Netgedichten

netgedicht (nr. 60.596):

Gedachten van een kwal

Ik ben een kwal
Een vreemd geval
En weet u wat het vreemde is?
Voor mensen ben ik vlees noch vis

Ik zweef zo'n beetje door de zee
Ik zweef met alle stromen mee
Al zwevend kom ik aan de kost
Heb ik dat niet mooi opgelost?

Thans lig ik op een eilandstrand
Te wachten op hoog water want
Ik heb het hier nu wel gezien
Die troep en rommel bij paal tien

Ik ben het wachten meer dan zat
'K verlang weer naar het zilte nat
Een blote buik, een been of bil
Een verse prooi is wat ik wil

Want heus een kwal heeft ook gevoel
Begrijpt u nu wat ik bedoel?
Ik moet zo zachtjes aan gevoed
Potdorie nog, waar blijft de vloed

Wanhopig ben ik tot en met
Ik vrees, dat ik het niet meer red
Gegroet mijn ziltig paradijs
Nabij het einde van mijn reis

Daar heb je Kille Kobus al
Da's net als ik een vreemd geval
Hij zwaait zijn zeis wild in het rond
Zijn doodshoofd bijna op de grond

Hij raapt me op en kijkt me aan
En zegt: "Ik zal je dit keer laten gaan"
Dan zet hij me terug in zee
En zweef ik met de stroom weer mee