Zin
Weer breekt de dag goedmoedig open.
De zomer wil haar ambitieuze
plannen vandaag nog openbaren.
Voorzichtigjes komt men op gang.
En daarmee de ochtendboterhammen.
U ook? Ik niet.
Mijn ledematen tillen onvermogen
als u wegspurt op uw dienstfiets.
Het ritme van de nieuwe dag
krijgt in loom verkeer gestalte.
De zomerdroom lijkt nu al synchroon...
Wat gaat er eigenlijk gebeuren
als mensen naar hun werk terugkeren?
U weet het wel. Maar ik huiver.
Mijn nieren vertellen mij wat zin heeft:
een thermostaat voor elke daad.
Mijn sluimerende lichaam luistert
voordat 's morgens de zon opgaat!
Of laat ik me tóch uit m'n bed vallen
omdat Noodzaak daarom vraagt?
Inzender: K. Bladzij, 13 augustus 2024
Geplaatst in de categorie: werk
Hij is adhd gediagnostiseerd en bovendien...z'n adenohypofyse scheidde iets te veel peptidehormonen af waardoor z'n talige linkerhemisfeer met z'n lexicon aan de haal ging...
Excuses dus...
zegt dat we moeten stoppen.
Zo krijgen we allebei onze zin.
En komt het poëem weer op de proppen.
wat is er van die hemelbestormende plannen terechtgekomen...?
Een thermo staat voor elke daad, inderdaad...maar dat is niet meer dan cryptisch 'slang' - als synoniem voor zomer.
De thermo laat zijn UV-stralen neerdalen op volvette pensen en flodderige lijven...niets nieuws onder de zon, toch? Kortom, waar blijven die zomerambities, Kees?
Jouw reacties zijn supersonisch...
Zie jij daar de ZIN van in?
Verdiep je eens ECHT in mijn woorden!
Lees zijn beroemde opening van Paradise regained:
De zon en de zee springen bliksemend open:
waaiers van vuur en zij
langs blauwe bergen van de morgen
ligt het schip van de wind
gereed voor de reis...
Geen lome onverschilligheid, lijkt me. De zomer wil toch haar ambitieuze plannen tonen? Of had je iets anders van Marsman in gedachten, denkend aan Holland, nee toch?...
Niet voluit!
Een variatie op de werkwijze van Marsman.
1. trouwhartig, onschuldig, vriendelijk: -e lieden; -e scherts, spotternij; lachen.
2. uit onverschilligheid voortkomend: zijn -e luiheid.
Onze taal bestaat nu eenmaal uit
beeldspraak...
Een gedicht hoeft voor mij niet helemaal duidelijk te zijn, maar wel een bepaald gevoel geven.
Hier tast ik een beetje in het duister. Behalve je hoeft geen brood smorgens, er is iets met je ledematen, je vraagt je af wat mensen op hun werk aantreffen, iets met nieren, uit bed vallen en Noodzaak??
Het vers begint Marsmanisch.
'Goedmoedig' fungeert als gangmaker.
De dichter heeft er duidelijk 'zin in'.
Totdat hij van sommige zaken baalt...
Ga jij nu verder? Adequaat?
De dag slaat weer een Bladzij open - raad eens wat ik lees?
Goedmoedig is het woord niet, doch veeleer 'vol goede moed'
Maar welk een parel staat er in
de tweede Zin te lezen?
De zomer wil ons eerdaags al
haar eerzucht openbaren
Voorwaar, een staaltje waar mijn ogen lang naar bleven staren!