Alle inzendingen van hans

Ik lig hier nu al vele eeuwen mijn knekels liggen door elkaar er is niets meer van te breien, dat komt door het respectloos heien de kist om mij heen, is al verdwenen mijn schedel heeft nog al mijn tanden ik mis veel kootjes van mijn handen de mooie bel, die ik heb meegekregen heeft altijd aan mijn zij gelegen de Statenbijbel is ook al…

Ik keek over mijn schouder het was nog steeds dezelfde schaduw, die mij vergezelde, waar ik ook heenging een zekere mate van trouw kan je hem wel toedichten de afstand bleef eigenlijk altijd hetzelfde tot mijn schrik werd ik op mijn schouder getikt kennelijk maakte hij mij op iets opmerkzaam diep in mijn droom hoorde ik: "Kijk uit!" zonder…

De test van het leven is vaak van lange duur dit vergroot de kans tot geestelijke groei en tot rijper inzicht maar wetmatigheid is niet van te voren bepaald verandering is altijd mogelijk zo zal jouw terugval juist stijging betekenen jouw grootste goed jouw grootste kwaad maar de waarheid ligt opgesloten in jouw geestelijke vaardigheden…

Centrum der aarde, vermenigvuldigingsfactor generatoren in actie, georganiseerd vluchten oorzaak in het heelal, intelligentieverschillen het openstellen verdwenen, leerproces komt op gang velen zullen begrijpen, wij zijn de geroepenen het uit zich overal, in alle lagen der maatschappij eerst nog onwennig, resultaat acceptatie niet meer te stoppen…

Ben ik tevreden hier benéén het antwoord is géén néén zou ik gelukkig zijn daar bóven om nu in eeuwigheid God te loven wat is het toch in dit leven? wat zo hangt aan steeds maar verderleven het antwoord is zo simpel en heel kort het is het tijdsbesef waar het aan schort wij rekenen in dagen, maanden, jaren enzovoort door het bewuste leven…

Mijn ogen fluisteren mij gedachten in beelden zetten zich om in woorden fantasie wordt werkelijkheid dromen zijn zéker géén bedrog wat zijn de kleuren mooi sombere kleuren bestaan helemaal niet alles zet zich naar mijn hand alles is zo licht als een blad op het water de regenboog wijst naar stralende diamanten, die hun schittering over…

Zou je zo kunnen zijn? Zou je zo kunnen leven? Zou je zo kunnen denken? Zou je zo willen voortgaan? Neen, ik wil niet zo zijn Neen, ik wil zo niet leven Neen, ik wil zo niet denken Neen, ik wil zo niet doorgaan maar mijn verslaving wil ik niet missen maar mijn snuif, pillen en shots moet ik hebben maar mijn roes zal ik nooit opgeven maar…

Drank – en later een vreemd lichaam: mijn handen blijven tedere snelle werktuigen; mijn mond denkt aan iets anders. Mijn mond, mijn hele lichaam denkt: het goede lichaam, het vertrouwde is hier niet. Het woont weer in een te zachtgroen land: gras dat lispelt, gelogen bloemen. En hier dit vreemd maar natuurlijk toch eenzaam lichaam…

Morfinepleister net vernieuwd praten heel moeilijk en zacht pijn ebt weg, zwakke stem hoe herinner je je mij, wat had je gedacht op antwoord wordt door hem gewacht stel hem direct gerust jij bent de gastvrijheid in één persoon welkom groot geschreven, altijd feest wat zijn we vaak in jouw atelier geweest fles wijn altijd binnen handbereik…

JAN Hoofdpersoon Jan 4 kinderen Arie, drugsverslaafd Teus, crimineel en gokverslaafd Avery, seks- en alcoholverslaafd Sam, borderliner op een oceaanschip Eigenlijk allemaal vast werk Vader Jan heeft 4 exen Tea, moeder van Arie, psychotisch Frederika, moeder van Teus, lesbisch Mosselina, moeder van Avery, chaoot Ester, moeder van Sam…

Ik weet zeker, dat je terugkomt het is geen droom maar werkelijkheid hoe ver je ook weg bent ik voel je heel dichtbij zou het woensdag of zaterdag zijn zal de zon schijnen of de regen plenzen bij jouw terugkeer doet dat er niets toe dan jubelt alles en branden er veel kaarsen het mag dus ook ´s nachts zijn geen enkel probleem, ik zal niet…

Vlaag van vreugde en welzijn Aanschouwen van de golven is zo fijn Met een rustig gehoor op de achtergrond De sfeer is zo mooi, iedereen zo pront Onbelemmerd zijn wij op ons mooist Extravert; iedereen is ontdooid…

Het is een hand in een hand het is een hoofd in een hoofd het is een gedachte in een diepere gedachte het is het zijn in het zijn het is het worden in de wording het is een mens in een mens het is het gevolg in het vervolg het is het gaan in de voortstuwing der tijden het zijn de tijden in, de tijden door, de tijden van het is het oneindige…

Als dichter zit ik er nu mee vertaal dit verdriet maar weer in woorden ik stond versteld in veel akkoorden hoe is het mogelijk, deze reactie van een kind zelf weet ik heel goed,niet altijd wie goed doet ook heel veel goed ontmoet maar hier ben ik erg van geschrokken dit zal veel woorden aan mijn brein ontlokken ja, lieve vriend, al van jonge…

Hij stormt voorwaarts en gaat in dekking eindelijk wordt hij betrokken bij een incident de mitrailleur ratelt, de hulzen vliegen weg hij voelt zich sterk met zijn maten het tegenvuur is afschrikwekkend met hoevelen tegen hoevelen in de wiet en het mais de sergeant pakt de telefoon, wel honderd zegt hij of nog meer de vuurmonden zijn aan…

