Alle inzendingen van k.Bladzij

Prettig prik ik door de gordijnen. Jouw allerlaatste droompje flopt. Voel mijn zonnige verschijning: Goedzo staat met warmte op! Gretig ga je mij omarmen. (Ha,ha, m'n humor wil al wel.) Norsig sta je je haar te kammen, de dag is nog maar net in tel. Arbeid knevelt generaties... Ieder moet mee in dat complot. Gelukkig bepaal ik of iets…

We moeten nu besluiten nemen. Stoppen met nodeloos commentaar. We hebben genoeg om tafels gezeten, de plussen uit de minnen gepraat. Kom op, volksvertegenwoordiging! We moeten nu oprecht erkennen dat we vaak angstvallig sjoemelen, zaken die het land bedreigen, schuiven naar het nageslacht. Komt u dat bekend voor, Kamerleden? Fraai…

Zie ons hier staan en reiken - direct verbonden met Daarboven. We worden gehoord. Zoals afgesproken. Mensen trekken zich aan ons op om richting te geven aan hun ambitie. Voortdurend wil men hogerop. Maar kijk eens hoe wij roerloos op éen plek de wereld becommentariëren: beduidend, wuivend onze kruinen bewegen... Steeds meer bosaanbidders…

Het zou u sieren wanneer u niet zo onverschrokken praat als iemand z'n punt wil maken. Uw mening heeft ook z'n tijd gehad. Het zou u sieren wanneer u vaker uw mond zou willen houden. Luister als een reservoir... De ander zou zich thuis gaan voelen. Ook zou het u sieren wanneer u ruiterlijk zou willen toegeven dat u een schuiver maakte…

Morgen is vandaag. Wat er gaat komen houdt ons in bedwang: men is vaak vooringenomen. Nieuwe politiek. Hoe die aan te pakken? Met meer rechtvaardigheid. Met minder struikelblokken. En directe liefde. Geen gekonkelfoes. Dat moet morgen gebeuren. Of wilt u soms wat anders? Dit houdt ons in leven, specifiek vooruitzien. Straks maken we…

Nu de mei haar bloei voltooit, past waardering de Beheerder. Of kan er geen bedankje af, doorvoede burgers en toeristen? Niet zo simpel te verwoorden, ethisch schroomvallig als we zijn. Wanneer men mij welwillend toeknikt, buig ik mij deemoedig over een ode. Daarmee bedoelend hoe toegewijd ik dit verzoek wil honoreren. De hoogste lof ontvangt…

Acht pogingen om het woord prachtig te peilen: de wijze waarop de pauw zijn veren showt de Eiffeltoren priemt door het oog van een drone de bollenvelden met hun kleurpatronen de geboorte van een deerne of een zoon. Dat je bent teruggekomen om je ongelijk te bekennen. Hoe fonkelt het licht op de golven! Uitzonderlijke tulpen…

ontmoet je als je dit beantwoordt: Bezielt het wat je ziet? Overdondert het wat je hoort? Zou je zoiets boven je bed willen hebben? Ook kleine criteria onthullen gedetailleerd het èchte werk: aldus dien je Kunst aan te treffen. Ondanks dat alle kunde suggereert zeer overtuigend te presteren! Welnu, sta voor een schilderij, stel je…

Wij zijn bevrijd. Nu Oekraïne nog. Grijp de Nazi-Rus bij z'n kladden. Het Totalitaire de wereld uit. Niet de macht moet ons beheersen maar de ruimte om vrij te leven. Ook bij de Zwarte Zee!…

Dat de huidige schrijfwijze van sommige woord-esthetici keldert naar een bombastisch-snobistisch 'ikke spele met woorde en het dondert niet wat jij er van vindt' en uitmondt in een schrijnende verminking van zinnen, showt een groot gebrek aan smaak, geduld en bescheidenheid. Waarom een ode aan je oom goedkoop en gejaagd in elkaar geflanst…

Mijn boompje krijgt al blaadjes: crêpe uit eigen doos. Fijntjes gaat hij ontvouwen wat er ligt opgetast. 't Trompetteren is geluwd. Nu spelen zijn vingers met sap. Zonlicht, wind en water boetseren hem doelgericht: met wat tijd en geduld staat daar een Megazuil... Trots gaan de wortels akkoord: 'Dit is het specifiek door ons gegenereerd…

Ik heb een boompje geplant. Een ideetje voor het leven. De lente binnengehaald via een vorm van fierheid... De takjes staan op het punt hun groene fanfare aan te heffen. Zeg maar gerust dat zij nu bijna in juichen uitbreken! Ik heb een symbool geplant. Een dikke reden om te leven.…

Hedendaagse ploeteraars! Hanteer een eye-opener bij 't ei van Pasen. Gooit u straks uw leven om? Laat het totaal vernieuwen. Aanbod van Gods zoon. Ja, u blijft zich verbazen! Ploeteren wordt presenteren. Staan voor een moreel belang. Nooit meer iemand beschadigen. Omhels de liefde als dé dimensie. Laat u door het goede bepalen.…

Per ongeluk bedolven onder een boekenmarkt besef ik wat ik zoeken moet. Ik werp de planken van me af en schud mijn manen. Koelbloedig paard is toe aan verstrooiing! Aangestaard door mensen snuffel ik ongegeneerd naar haversmaak en oorlogsvoering. Stampij, stampij, stampij... tot het boek verschijnt. Ik hinnik van geluk en plant…

