Alle inzendingen van i

voelen alsof als tijd verstilt en jij en ik vervreemd in elkaars ogen zien alsof het onmogelijke echt bestaat beslaat onze blik zoemen de rozen rode in ons hoofd alsof tijd tussen ons niet was en wij alleen maar zijn omdat ik denk dat ik bij jou ben en jij bij mij als wij eigenlijk als vreemden bij elkaar zijn…

voordat alles is vergeten loop je met je hoofd tegen een muur zonder pijn blussen tranen alleen een vlam niet het vuur het vuur smeult na wakkert aan en uit en weer aan doorgaan met leven alleen nog geven ongenaakbaar onvatbaar onbrandbaar maar lief oh zo kwetsbaar…

door takken vol schimmen mistige flarden schijnt de nieuwe dag haar lila licht heeft de zon zich vergist zie ik door schimmige takken flarden van mist alleen de nacht die zich verschuilt voor de werkelijkheid een tak zwaar en rijp breekt valt op de grond mist mijn hart rakelings mijn god……. hoor ik hem denken waar ben ik wat…

als ik je naam niet meer weet je ogen niet meer herken noem mij dan herinner me aan je stem zwaar en diep verzwegen in mij als ik het heelal in stil lievend zweven in jou verken…

toen zielloze schreeuwende stemmen liefdeloos getypte woorden onderstreepten ik je stem hoorde je niet in mijn ogen keek zo zielloos schreeuwend van verdriet ben ik gebleven waar ik viel met onze tranen in mijn hart in mijn ziel…

als alles groen gekleurd niet meer luistert dan grauwt het grijs als bladeren zouden wuiven waaiend in de wind en de zon scheen er gouden stralen doorheen dan toch zou ik niet meer zwaaien ik ben terug eindelijk geland au, het zand is hard harder dan verwacht liever viel ik samen vallen is zacht zachter dan ik dacht…

het is aan mij waarom we nu zijn zoals we zijn het is bij mij alleen verstorven ooit zal ik je vraag horen en jou liefde van mijn leven mijn antwoord geven tot dan ben ik schuldig…

hard geland in mijn hart is je hand zacht op mijn wang zing je voor mij deel je je hart zonder dat jij weet waarom…

in uren zonder tijd de nacht vol uren vergeten spreken stemmen zonder woorden kussen lippen zonder gevoel zien ogen niemand stilt de tijd zonder ons de uren voorbij…

De kerk is als een voetbalclub Alleen leden tellen mee De dominee, de voorzitter Maria, mevrouw van de wc De moskee is als een voetbalteam Schoeiselwissel en geen drank De imam, de hoofdtrainer 5 keer trainen of reservebank De synagoge is als een voetbalveld Volgens het boekje afgemeten De Rabbijn, de materiaalman De cornervlaggen nooit…

zoveel verloren in de tijd teveel geraakt niets maakt jou en mij ons ooit nog wij……

gevoelloos zie ik haar staan doelloos verdriet raak me niet meer aan laat het gaan om haar gevoelig doelloos lief oneindig lief te hebben ik kijk je aan en laat laat haar traan gaan...…

diep gegraven in de kraters van een ziel dieper niet te doorgronden hoe ik viel in diepe wonden oude zonden gekerfd in mijn hart ving jij een gevoel zo diep begraven en ontwaakte mij maak me niet wakker laat me toch ik sliep met je armen om me heen zo zacht droomden wij het licht van de maan de nacht voorbij…

woorden zonder woorden spreken sprakeloos tegen warme adem in in tegengestelde richtingen kijken ogen onwetend zonder begin eindeloos verlangend tegen al het weten in zonder einde eindeloos dromend samen in eenzaamheid dromend van het begin…

mijn handen in je haar je handen om mijn gezicht als wij met ogen dicht landen in elkaars hart totdat alles eindig waar is mis ik jou vergeet jij mij wensen wij sterren in de nacht als wij zacht andere handen raken…

ik vind wat er niet is als je niet zoekt vind ik in gesloten boeken ben ik niet vergeten zijn woorden onaf niet uitgelezen vind ik zinnen is het verhaal niet echter maar waardiger dan wat ik niet zoek…

Hoge bomen vangen veel wind Meer dan kleine struikjes blazen kunnen Geen zuchtje van verbijstering Klinkt in de luwte van het Bos Hoe dan te komen tot het bloemrijk compromis? Opnieuw een groenstrook aanplanten De kaalkopjes nog een kans geven Wachten op een sluwe vos? Als de reuzen van het woud het mos vergeten Krijgen ze het aan de stok…

dichtbij mij blijf ik vandaag ben ik vaag in ogen van iedereen die ver weg gaat en zichzelf vandaag verlaat…

jouw beeld nu nog helder op mijn netvlies gaat al vervagen hoelang nog gaat het duren hoor ik je vragen hoeveel uren voor ik jou voor altijd verlies want lief zo zal het gaan toch?…

je naam verloren in de stilte van ogenblikken verlangen van vergeten letters vol gesleten verdriet vergeten namen in mijn hart zonder woorden wat zou ik je liefhebben als je me liet…

voordat ik jou verlaat jij mij vergeet is de straat leeg verlangen dood onze kussen de passie vergeten alle woorden gesproken tranen getroost pas dan eindeloos verlaten weten wij waarom…

druppels druppels vol water van tranen van verdriet om het verlies van iets dat niet is en niet was niet nu niet later vloeien terug in stromen van tranen vol water in druppels druppels van geluk…

je leven geleefd zoals jij het wou vanavond, vannacht denkt ieder even aan jou laat me.... ik laat je en drink op jou!…

zomerzonnen kleuren avonden in rood vandaag maar morgen nog mooier dan ooit alles vergeten zonder kwaad met zuiver geweten kleurt zij de dag met rood en roze voor mij…

Tijd is geen snelweg tussen geboorte en sterven, Maar ruimte om in de zon te parkeren Tijd is geen kast Om je leven in op te bergen, Maar een vitrine om het tentoon te stellen Tijd is geen typmachine Om alles te beschrijven, Maar een harde schijf om alles op te slaan Tijd is geen kalender Waar alles voorgeschreven staat, Maar een boek…

stil, lief en zacht een geweldige dag zacht omdat niemand schreeuwde stil omdat het zachtjes sneeuwde lief omdat jij bij me was stil, lief en zacht in mijn gedachten vannacht…

je lijkt ver weg ik kijk verder in de verte en zie jou verder weg van mij hoe langer ik kijk hoe verder weg je lijkt steeds verder ga je verder weg van mij ga ga maar verder maar beloof me lief kom je terug?…

weg waai je herinneringen vliegen wuivend in de wind rond om mijn hoofd haren wapperen rode wangen blozend en blond mijn lief wervelkind onze storm van verlangen door te veel tegenwind verstomd…

ademloos lijkt ze kijkt ze in het kaarslicht doet haar ogen dicht adem in, adem uit om kijkt ze niet vertrouwt de toekomst ongedwongen ze zucht, vult haar longen vol met lucht en blaast het kaarsje hartgrondig onderuit adem in, adem uit….…

stappen in de straat verlaat op weg naar het geluk een woord maakt alles stuk stappen in de straat op tijd op weg naar het afscheid stappen in de straat gelukkig niet te laat....…