112 resultaten.
Het strand.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 524 een kind speelt
in ’t schelpenzand tussen ’t vuil
net als vele andere kinderen,
laten zij zich niet hinderen
door plastic, patatzakjes, ijzer,
hout en ander afval
zelfs niet door een stinkende
aangespoelde blauwe kwal
of door de paardenvijgen in ’t zand
kinderen spelen slechts lekker op het strand…
Eenzame roze tulp.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 458 slank en zo teer,
bewegend als een veer
zichtbaar genietend van dit
zonnige weertje
blozend haar kopje iets
schuin omhoog geheven
eenzaam en alleen in
de middenberm, omgeven
door geraas en stank
van ‘t motorisch verkeer…
Dagje aan 't water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 714 zon en wind als gezworen kameraden
riet beweegt in swingende bewegingen op de
aanlandende golfjes langs de oeverrand
de blauwe lucht, slechts onderbroken door
dunne regels hoge bewolking, waartussen een
natuurlijk kleurenspectrum onze blikken vangt
ver voor ons uit, op het woelige water,
het silhouet van een slank wit zeiljacht
langs de…
Vergissing.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 577 ze is het
ik herken haar
het is haar stem die
ik herken uit duizenden
waar ook ter wereld
ze staat wat voor me
in de rij wachtende
voor de paspoortcontrole
ze kijkt minzaam
om zich heen, maar
ze is het wel, zo te zien
ze zit drie rijen voor me
zegt dat ze koffie wil
ik schrik op als ik dat hoor
dat…,kan niet; onmogelijk…
Nathalie…
Een hommel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 581 het maakt me blij; dat gonzende geluid
het snelle bewegen van haar vleugeltjes
het voorzichtig landen op
bloemenstampers om nectar te drinken
alvorens weer te verdwijnen
ze doet zo haar best
dag in dag uit om
een maaltje te verschalken
terwijl ze daarbij soms onbewust
ook andere hommels lijkt te 'stalken'…
Het stille sombere woud
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.156 een koele vochtige oase van groen en rust
geuren van mos, bladeren en verrot hout
je ademt snel, rilt even, voelt je koud
terwijl een zachte windvlaag je angstige gedachten sust
een zonnestraal schiet tussen 't bladerdek door
beschijnt plotseling het bos in een gouden moment
terwijl jij voorzichtig aan de omgeving went
blik gericht op het…
groengele rover.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 372 Kruipt en sluipt heel langzaam in heggen over takken.
Rode tong schiet met korte tussenpozen uit de mond.
Haar half gesloten ogen opent ze echter terstond.
Als ze vliegensvlug een prooi moet pakken.
Dit specimen kan men soms tegenkomen in de Franse natuur.
Vaak is 't in de campagne je altijd aanwezige buur.…
Bedrieglijk overspel.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 580 Ze heeft een rode kleur op
haar wangen als gevolg van
intense woede.
Staart in diepe verslagenheid
voor zich uit, door 't raam,
in de stille natte straat.
Zoekt tevergeefs naar
haar innerlijke leidraad, doch
haar gedachten verdwijnen snel.
