Winterval
netgedicht
toen jij en ik
tussen wolken zongen
bedekte de eerste sneeuw
mijn vuren vlindervleugels
de maan viel vol helderheid
in het bevroren vijverwater
en spon de nacht om je
gebogen schouderbladen
ik ademde koude
nog voor oostenwind
zich neerlegde rond
je ogen half geloken
op je lippen stil van ijskristal
berijpt met ongezegde woorden…