resultaten voor 'josephine banens'

Ik kan je zien dus weet je bent er nog alleen het hoge gras geeft vorm aan je vertrek en even verder bij het hek...

ik wou, ik zou, ik droom… dat ik een elfje werd of soms en boom. ik ben, ik zou, ik wou… wel koningin zijn of me...

Het oude jaar kruipt naar zijn einde toe, het is van alle feesten rond de kerstboom moe en overdenkt op laatste be...

Niets is de mens - een rimpeltje een vlekje stof in het heelal waar, als de wind straks liggen gaat, echt niemand me...

Voor Leo Het leven heeft je ingehaald met grote, snelle passen, nu zit ik eenzaam op de bank en lig jij in je gra...

Eerst de kruitdamp en het bloed in Parijs of in Beiroet, na het zwaailicht, de sirenes zijn er tranen, heel veel woor...

Zo tussen Kerstmis en Oudjaar dan is het buiten stil. Over de velden ligt een sluier alsof die mij zeggen wil: bedek...

En weer vliegen ganzen de winter in langs een hemel met enkel wolken ik hoor ze 's nachts als ik slapeloos lig...

We kwamen hier aan om het land te zien als toeristen uit verre streken wat keken we vreemd: alle akkers geploegd...

Als het vuurwerk is gedoofd en de klokken zijn verstomd, dan denk ik aan 't nieuwe jaar - hoop dat er wat goeds van k...

de lucht voorspelt verandering de wind, een herfstorm midden- winter, blaast ons omver takken, nu kwetsbaar kaal wac...

Het ochtendgloren (rood dus regen, regen dus rood) maakt ons weerbaar, kwetsbaar door de nieuwe dag. Dat is het pun...

het jaar verdwijnt en neemt z'n doden mee en alle dingen uit het heden verdwijnen daarmee plotseling in een verle...

Een nieuwjaarsviering daar hoort bij veel heil, geluk en denk aan mij maar het zou het goede overdrijven daar steeds...

Je hoeft ze ’s avonds niet meer in te stoppen en overblijven is er ook niet bij ze kunnen immers zelf hun boontjes d...

de loodgrijze lucht voorspelt vliegende storm een enkele meeuw laat zich drijven de vogels vertrokken al vroeg dit jaa...

waar groot hoefblad groeit is de oever verdwenen daar schuilt de kikker als de avond valt en de bloemen zich slui...

straks als ik wegga reis ik door tot aan de einder van het allerlaatste land verbonden door zo’n sterke band d...

Mijn grind vaalbruin, door onkruid overwoekerd, is langzaam weggemoffeld in een stilte die niet ophoudt te bestaan....

water slijpt steen al eeuwen druppelt tel na tel de bron zich tot een beek die eerst verborgen, schuchter,...

Zo’n verveloze deur met afgesleten klink de drempel uitgehold door eindeloze stappen die kwamen en weer ging...

ik hoor het 's winters van de uilen die hier schuilen en van de blauwe reiger in het riet, nee, wachten tot de le...

op de kortste dag zijn je dromen het langste over zomertijd bij kale takken werken piepkleine knoppen aan een nie...

de dagen weer korter, binnen rekken de kaarsen hun vlam naar de sterren buiten scharrelt een vogel als teken van lev...

Ik woon vlak bij een lijkenhuis Je ziet er niets Ook is er niets te horen Behalve het gezoem van ventilatoren En van...

lang na de winter talmde de lente jij man, ik een vrouw eenzaam een paar eenzaam als velen steeds opnieuw delen...

Zware zeeklei ingeklinkerd; geschept, gekneed, gespoeld. De strijd van land en water eindelijk beslecht door turf,...

Niet ver verwijderd van het plein Bevindt zich in de binnenstad Het grensgebied van goed en kwaad Ik aarzel om het te...

Mijn herkomst is oneindigheid Mijn toekomst ver te zoeken. Ik tel de dagen van mijn reis Die lang is als de horizon....

Slaap - enige uitweg uit een overvol bestaan. Peilloos diep verkwikkend niets. Dan steeds opnieuw die droom: tot s...