Rondom haar vormen zich
wolken van verdriet vermengd met
bittere tranen en haat.…
Le vingt quatre heures du Mans.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 824 het heeft wel wat
die knots gekke
autorace in Mans
de herrie, de kermis,
alsmede de enorme
drommen publiek
de mooie sexy meiden
gestoken in vaak
bijzondere tuniek
het gehuil der motoren,
lichtflitsen van de koplampen
die 's nachts de hemel sieren
het moeten overnachten in
de buitenlucht, vaak in de regen
op het zand
gelegen…
Wedstrijd zeilen.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 650 schuimkoppen vormen zich op grauwe golven
witte zeil bolt in de krachtige noordenwind
hun fokkenist wordt telken male
onder opspattend boegwater bedolven
schuin hangt de zeilboot in een poging
snelheid aan de wind te maken
mast en stagen hoor je knerpen en kraken
onverstoorbaar vaart de bemanning door
bij 't starteiland gaan ze rap door…
Strandwandeling.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 480 het is een sombere dag
vandaag aan 't strand
de zee is ruw, het is
guur en nat
ze loopt met blote voeten op
het schelpenzand
blonde haren wapperen in de
stormachtige wind
koude zeewater prikkelt
haar voeten
blik gericht op de einder
smoort in 't grauw
gooit schelpjes naar
de woeste golven
kijkt vervolgens blij en verheugd…
L' amphitheatre romain
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 642 fraaie oude muren glimmen in 't licht
van goudgele zonnestralen
schaduwen van door de zon belichte
vensters werpen zich op de
met bloed, zweet en tranen
bedekte grond van het
Romeinse amfitheater dat
onwillekeurig mijn
diepste gedachten doet terug voeren
naar reeds lang vervlogen tijden
van gladiatoren, gevechten, martelingen…
Schapen drijven.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 544 ze staat in diepe
gedachten verzonken
te kijken, in 't gras
op de heuvel
blik gericht op kudde
schapen en een rappe
zwart witte hond die
de schapen kundig bijeendrijft
terwijl regendruppels
haar stilaan doorweken
haren plakkerig kleven
aan haar hoofd
blijft ze in de regen staan
als verdoofd
raakt kennelijk op 't tafereel…
Gruwelijke kunstzaken.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Een standbeeld moet er gaan komen voor de archeoloog.
Die weigerde om .IS. juist te informeren.
Waar Palmyra’s kunstschatten thans verkeren.
Maar daarentegen zijn ontvoerders met woorden bedroog.
Gaf niet toe tijdens martelingen en het wreedste verhoor
Wist natuurlijk dat hij toch na ondervraging zijn hoofd verloor.…
De camping in het zuiden.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 745 het weer logenstraft de vele toeristische gedachten
dat de zon zich hier altijd dagelijks laat zien
‘een pokken dag vandaag,’ roept een verbolgen tante Mien
terwijl 't land toch om wat water zit te smachten
tussen de vochtnevel welke optrekt over het Zuid Franse land
zien we op de grond kleine stroompjes door regenwater ontstaan
blauw gele…
zeuren en treuren.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 482 een boer heeft altijd
wel wat te zeuren
is 't niet over de melkprijs
dan wel over de prijs voor 't vlees
vervolgens overvalt bij de
boer dan weer de vrees
komt er nu wel of niet
snel wat regen
akkers staan gortdroog
zon staat hoog aan de hemel
op het boer zijn rust;
kennelijk geen zegen.…
Mauvais temps.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 576 weer laat niet met zich spotten
hemel kleurt thans grauw en grof
eenzame zonnestraal schiet omlaag
tussen zwalkende wolken
kleurt voor even het land beneden
als een aards paradijs
na zorgvuldig schuiven en draaien
is de wolkenmassa hecht gevormd
neemt het zwerk de vorm aan
van een blauwgrijze kwal
siddert de atmosfeer na een
flitsende…
Het eerste fietsje.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 941 witte sokjes met rode schoentjes
gekleurde strik in 't haar
beentjes strekken zich onwennig
beducht voor vallen en gevaar
vader houdt haar vast aan 't zadel
ze trilt nu van spanning en plezier
opeens heeft ze ’t door
rijdt weg; lachend en fier…
Avond mijmeringen.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 692 avond valt, de hemel kleurt
sporen van wit in 't blauw
oranje en rood gekleurde wolken
een Engelse roos in mijn tuin geurt
genieten vanavond in de warme avondlucht
damp stijgt op vanuit de aarde
in de verte klink het geluid van een tractor
kraaien vliegen over in snelle vlucht
nog even dan is het met de zomer gedaan
