Alle inzendingen van Aam I Creatin

Er voltrekt zich op dit moment een vonnis voor mijn deur Het lijdend voorwerp verschiet zijn gebedje, maar helaas voor hem in de verkeerde kleur Hij smeekt de gratie om goden Zowel de rechter als van linkerzijde volharden echter in hun milde oordeel De haat krijgt nu een penetrante geur Even leek het slecht te pleiten in zijn voordeel, uiteindelijk…

Tracht te dichten wat ik kan praat de woorden een complex aan, ruk de zin uit zijn verband en geef de teksten op hun kop Dacht te zwichten dat ik dan in het donkerste duister verdwaal de letters knip uit vale krant gelijk ’n sidderaal als uit de vingers van m’n toppen de inkt vloeit over maagd’lijk wit doorslaand niet te stoppen want…

Achterin de rij, tussen de twee kasten De man prevelt wat tegen mij Wat is me ontgaan Waarom is de wereld vol met lasten? Of ik weet wie Alva is Ken wel de Romeo, geen Spaanse heerschappij Ik moet onmiddellijk rechtop gaan zitten Franco was er niets bij Wat kan mij het schelen of hij wil dat ik weet Waar het ei van Columbus is Of hoe zijn…

De kerk is als een voetbalclub Alleen leden tellen mee De dominee, de voorzitter Maria, mevrouw van de wc De moskee is als een voetbalteam Schoeiselwissel en geen drank De imam, de hoofdtrainer 5 keer trainen of reservebank De synagoge is als een voetbalveld Volgens het boekje afgemeten De Rabbijn, de materiaalman De cornervlaggen nooit…

Hoge bomen vangen veel wind Meer dan kleine struikjes blazen kunnen Geen zuchtje van verbijstering Klinkt in de luwte van het Bos Hoe dan te komen tot het bloemrijk compromis? Opnieuw een groenstrook aanplanten De kaalkopjes nog een kans geven Wachten op een sluwe vos? Als de reuzen van het woud het mos vergeten Krijgen ze het aan de stok…

Ze kruipen weg in de beeldbuis Opdat we monddood blijven Van daar uit bestoken ze ons met moraal Als spelletjes en blote lijven Zelf leven ze in het donker Lichte spot als voeding Terend op elkaar om de illusie niet te verstoren Een gouden klapzoen als vergoeding Het aantal slachtoffers neemt gestaag toe Gelijk aan de verloedering Onkruid…

Middernacht tegen een uur of een Gaat de beerput open Mijn gedachten blijven dravend Naar vreemde oorden zoeken Zelfs het slapen wordt me ontnomen Door de fantasie op hol Ik zou niet durven dromen Dat onbespreekbare verblijft in hoeken En als er dan tegen een uur of drie Eindelijk een eind aan komt Houd ik me wijselijk stil Stel je…

De koude messen snijden kil door een gestolde melk Aftandse boezem met gebogen tepelkloven trilt Stil, doch week geknepen Dril de verse room – drink uit de moederkelk Gespeende verlangens sijpelen over De buik als gouden boterberg Bedekkend de bron van zuivelheid Zoals met traag veel tekens een Oosters wijsje bepleit: Och arme mocht gij…

één keer slechts beweegt ieder zich met bezielende bagage door de atmosfeer de reis voert langs de eeuwigheid en tijd bespoedigt de tred om uiteindelijk als scherprechter te bevriezen die kou, mensen, ik zou willen weten waarom is dat nou precies de kille angst de me bekruipt wanneer ik stil sta…