Alle inzendingen van k.Bladzij

Nee, niks. Je ziet er niets van. Je zou niet zeggen dat er wat achter zit. Dit heb je mooi gedaan. De kunst van het verbergen. Komt echt door jouw grondverf. Je hebt het basic aangepakt. Noodzaak dwong je naar deze materie. Het ziet er bijna onschuldig uit! Er heeft niets opzienbarends plaatsgevonden. Is je geweten ook schoongewist? Leef…

Zeker, natuur oogt overrompelend. Hoe klimop met dikke spieren door een barrière wurmt... Ongelofelijke driftgroei maakt zich gulzig meester van knoppen, stelen, strengen, verse takken tot bladeren zich ontplooien naar het licht... 't Zit in ons allen. Maar zijn we er meester van? Komen onze krachten op tijd op hun plek? We zijn beïnvloedbare…

Volgens de vogels is het Lente. Licht, Enthousiast, Natuurlijk, Turbulent en Eerlijk! Sommige maanden staan op schudden... Vogelboventonen vertellen dat iets prils zich onstuitbaar manifesteert, zingend zaad de mensen zonnig betovert: tot paradijselijke bewoners. Vieren wij waar het allemaal om begonnen is, en teruggekeerd aan de…

Lezend, wegend, vraagteken-zettend snappen waar de woorden naar toe willen. Het grammaticale gevoel! Uitweiden blijkt te veel geschreven. Het overspannen taalgebruik: baroktaal dat romantisch aange- dikt annex kunstzinnig gefrunnik je moerstaal ruilt voor malle moeren! Gelukkig kom je ook pareltjes tegen. Je vat weer moed, maar dan zie…

En dan staat daar een dochter van vijftig. Volwassen vrouw, maar ook nog kind. De opvoeding steekt een duim omhoog! De familie zwaait klaarwakker. Van verre zien we toe hoe zij haar zaken plezierig regelt. Bij voorkeur met jubel-ambities. Zonder de stofdoek te vergeten. Hoe dankbaar moet je zijn als ouder nu de jaren zich moeizaam verhouden…

Waarom kom ik jou tegen? Misschien om jou tegen te komen. Waarvoor dienen virussen? Waar virussen voor dienen. Onderwerpen kun je vragend reflecteren. Of dat psychologisch wat oplevert? Wel, je vragen krijgen ramen... Mijn passant gaat vast failliet. Toch heb ik té veel natte vingers om zijn toestand in te schatten. Hij valt of staat…

'Dicht niet zo dichtbij me', sprak de schrijver. 'Hou het algemeen. Wat IK ervan vind, wordt meestal ijdel.' Zo dacht hij bij zichzelve, emoties strelend, wegend voor het decorum van zijn ziel. (Zo'n trigger moet toch zeker zijn inzet vijzelen. Of wijzigen...) Hij wist het niet. Zag slechts fanatieke rijmelaars, vertederd door het Grote-mensen-gevoel…

Banale woede, Zweymelend wit, zag je geen Betere woorden? Kon je impasse geen Inzicht verkroppen, moest Jij zo ordinair? 't Wordt tijd je onwil voor bitcoins te verkopen. Rijmt altijd Jouw stijl.…

Democratie, tem je goede bedoelingen - ze zijn nu TOPZWAAR...!…

Ach ja, een kerstgedicht. Mensen verlangen graag een hoogstaand tintje, een aura boven hun boodschappen. Het geboortefeest van Jezus is immers lang geleden. Hoe die vreugde van toen naar ons dagelijkse doen vertalen? Schrijf dus een kerstgedicht. Dan kan de vrede op aarde dalen. Begrijpen we misschien een pietsje waar we onze knusheid aan…

Ooit ademde pakijs dik bevroren... Maar bij Newfoundland braken de flanken. De kou gaf het op. Hij smolt open: en smoorde voorgoed zijn mooie kristallen. Als poolwater keek hij om zich heen: gletsjer na gletsjer legt het loodje! Ineens begon hij hevig te zweten: kan de mensheid dit nog 'framen'? Landmijlen verder hoort hij al angst: de…

We kijken wel hoe een koe een haas vangt, een worm geluidloos crepeert, een schildpad z'n hoofd schudt om zoveel domheid, een uil zich afvraagt wat de mensheid mankeert... (Kennelijk om daarna smakelijk zijn muisje en wij onze comfortzone te verorberen!) Heerlijk om te constateren dat de wereld zich aanstelt. Wat zouden we moeten doen…

De dood beduidt in wezen niets. Afwezige aanwezigheid. Wat niet leeft, beweegt zich niet. 'Zo dood als een pier' zegt men doorgaans, maar machteloos. Een pier is niet dood te krijgen. Het kwade maakt de wormen dood. En de mens doet wat hij wil. Vroeg of laat wordt dat de deal... Daarom kijkt hij graag naar horror, viert-ie carnaval en…

De vele regels die zijn langsgekomen - het is een terugkerend feest geweest. Het zou een reden zijn opnieuw te beginnen. Maar de mens bleek een benauwde. 'Kijk eens wat Die heeft neergepend! Moet ik dáárop reageren? Zo ja, mijn dichtsel zal hem danig leren.' Op iemand ingaan leek een Tetanusklus... Zo zijn er meer facetten waarop de…

Rijm jij of rijm ik? Jij houdt niet van geslijm en ik niet van kritiek. (Dus doen we het maar .....)…

