ach, wist gij, spreek…
Kerstmis
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
159 voor J.P.J. Maassen
De wind jaagt snijdend langs verijsde bomen.
De sneeuw vertolkt de liefste rol van mist.
De winter heeft het landschap uitgewist.
Geen water dat nog levend uit kan stromen.
Nu kom mij niet met eeuwigheid of Rome,
want, sceptisch als een Griekse solipsist,
laat ik alleen het sterven onbetwist.
Ik heb de dood tot vriendje…
Iemands stem stapt door mijn hoofd
gedicht
3.6 met 13 stemmen
6.964 Iemands stem stapt door mijn hoofd,
begint te vragen uw schoenen uit.
Het is waar dat men hier zo nadert,
de dag sluit, het glas van tafel, mij
mijn kleren af. Wie ruikt hier zo
naar ziekenzalen, bed na bed
het lopen van de koffie, belangrijk
kleiner de resten van een sigaret, krulletjes
ergens afgevallen, o wee, rusten zacht.
Zo de dunst…
Het ledige stoeltje
poëzie
3.7 met 13 stemmen
1.970 Hun kind was dood, hun liefdepand; -
Ik ging tot hen, het hart vol rouwe,
En drukte stom de man de hand,
Maar dorst niet opzien naar de vrouwe.
Hij wendde ’t aanzicht van mij heen,
En weende lang en overvloedig; -
‘Ik kan u niet vertroosten, neen,
Maar wees toch redelijk en moedig!
Uw kindje is nu bij de Heer’…
‘Ja’, zei de vader, ‘maar…
Liefste
gedicht
2.5 met 125 stemmen
50.939 ik leg mijn handen
op het water, voor jou
bega ik sneeuw,
die naderhand gevlogen,
snijdt tot op de huid,
de riem van wind, aangetrokken
en smal het bed van slakken,
de natte voeten onderin,
de lucht die warm en zwart,
vol van ijzer, aanbreekt -
als - weleer.
-------------------------------------
uit: 'Vlammend Marmer', 1984.…
BEKENTENIS
poëzie
3.3 met 11 stemmen
2.447 ‘Zo immer met ons tweeën,
Vrouwlief, in paradijse rust,
Der wereld vreemd, en onbewust
Van hare kampen, hare weeën…
Dat ware een leven vol van lust,
Met ons tweeën!’
Zij sprong mij op de knieën,
En zag mij aan, zo zoet, zo teer!
En sloeg dan weer hare ogen neer,
Als wou ze mijne blik ontvlieên…
En fluisterde, zo zoet, zo teer:
‘Met ons…
Vers 61
gedicht
3.0 met 12 stemmen
6.376 De goede verstaander heeft mij niet nodig
maar jongleert met zijn eigen toverballen
in het kunstlicht van zijn kale stad.
In dezelfde krant
waar men deze gedichten zal bespreken,
zullen moordenaars toeslaan, koersen
schommelen, ettert een wereldzweer.
O moeder der wateren,
natuurlijk, ik blijf het proberen, maar
het Grote Gedicht, dat handel…
Erf
gedicht
3.0 met 18 stemmen
6.444 Pokdalig erf. De pomp,
de dissel en de molm.
Om de vlier de muggentros,
van energie het nabeeld
in de roestende coulissen.
Oud is de zomer.
Het oog over het rietland
en het ongewisse, te traag
voor iets anders dan stof.
Rimpeling van water
in de donkere, mosgroene
vonten van de avond.
------------------------------
uit : Tirade…
In Zwitserland.
poëzie
4.2 met 4 stemmen
1.700 Alleen met mijn eigen verlangen,
Alleen met mijn eigen lied,
Alleen met een bloem aan de afgrond,
Alleen met een ster die verschiet.
Lust heeft het hart dat, eenzaam,
In de eenzame zich herkent,
En schoonheid geeft aan zich-zelven,
Den afgrond en 't firmament.