De vogels op veld en in het bos zij worden echt niet moe zij vliegen af en aan zij vervullen de opdracht hen gegeven soms in nevelen gehuld verschijnen zij op aard zij zijn nog nooit geëvenaard soms afgeslacht of lang gekooid over heel de aarde wijs verstrooid hun leven kort hun wil intens hun stem gehoord zij brengen ons het woord…

Uitgestrooid over de zee vervulling van mijn laatste wens zo vrij nog nooit gevoeld in heel dit aardse leven kunnen gaan waar ik zou willen ongebonden en niet vastgesnoerd waai ik mee met alle winden ben er wel, maar niet te vinden de snelheid staat mij niet meer tegen alles is nu echt tot zegen soms spoel ik ergens aan kan in vrijheid…

Barre tijden Harde waarheden Ontzettend veel moeilijke tijden Ik weet het nog goed in Hongarije Wat een mooie vakantie zou worden Was door tranen afgebroken Alleen maar deprimerende conversaties Elk grapje was er een teveel Het was het begin van het einde voor mij Maar aan elk nadeel zit zijn voordeel Het einde was het begin van een opluchting…

Wilhelmus van Nassouwe, dat zongen we vol moed, met alsmaar meer vertrouwen: ons voetbal ging zo goed. Het elftal van Oranje heeft zich wel flink geweerd, maar kampioen werd Spanje, ‘t liep aan het eind verkeerd. Wilhelmus van Nassouwe, dat zingen we nu weer, na twee jaar, en vertrouwen Oranje nog een keer. Kon die in de finale…

Niet voor mij, de ferme stemmen, de woorden als wapens en tweede huid. Wat moet ik met schrijvers en praters? Ik wil alleen woorden waarvoor ik zelf niet veilig ben, die (om het nog eens te zeggen) wit niet wit licht geen licht doorlaten, laten bestaan in mijn vluchtend en terugvluchtend lichaam. ----------------------------…

Raadselachtig sleept hij zich er doorheen Eerst met een been daarna met het andere been Angst is het enige wat hem enigszins bedwingt Bang dat hij misschien wordt verlinkt Dan is het de telefoon die ringt Hij schrikt, adrenaline schiet door zijn bloed Hij gaat weer voort met een voet en daarna zijn andere voet Zodra hij zijn doel heeft bereikt…

Voor alles wat vloeit Is niemand meer bij geboeid Op intrige na, warmte, liefde en intimiteit Ontplooit zich niet binnen de muren van vasthoudendheid Gevoelens om in te verliezen zijn verloren gebleken Zoveel misstappen geleden allen zijn gebreken Reeds aangemeten in de schuur gelegen Naar de achterdeur verwezen, Wreken zal het wezen.…

Door het lot gebonden Elkaar niet bij toeval gevonden Delen vreugde en verdriet Worden vrolijk als de een de ander ziet Kunnen samen de hele wereld aan Vullen elkaars gedachten aan Vrienden kan je mee lachen Bloedbroeders lezen elkaars gedachten…

Mijn tijdsbesef is voor even weg Mijn klokje is bevlekt Door een mistbank bedekt Ik wil voor even niks meer van de tijd weten Nadat ik vanochtend had ontbeten Zat ik alweer voor het avondeten Zo snel gaat de tijd voorbij mijn geweten Tussen ontbijt en avondeten Kom ik niks nieuws te weten Iemand heeft op mijn horloge gezeten Dus ik was…

De lust om iets Begint met niets Totdat je het probeert Dan is er niks wat eraan ontbeert Alles is mooier met, dan zonder het Waarom zou ik het niet doen, wat is hetgeen dat mij nog let Je hart slaat honderd slagen bij het zien van datgeen Totdat je hart stopt op slag honderdeen Al dat prachtige vervlogen Zie het onder ogen Ik ben voor even…

Kijk me aan Ik voel niks Spreek tegen me Ik voel niks Schreeuw tegen me Ik voel niks Spreek vleiende woorden Ik voel niks Huil om me Ik voel niks Raak me aan Ik voel iets Maar het doet me niets…

Geluk schijnt het einde van een dichter te zijn Dus ongeluk is een dichter z'n welzijn Ik wens mijzelf het slechtste toe en moge ik niet rein zijn Want ik vind dichten uitermate fijn…

Drie fietser op een rij Met moeite kom ik langszij Ik attendeer de oudeheren erop 'Fiets achter elkaar het is geen driemansbaan' Voordat ik mij woedende waan en stop Ze waren oud en grijs Altijd maar commentaar op de jeugd Oh oh wat zijn ze wijs…

Zit ik weer in de schoolbanken Hetzelfde als gister en de dag ervoor en die dag daarvoor Daar moet ik deze maatschappij dan voor bedanken Bedankt voor alle nutteloze uren Die ik beter aan mijn taalkunsten zou kunnen besteden Nu zit ik een beetje voor me uit te turen Al die kale witte saaie muren In het begin der tijden gevuld met posters…

Al die jeugdige opschepperij Alles beter maken dan het is, mooimakerij ‘Ik heb gister weer met 2 dames geneukeld’ Het is de waarheid maar dan een beetje verkreukeld Zo gezegd aan kop van de tafel als groepspresident We nemen je heus zoals je bent Maar de vraag is: Aanvaard jij jezelf en de rest omtrent Ben jij wie je wil zijn? Als jij…