Neem nou gewoon aan dat Hij bestaat. Al een onafzienbaar poosje... Hij zorgt dat, nu Jij bestaat, je luidkeels roept: 'Grandioos voor elkaar gemaakt!' Ontegenzeglijk is jou geopenbaard wat je met je leven uit moet leggen. 'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

Elke dag is het Pasen, de overwinning op de dood. Kijk maar om je heen... En nou geen 'ja, maar', gejammer. Wel es gehoord van het woord 'Erbarmen'?…

Verlangen doet begeren: de wereld proeven, ruiken, bezitten. Wat gaat genot toch gauw voorbij! Ontbreekt hier duidelijk een visie? Zijn we wel goed geïnformeerd? Schoonheid eist van jou en mij dat wij gevoelvol reageren. Verlangen blijkt een constante, voortdurend op zoek naar zekerheid. Die te bereiken, vergt vele gebeden bij waar we…

Voortdurend reiken mijn woorden hoger. Gister stond ik nog daar, en dacht: verbaas je - Zeggingskracht lijkt wel de toren van Babel. Zal ik morgen nog mijn woorden verstaan? Dus waan ik mij telkens op de Olympus, blijkt er iets in hemelsnaam gedaan...! Je schrijft het op en staat versteld. Je hebt de hemel omlaaggebeld. Al stond je op…

Onderga bij buitenissigheid het in het water gegooide... bij tegenstrijdigheid het positief uitpakkende... bij kabinetsbeleid het aan de burger appellerende... Onderscheid tijdig algemeen en persoonlijk leed. Veelzijdigheid zal je sieren, onbevangen dame. Laat je niet inpakken door woke-gedoe: ongelijkheid is geen vloek. Haal…

Helwit tegen blauw. Waarschijnlijk een afrekening. Na al dat gewauwel en getwijfel of uw reis wel was betaald. De staat wil weten wat voor nagellak of schoenmaat en welk kwaad u in hun land achterlaat - Kafka kreeg het weer benauwd: 'U hoort te voldoen aan een westers klimaat!' Typisch dat de controle boog voor een extra geeltje: u…

In menig labyrint verborgen wacht een woord - een wachtwoord - of men 't ontdekt, onthult, ontvreemdt, de enig, echte Kroonformule bezit wordt van de onvermoeide lezer. Op zijn beurt prijst de piekeraar the Master of the Enigma: 'Bijzonder dat wij tussen de lettergrepen het zo cryptisch met elkaar kunnen vinden. Het leven biedt toch vele…

Weer breekt de dag goedmoedig open. De zomer wil haar ambitieuze plannen vandaag nog openbaren. Voorzichtigjes komt men op gang. En daarmee de ochtendboterhammen. U ook? Ik niet. Mijn ledematen tillen onvermogen als u wegspurt op uw dienstfiets. Het ritme van de nieuwe dag krijgt in loom verkeer gestalte. De zomerdroom lijkt nu al synchroon…

Eerst is er nog niks. Ja, een gelukzalig-lege bladzij. Een wie-doet-mij-wat-optie. Maar daar komt de klad in. U zucht ontevreden. Het vacuüm dient bevrucht. Een sterke drang wil weten. Een eerste zin noteert zich. En die vraagt om meer. U begint zowaar te zweten. Verbanden kondigen zich aan. Wilde paarden moet u beteugelen! Maar…

Via megalomane beeldschermen stroomt er zomaar niet te verdragen ellende onze huiskamers binnen. Met een pantser om uw gevoel ademt u het onrecht in... Waar is de wereld toch mee bezig? Aangedaan roept u 'goeie genade' en wendt u zich opnieuw geërgerd naar uw jengelende kind. Alle mogelijke met onder- zoek gelardeerde oorzaken blijven…

Langzamerhand krijgt de doorsnee-nederlander het in de gaten (jawel, mentaal): het wordt gevaarlijk je direct te uiten. Voor een speldeprik heet je racist. Onze gastvrijheid ligt in duigen... We staan met z'n allen onder censuur. Maar HIER kan ik nog mondig zijn: 'Mensen, moslims dulden geen tegenspraak! Hun stamhoofd heeft altijd…

De bruiloft is aanstaande. Volgens de vaas heb je voorpret. Hiep, hiep, hoezee: je hebt je partner gevonden! Nee, dan doe je niet meer wat je dee. Als ik je wederzijdse bloemschikking mag geloven...…

Toch wel ontstellend: dat de oudere mens gaandeweg diep-serieus kan worden, metafysisch in zwaar weer geraakt, nauwelijks meer kan achterhalen wat voor kind hij is geweest. Hoe nostalgisch moet hij zijn om dit hardop te constateren! Nu de dreinende wolken eindelijk aftaaien, blauwe beloftes warm ontdooien, verfrist zijn geest: seizoenen…

'Dicht nog een sonnet' sprak de Maximale Factor. 'Maar ik heb ruim tweehonderd verzen op de site gezet...' Was hij blind of zag ik helder? 'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…

Zo hoog verheven ben ik niet. Liefst blijf ik heerlijk rondcirkelen - hier De ideale baan. Altijd zicht op vergezichten, onbegrijp'lijk dat ik ze versta... Enthousiast noteer ik ze! Maar wie zou ze willen lezen? Verruimende kost voor rijmelaars? Dat ik Hier aan hen moet denken... Kom Voyager, buig om, buig om naar mijn publieke vrienden…