AdaMelk
De koude messen snijden kil door een gestolde melk
Aftandse boezem met gebogen tepelkloven trilt
Stil, doch week geknepen
Dril de verse room – drink uit de moederkelk
Gespeende verlangens sijpelen over
De buik als gouden boterberg
Bedekkend de bron van zuivelheid
Zoals met traag veel tekens een Oosters wijsje bepleit:
Och arme mocht gij willen - zwemmen in de overdaad
Ontaard uit prille grillen
Gemolken door een klier
Een moment van stille prammen badend in het vrouw’lijk zaad
Ja terug naar af – het mens’lijk dier
Geplaatst in de categorie: filosofie