Alle inzendingen van liesbeth

In de bus zit ik naast een Somalische vrouw ze draagt precies dezelfde jas als mij ik denk bij mezelf: als ik nou eens een dag haar zou zijn en zij mij? Ik zou me geen raad weten in een vreemd land, ogen op mij gericht als Somalische, niet op mijn mooie gezicht. En wat als zij een dag mij zou zijn... zou ze dan gelukkiger zijn? Ik denk…

Zoals water begon het te stromen en ik wilde zwemmen zo snel als ik kon. Ik wilde schrijven in de woordenstroom die als in een droom boven kwam drijven; vreemd hoe het begon… Het werd een vloedgolf van emoties en indrukken, waar ik me niet van los kon rukken, mezelf eigenlijk onder bedolf. Spraakwater maar dan geschreven want alleen…

Tijdens sommige nachten maak ik fantastische reizen op mijn vliegende tapijt geweven van gedachten die mij de weg zullen wijzen... heerlijk in de kussens gevleid zeepbellen voorspellen betovering sterren van verre vol schittering golvende zee deint met me mee op bewondering ik zucht mijn lucht met ontroering uit mijn longen…

Het gevaar van alcohol zit ‘m in de roes van onverschilligheid. Het glas of de fles is veel te vol net zoals de problemen die men innerlijk bestrijdt… Alleen komt het besef pas weer de dag erna dat drank de oplossing niet zal zijn en meer kapot maakt dan liefde en welzijn, puur door bier, sterke drank of wijn. Het lichaam houdt het “stop…

De vogels zingen hun eerste melodie hoog gezeten in een kale boom omringd door ontwakende natuur. Bekleed met voorjaarszon die een einde maakt aan de winterdroom en steeds warmer wordt met het uur. Blad ontspringt uit de knop, wind buigt de takken in de top van het nieuw ontstane leven. De hemel zal het water geven zodat de vogels hun nest…

De lange weg, vol met hindernissen is met veel omwegen bewandeld met fatsoen en geweten gehandeld. Hoe kon je jezelf zo vergissen? Als de druppel de emmer dreigt te doen overlopen komt plots de oplossing ergens uit geslopen; volkomen onbegrijpelijk waar vandaan maar ze garandeert je een voortbestaan. Je stort je opnieuw in het echte leven…

Het was wel anderhalf uur, dat je belde met je beste vriend en compleet de tijd vergat. Pratend, diepzinnig over het leven dat je met hem ooit leidde maar beide geen voldoening kon geven. Wijzer geworden, door wederzijds leed en levenslessen, goede en slechte… Wonderbaarlijk hoe snel je het slechte vergeet. Eén enkele conclusie zweeft…

Als mensen net zo trouw als honden konden zijn lagen ze vaak met hun hoofd op je voeten. Dat is op zich best fijn maar een mensenhoofd is zo zwaar; na een paar uur zou het voelen als verdoofd, een doffe tintelende pijn. Daarom kunnen mensen – hoezeer ze het ook wensen – zelden zolang trouw zijn. Het is daarom dat ik dan voor trouw…

In het heden wordt hij in de nacht beheerst door het verleden. Onverwacht praat hij in zijn dromen over mensen die in zijn buurt komen voor het plegen van een roofoverval. Men hoort alleen gebral: “Ga opzij; ik hoor er niet bij!”… Doch zijn rollende oogleden tijdens zijn diepe slaap vertellen ongelogen en recht voor zijn raap: Het…

Waarom kan men de multiculturele maatschappij niet waarderen om zijn verscheidenheid en kleur zoals een warenhuis; betredend vol variatie, vorm en geur… Objectief elk artikel bewust beoordelen zonder het meteen te bestempelen met vooroordelen. Produkten en koopwaar uit alle werelddelen; zo is ook de mens met verschillen in rassen, culturen…

kwetterende vogels spelende kinderen ontluikend groen brengen de lente tot leven de sneeuw is verdwenen; heeft zich aan de warmte overgegeven, de natuur staat paraat voor een nieuw seizoen. ik kom binnen en zie dat de telefoon meldt dat mijn moeder zojuist heeft gebeld… zou ze aangifte hebben willen doen van Zinvol Natuurgeweld?…

Ik betrad jouw leven als een verdorde paardebloem Jouw liefde veranderde mij in een bloeiende Baccara-Roos…

Glimlachend bekijk ik een foto van jou uit je jeugd; je was zo zorgeloos met grote ogen vervuld van kinderlijke ondeugd. Wilde rode lokken haar vallen rond je gezicht en ik zie ineens dat daar een randje roomijs ligt rond je mond die breed lacht. Net alsof je op iemand wacht die het roomijs eraf wil zoenen. Als ik je als kind had gekend…

Eindelijk zie je na veel te lange tijd vrienden terug na een innerlijk gemis. Door drukte en volle agenda’s kwam de afspraak bijna op Sint Juttemis. Op de dag dat je elkaar dan weer ziet gaat de tijd veel te snel voorbij want helaas; het tijdschema duldt het niet. Na het afscheid besef je ineens heel blij dat het enige wat nog blijven kon…

Och, was het menselijke brein toch als de digitale inhoud zoals in een computer ingebouwd; dat zou pas een uitkomst zijn! Zodat men na een vervelende ervaring of na beschadigingen aan het hart de opdracht kon geven: “Schijfopruiming”. Zodra je de innerlijke computer opstart zou alles weer zoals in de oorsprong zijn. En werkte dat dan niet…