Geen dalen, waar mensen wonen,
Geen massa, maar héél alleen,
Waar de starren…
Profetie
gedicht
2.7 met 71 stemmen
41.664 deze mensen
zij zullen zeventig
jaar worden
weer andere veertig
daarna
in hotelkamertjes
ziekenhuizen
op de heide als
de zon schijnt
zullen zij
stuk voor stuk sterven
zonder zich te realiseren
dat ik het voorspeld heb
-----------------------
uit: 'Zoals wij', 1965.…
Kwallen
gedicht
3.8 met 36 stemmen
24.290 Kwallen,
deze vliegende schotels van de zee,
over bleke koraalstranden zwevend,
wuivende jungles wier.
Onderwater-parachutisten.
Zusters van de champignon.
Slakken zonder huis
(De zee is hun huis.)
Door getijdestromen voortgedreven.
(De maan is hun motor.)
Op het strand liggend
voor snot
wachtend op de volgende
vloed.
Kwallen…
Ziek
gedicht
3.1 met 333 stemmen
78.248 de forse broeder met de harde handjes
de trippelbroeder met de wollen wantjes
de hoofdzuster, imperatief,
vult massief de kamer
dreigend met haar zwarte hamer
gejaagd telt het infuus
66 druppels per minuut
een half uur lang onrust
een nieuw infuus:
7 druppels per minuut
traag geruststellend getik
kam en zakdoekjes vallen
oprapen? vergeet…
sigaret in de mondhoek
gedicht
2.4 met 40 stemmen
7.055 sigaret in de mondhoek slinger ik verf
op het linnen, ruik aan vrouwen, benauwde
ogenblikken kruipt spijt voorbij, ik staar u aan.
Men neme mij al mijn dromen af, ontwaak ik
in een ander bad. Ik sleep met flessen drank,
ik laat maar weten, tot het breken van de ochtend,
nieuwe uren zich gaan vullen, waar het donker
van daarnet, laat ik mijn…
Judith
poëzie
3.4 met 9 stemmen
1.904 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
De Vecht
poëzie
3.6 met 26 stemmen
6.394 Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten;
Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind,
En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten
En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind.
Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten
Daar in de zomer poosden van 't bewind,
En staat en krijg voor…
Hemelse gedachten
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen
116 Ik zie haar weer staan, de halve Maan
Ook een Satelliet, gestaag volgend haar baan
En daar, haast niemand die het ziet
een Meteoor, verdwijnend in het niet
Vreemde krachten trekken er in het Heelal
Krachten die wij niet kennen, en er nooit aan wennen
Het Heelal, waar je ook kijkt, Sterren zie je overal
Ze leven…
Mijn schat is weg
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.173 Duitse melodie, langzaam en treurig.
Mijn schat is weg, naar de vreemde heen -
Ik weet niet, ik weet niet waarom ik ween.
Misschien is hij dood, en stijf en stom -
Dies breng ik mijne dagen zo treurig om.
En als me mijn schat wou leiden ter kerk,
Veel nijdige tongen er deden haar werk.
Men zeide van dit, men zeide van dat -
Het maakt…
ONZE MEESTER
poëzie
3.9 met 14 stemmen
2.264 Onze meester zegt ons:
Lieve knapen, zegt hij,
Hier en valt er, zegt hij,
Niet te slapen, zegt hij,
Maar te leren, zegt hij,
Zoals ’t hoort, zegt hij,
En te luisteren, zegt hij,
Naar mijn woord!
Onze meester zegt ons:
Lieve kindren, zegt hij,
‘k wil u ’t spelen, zegt hij,
niet verhindren, zegt hij,
wel te weten, zegt hij,
na de klas,…
Als kind door een sfinx gebeten
gedicht
2.8 met 23 stemmen
13.016 Als kind door een sfinx gebeten.
Als man door de mangel gehaald.
Enigszins afzijdig van de rest
zich voelend op z'n best.
Wat te worden nooit geweten;
weifel en wankel als basis en bron.
Ik (is de worm in het wonder)
ben de dertiende uit het dozijn;
de vroeg al van mammon en pappot weggevluchte,
vele malen ten hele verdwaalde
Cino…
Sonnet
poëzie
3.6 met 13 stemmen
3.148 De wereld is dezelfde; overal
De blauwe hemel en de grauwe steden,
Drijvende wolken en, daar vér beneden
De velden en de mensen; morgen zal
Deze aarde mij niet anders zijn dan heden
En dan zij gisteren was; en zonder tal,
Trekken bij zonneschijn, bij regenval
De dagen verder, als zij altijd deden.
Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…
Kinderverdriet
gedicht
2.5 met 104 stemmen
15.286 het kind was binnen de ramen
een volle dag
bevroren verlokken
vielen wezenloos
van een grauw palet
toen de dag gerimpeld werd
kwam het kind buiten
en huilde
omdat er geen sneeuw meer lag
----------------------------------------
uit: 'Het Albanese Wonderkind', 1991.…
Vivat mijn schat, mijn spinnerad!
poëzie
4.0 met 3 stemmen
814 Vivat mijn spinnerad, mijn schat!
Mijn rok en garenklos, vivat!
Dat kleed me warm en geeft mij brood,
Beveiligt mij voor leed en nood.
Ik spin en zing mijn liedekijn
Bij zomeravondschemerschijn,
Verveel me nooit, ben nimmer mat -
Vivat mijn schat, mijn spinnerad!
Twee beekjes sluiten 't plekje in,
Waar ik al zingend zit en spin…
Virus
hartenkreet
4.7 met 7 stemmen
121 Virus
Het wil "in" ons leven
Het strijdt voor zijn eigen bestaan
En geeft niets om een mensenleven
Er zijn er al zovelen gegaan
Hier werkt de kracht van de natuur
De sterkste wind
Een strijd van lange duur
Wilskracht die ons samen bind
Doodse uitvaarten, hoeveel komen er nog vandaag
Geen verhaal en geen mooi lied
Buiten…
Pandemie 2020
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
161 COVID-19 Pandemie 11 maart 2020
Stil buiten
Volle huizen
Informatie via media buizen
Strijd in ziekenhuizen
Hectiek in de politiek
Hoeveel zijn er vandaag ziek
Wie staan er met te veel in een portiek
Geen sportschool maar thuis gymnastiek
Een onzichtbaar virusje laat ons verlammen
Corona is de naam, en proberen het in…
De bloem van 't bal
poëzie
4.0 met 12 stemmen
2.877 Wat was ze schoon toen ze uitgelaten danste,
de zoete maagd, met sylfenlichte voet!
Haar reisblauw oog, waaruit haar onschuld glansde,
ontstak het vuur der liefde in elk gemoed.
Haar lippenpaar omzweefden zalige lachjes,
nooit werd een zoen gedrukt op malser koon.
Bewondrend fluisterde iedre jongling zachtjes
Wat is ze schoon!
Zoals rondom…
In retraite
gedicht
3.0 met 25 stemmen
32.032 Stilleven, waarop ik mij blijf bezinnen:
het bord met mes, broodsneden op de schaal,
het helder glas bezij mijn oud missaal,
en rode meidoorn op het tafellinnen.
Het koele zonlicht schijnt sereen naar binnen;
de wielewaal zingt hoog en madrigaal,
accoord met het Gregoriaans koraal;
en ik wil vredig mijn ontbijt beginnen.
Maar onverwacht…
Oude Bibliotheek
gedicht
2.2 met 192 stemmen
20.757 Daar ruist geen idee meer, daar knettert
geen krachtveld. Wat ritselt moet zijn;
een houtkever, molm, een papierparasiet.
Achter kalfsleer en titels verstomde de wereld.
Aanraakbaar nog enkel voor stof, aandrift
van geuren uit zomerse tuinen dicht bij de hor,
een meisjeshand soms - hier hurkte Annabel
voor zij verdween in gindse donkere allee…
Een ditje of een datje
poëzie
4.5 met 2 stemmen
997 Russische melodie.
'k Zou geen uurtje langer leven,
Zo ik maar een touwken vond:
Wilde er iemand een mij geven,
Zo verhinge ik mij terstond!
Ja, ja, ja,
Wilde er iemand een mij geven,
Ha, ha, ha!
Zo verhinge ik mij terstond!
Hier! ik zal een touwken geven,
Slinger 't uwe hals maar rond! -
Faalde er nu geen spijker neven,…