Alle inzendingen van hans uil

In gedachten zie ik een gebogen figuur die zich tussen een menigte joelende mensen voortsleept Op weg naar de heuvel van waaraf hij nog één keer de mens zal zien Niemand doet iets Zelfs zijn vrienden niet Een mysterie voltrekt zich…

op de boulevard langs het strand, schuin beneden mij, loopt een opvallend mooi meisje voorbij haar uiterlijke schoonheid vangt en boeit mijn blik plots kijkt zij omhoog zij ziet mij en slaat haar ogen neer dan vervolgt zij haar weg de heupen wiegend als door wind en water bewogen…

Het is dinsdag De zon schijnt De oceaan is kalm Net als ik Ik zit in het appartement Heerlijk alleen De anderen zijn even weg Het geluid van de golven Is balsem voor mijn brein Mijn vingers dansen over het toetsenbord Buiten vliegt een meeuw luid krijsend voorbij…

Ik ben een kwal Een vreemd geval En weet u wat het vreemde is? Voor mensen ben ik vlees noch vis Ik zweef zo'n beetje door de zee Ik zweef met alle stromen mee Al zwevend kom ik aan de kost Heb ik dat niet mooi opgelost? Thans lig ik op een eilandstrand Te wachten op hoog water want Ik heb het hier nu wel gezien Die troep en rommel bij…

Verloochen nooit je afkomst Wees trots op wie je bent Beleef het leven als iets wat Begin noch einde kent…

"Acht" in het Engels Lijkt, zo U weet, In fonetische zin Op ons woordje "Eet" "Wait" als je 't opzoekt Vertaal je met "Wacht" Maar "Lait" heeft totaal Niets te maken met "Lacht" Voor wie zelden lacht Is het eenzaamheid troef Schijnt zelden de zon Lijkt het leven vaak stroef Dus trek erop uit Dat is écht noodzakelijk En gaat U uit…

Wij lopen op een Weg Niemand weet waarheen hij leidt Er is geen Bord dat ons zegt Waar we ons bevinden in de Tijd…

Plots is er dat vleugje wind Dat als een kille adem langs me heen glijdt Op die windstille, donkere avond Ik schrik ervan, want ik waande me alleen…

Zon, zand, oceaan Golven golven af en aan Vanochtend dacht ik even In woorden weer te geven Waar geen woorden voor bestaan…

Heel langzaam daalt het veertje neer Tot in de palm van mijn hand Ik zie de volmaaktheid van dit stukje schepping waaraan geen andere hand te pas kwam dan die welke in bewondering was uitgestoken om het op te vangen…

Langzaam, zwijgend lopen ze in gedachten Hand-in-hand naast elkaar De zon is al achter de horizon verdwenen De schemering valt in Het is een bijzondere avond Zo'n avond waarbij de zintuigen extra scherp lijken te reageren op de ijle geluiden, de onbekende geuren, de aanrakingen Bij vlagen zien ze elkaar De blikken in hun ogen vertellen meer…

Een Ja-knikker in de woestijn Stond eenzaam en alleen De hele dag knikte hij "Ja" Niet één keer was het "Neen" 't Zou ook wat zijn om "Neen" te zeggen En je er niet bij neer te leggen Geen druppel olie uit de grond Geen oliestaat die nog bestond…