Bart, café de Plak I
Er hangen torso’s aan de keldermuren
van jonge goden van het witte doek.
Bart wacht en tekent aan een nieuwe broek.
Publiek verschijnt hier in de kleinste uren.
Hoe kort ons scheppend ogenblik mag duren,
het is genoeg, om dit cafébezoek
voor altijd vast te leggen voor een boek
dat later mijn geheugen bij kan sturen.
Bart zal wel mooier worden met de jaren,
zijn haar nog zwarter dan het nu al is.
weerschijnend in de glans van het verleden.
Komt ooit een tijd om dit te evenaren,
dan als herinnering, als erfenis
van een moment, volmaakter dan het heden.
... Herinnering - cafébezoek - verleden - heden ...
Zie ook: https://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=roum001
Schrijver: Frans Roumen
16 juni 2024
Geplaatst in de categorie: tijd