zullen vogels zich…
De promenade.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 636 mensen lopen hem gegeneerd voorbij
ergeren zich aan zijn onbeschaamd gedrag
aanfluiting voor de chique promenade
zijn gezicht wordt zichtbaar, karton glijdt opzij
pas na uren richt de gestalte zich op
schudt zich uit, staat op van de grond
wankelt met het karton de promenade af
en vervloekt vervolgens de nieuwe dag…
Een opvallend fraaie jonge vrouw.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 967 zie haar ranke silhouet afgetekend
tegen de kleurrijke avondhemel
ze staat stil te turen naar de zee
de hand houdt de hoed vast de
zomerjurk wappert iets op
haar hele verschijning
gewoon klasse…,
top!…
Liefdeswater.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 711 ze voelde zich met hem soms
als een snel stromende rivier
eigenlijk nog meer als
een kolkende stroom
van liefdeswater welke
bruisend en golvend de
denkbeeldige oevers overstromende
in heftige ongecontroleerde golven
alvorens samen te versmelten
tot een bruisende klaterende watermassa
die gedurende een zekere tijd
haar leven…
De rauwe werkelijkheid.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 607 het was zo'n dag als ieder andere
een dag van spanning en gruwelijkheid
gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid
in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen
de televisiebeelden soms rood gekleurd
laten zien dat er bloed vloeit in het oosten
vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten
afkomstig uit een land dat…
Een herfstig gedichtje.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 660 hoog reikende hoofden schudden rond
in een bekoorlijke symfonie van zacht geruis
twijgen laten hun zomerlast vallen of
liggen reeds stuiptrekkend
voor dood op de grond
kleurende bladeren tonen
gedragen door de wind terstond
in bruin, geel en groen aan afhangende takken
vogels vliegen weg in het besef dat
er weer een seizoen aan zijn einde…
Overspannen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 666 Het is schemerig
stil en koud
op de heide waar
een eenzame berk
buigt in
de straffe noordenwind
bladeren dalen neer op de grond
richt mijn hoofd op en
zie in de verte een vrouw lopen
met een kind
flitsen voor mijn ogen
licht en donker
spookt weer in mijn hoofd dat
nu wat zwaar weegt
gedachten slierten en
vreemde beelden…
De kolk.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 609 damp stijgt op van 't water uit de stille kolk
waterleliebladeren hebben groot deel van 't wateroppervlak bedekt
klein spoortje helder water heeft zich in 't midden uitgestrekt
daarin spiegelt zich opeens een dikke witte wolk
die vervolgens even het zonlicht belet om te stralen
dit kleine paradijsje met haar helderheid te kleuren
geniet,…
Franse Gold Rush.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 208 Franse Gold Rush
Euforische kreten klinken op.
Vechtpartijen rond de oevers voor het beste plekje.
Koud, winderig, geen tafeltje dekje.
Maar slechts afzien en ontberingen ten top.
Dat alles heeft men over voor een grammetje goud.
's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…
Melancholische gedachten.
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 531 ik heb haar gemist
de herinnering knaagt aan mijn geweten
besef thans,rechtop in bed gezeten
dat die herinnering nooit vervaagd.
ik heb haar soms echt gemist
mijn oude liefde van zo vele jaren
toen ik de gehele wereld kon klaren
haar adoreerde, begeerde en;
haar plotseling de rug toekeerde
ik heb haar af en toe gemist
als ik me verschool…
De crematie.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 785 je ligt werkelijk keurig opgebaard
beste kostuum is je aangetrokken
donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken
familie en vrienden om de kist geschaard
het laatst ritje vangt straks aan
kist wordt reeds door je zonen gesloten
deksel werkelijk overgoten
met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan
afscheid doet pijn voor zo…
Het eerste sneeuwfront.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 505 in de verte komt ze reeds aangeslopen
grijs gekleurd met donker omrande wangen
spookachtig, groots, nadert onbevangen
dieren zijn reeds in holen of nesten gekropen
keurt kennelijk het landschap beneden haar
is gereed haar last te laten vallen; terstond
daalt reeds de temperatuur op de grond
ze kreunt, drukt haar wolken wat in elkaar
haar…