Je bent de wolk die de zon streelt in mijn azuurblauwe hemel... Hogedrukgebied…

Onwetendheid en onschuld zijn als een helder stromende beek tussen bergen van list bedrog en onrecht. Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…

De aanklager staat voor de gedaagde zijn blik strak gericht op de ondervraagde. De jury bestaat uit een mengeling van gevoel; deze is zich terdege bewust van zijn doel. De gedaagde heeft het hart van de aanklager gestolen, haar genegenheid jegens hem niet langer verscholen. Gelaten en gevleid hoort zij zijn eindpleidooi aan, ze wil zelfs graag…

Het krachtigste woord van het leven, de eerste klanken van een baby, door natuurinstinct ingegeven. Mama… Vertederend Doordringend Confronterend Twee simpele lettergrepen, doch met dezelfde kracht dan de vier woorden bekend als “Ik hou van jou”… Mama… Zorgend Vragend Helpend Door de liefde tussen een man en een vrouw wordt…

Peinzend, doordrenkt van onbehagen telt hij de dagen. Goed humeur veinzend worstelt hij zich door het oneindige pijnlijke leven. wrok, woede angst, armoede; hij kent het gevoel… starend naar zijn lege glas wenst hij dat het ten einde was. Gekweld door gedachten geveld door het wachten zich van zijn voornemen bewust; “Doe het dan, lafaard…

De Nachtburgemeester van Rotterdam; zijn dichtbundels lees ik nuchter of in een roes. Ik mocht wensen dat ik hem ooit tegenkwam in een café met jazzmuziek of blues… Respect voor een dichter van zulk een formaat, “Attenooi”, zijn woorden zijn abrupt, komisch of kordaat, zijn Rotterdamse roots heeft ie nooit vergeten, aan zijn talent zal ik…

Huid gaat tintelen wanneer zij gestreeld wordt door de allereerste zonnestralen. Laat energie naar boven halen; het lichaam zorgt voor geen enkel verweer. Donkere kamers met deuren, wijd open gezet. Ramen klapperend in lentegeuren zonder enig verzet. De ziel ontvangt met open armen het nieuwe licht; laat het diepste gevoel verwarmen…

Een jonge onbezorgde knul vergezeld van een stel vrienden op een zinderende zomerdag vertoont het bekende Macho-gedrag: stoer tegenover de meiden, vol met flauwekul. Op weg naar huis is hij alleen; hij ziet dat leuke meisje met die sproeten rond haar neus. Zijn idee is lumineus; hij wil haar wel trakteren op een ijsje maar wat blijkt? Ze…

De wereld staat op mijn tafel van glas; naar behoeven draai ik de bol met gesloten ogen. Deze aardbol is ongelogen ongeschonden, niet boordevol vervuiling, zonder effect van een broeikas. Het draaien van mijn wereld stopt zodra ik er een vinger op zal leggen en mijmer over de bestemming die ik aanwijs. Het is hier niet doordrenkt met…

Had men toch eens een moment die heerlijke onbevangenheid van een klein kind. Waarom waait de wind? Wat is tijd? Waar ben je als je dood bent? Ze vragen om de raarste dingen; men staat vaak met de mond vol tanden. Het antwoord klaar maar hoe leggen we het uit… Waarom fietst een fiets niet achteruit? Is er vuur waar je je niet aan kunt…

Bloed dat door je aderen stroomt als water door de rivieren. Soms lijkt het niet te stromen maar kolkend door je hoofd te gieren. Zoveel gedachten als vissen die stroomopwaarts zwemmen, ploeteren maar voorwaarts; niet te temmen. Zorg dat de vloed van je kolkend bloed weer eb wordt in je lichaam… Aangenaam: “Ontstressen” is…

Soms waan ik me in een film van Quentin Tarantino zwart, cynisch als "Pulp Fiction"... zo hard en vreemd, nét onwerkelijk genoeg zoekend, tastend langs donkere straten, mijn gevoel is van emoties verlaten; ik beland in een onbekende louche kroeg. Blikken doorboren mijn persoon Ik hoor honend gelach, niet wetend of het over mij gaat of…

Jouw lichaam ken ik als een landkaart van streken die ik vaak bezocht; elke glooiing, elke bocht moedervlek of litteken... Ik navigeer heerlijk met mijn handen over je huid. Onweerstaanbaar, begeerlijk. Ik zoen de sproeten op je rechterbil en via de kuiltjes in je onderrug glijden mijn lippen naar boven richting linkerarm met je Drakentatoeage…

Moeder zit over haar aangepaste schoenen te klagen vader zegt dat ze toch heel mooi zijn om te zien… Hij zou haar desnoods overal heen willen dragen om haar vrolijke gezicht wat vaker terug te zien. Vader maakt zich zoveel zorgen over haar klachten omdat hij weet dat haar gezondheid achteruit holt, moeder is een vechter en wil er niet op wachten…

Hoe komt het toch dat je op latere leeftijd zo wijs wordt… Komt het door levenservaring? In je jeugd was je nog nergens op voorbereid; geen ellende op je bord… Wat is de verklaring? Je leert van alle beslissingen wordt door schade en schande wijs. Dat is een voldongen feit. Ondergaat je leven een vernieuwing? Je maakt ontelbare…