Na langdurig vechten, vergaderen, dromen heeft de mensheid zich amechtig herpakt. 't Gros van de mensen trekt lessen uit hoe de aarde is opgebouwd. Men ziet af van het eigenbelang. Vele armoedigen worden opgevangen. De inhaligen schamen zich diep. Er is meer dan de god van de maag. 't Gros van de mensen werkt digitaal. Men weet de data…

Wat dit woord bij mij teweegbrengt? Klankhypnose. Letterbetovering. En een toetje van betekenis: streling die fraai toegeeft aan verlangen... Edoch: wat brengt dit woord bij jou teweeg? Verwoord het!…

Om publiekelijk op te vallen, iets ongerijmd te kunnen zeggen waarbij de monden openvallen, lezers unheimlich worden verwend. De sluizen staan op welkom, maar niet ieder woord mag binnenstromen. Opsommingen mondjesmaat, geen al te persoonlijke herinneringen. Verhalen, grapjes, eruditie komen grandioos te kort. Het leven is meer dan jojoën…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

Benoem deze bloem en hij zal proper, krachtig ontkiemen achter een winterraam. Via zes donzen blaadjes zal hij, gekoesterd door wat leidingwater, zich met stip ontplooien tot de hoorn van een vintage-grammofoon. Waarna zes meeldraden de stamper in gebed omhoogstuwen... 'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt, echoot het door de woonkamer.…

'Stupide' zou Fons Jansen zeggen. Roepende wake-up-figuren bepalen hoe men denken moet: als correct gelijke buren. 'Hemel' klinkt hun te religieus. Ze kijken naar een machtig luchtruim, precieser: IN het universum... Heel veel 'uni' wacht de mens! 'Trek onze perfecte tunieken maar aan. Het onderscheid gaat onderuit! Het moet weer…

Je zintuigen lopen uit, verwelkomen kleuren, klanken, de samenstelling van geluid. Hiervoor ben je geboren, doorstond je sleur, slapte en so what - de afgemeten passen van vermeende smaak, het kleine denken van populaire figuren. Nu kun je azen waar het om gaat, je zintuigen krijgen verlengstukken. De mensen zien je plezier, ervaren dat…

zwaait af. Het kletsen is gedaan. Ik praat nog enkel in mezelf. Mij wacht le vent fatal. Dag uitzicht, je was fenomenaal. Vaarwel moederboom, baar volgend jaar een fantastisch feuilleton! Waarin mijn exemplaar. Kom Feuille, waag de sprong...…

Poes tegen Kater: 'Ik accepteer je niet meer als een Spetter. Voor mij ben jij nu kat.' Kater: Nou, dan ben jij Poes-af. Krijg je wel een kater...' Zo neigen mensen naar de nieuwe rage: verander als je anders bent, word ieder gelijkwaardig. Aldus verwende ontevredenen die mikken op een hetze: 'Zet de natuur op z'n kop. Verwijder…

Dat zij tot de insecten behoren - deze zomermiddag niet. Van alle kanten presenteerde zich een sympathiek kwartet. Wat beduidde hun zwenken, hun duiken, hun plotseling verdwijnen anders dan een geluidloos ballet? Welk een waaghalzerij! Wel lekker dubbeldekkerend: behendig, in Cubaanse maat, doorkruisten zij mijn carré. Boven, naast…

Wie niet doodvalt op een duppie, inziet dat minimal music wordt overschat, popmuziek behekst wordt door reclame, motorfietsen horror produceren om zich af te zetten tegen wat hoort, beseft: velen vallen voor extreem genot. 'Verdien jij doodgewoon je brood?' Fraaie begrippen om te doorgronden. Voorlopig vertaald: ieder z'n aard! Kijk…

'Wat een weertje, hè?' 'Hangt er helemaal van af hoe ik existeer.' 'En dat is, mijnheer?' 'Dompel ik onder of ga, ga ik nog te keer..., tegen die beer, die donderbui van een buurman. Ga ik nu te ver?' 'Wij meerkoeten gaan meestal te ver als het moet. 't Weer valt dan niet op.' 'Maak van uw woede een haiku die klinkt, en ziet: de…

Wat zoekt hij toch in kwissen, raadsels, steeds moeilijker wordende rebussen? Verband-houdende vragen plegen een aanslag op zijn herinneringen, voortdurend staat zijn koppie in reproduceerstand: 'Kom op, weet je het niet? Bezie het eens van gene kant, keer de zaak eens om, speurneus, ga stiekem bij de Grieken langs, jouw know-how dient…

Lopend voel je: het gras is moe, onbarmhartig bestraald. Fietsend schroeit de wind je gezicht dicht, kun je alleen nog 'amechtig' zeggen. Autorijdend ontmoet je geen kip. Iedereen zit breed aan het bier! Werkend weet je: onkruid dient altijd bestreden. Superbezweet zijg je terneer... Middaghitte baart een monster: een wild opzwepende…

Klemmende haiku: hoe zeg je heel eenvoudig wat stikmoeilijk is... Peinzend vertaal je wat er achter 'moeilijk' zit naar eigen zeggen. Schrale woorden die schrijnend zullen onthullen wat er conflicteert: haarkloverijen, rancuneuze spelletjes, raketaanvallen. Plotseling zie je hoe tegenstrijdigheden 't af moeten leggen. Wapenstilstand…

Wat heerlijk om iets ondeugends te telen! Iets dat geinig de wet ontgroeit. Zet de plantjes maar richting zon, pap, ze moeten nog emmers warmte eten om al het serieuze uit te zweten, mensen te doen vergeten wat ze zoal met hun kemphaangevechten hebben aangericht... Hoe ontsnap je anders aan de babbelmacht van de staat? Geen plantjes in…