Alle inzendingen van lizzy

We zullen een lief lichtblauw dienstmeisje voor je kopen en voor mij een roerend roze huisknechtje 's zondags gaan we met ze wandelen aan het lijntje. ----------------------------------------- uit: 'Gebruikspoëzie', 1978.…

Terwijl ik onderdompel in verleden vaar jij langs mij de toekomst binnen totdat wij elkaar treffen op dezelfde plek Begonnen halverwege maak jij eens af waar ik bleef staan met spotgelach - een traan op een hete plaat - herken ik je uit ons voorgeslacht Waaruit jouw zonen weer te voorschijn komen de hete plaat misschien iets koeler de…

Tast met de loep af het geleefde leven en zie geen litteken gesloten wie heeft de onzin uitgevonden: de tijd heelt alle wonden --------------------------------------- uit: 'Het Depressionisme', 1988.…

Er spartelen vogeltjes in het blauw van je ogen geen twee dezelfde Ik roep ze ik lok ze probeer ze te pakken tevergeefs Ik zoek wat veren dons een snaveltje pootjes een staart bouw daarvan een vogeltje Bijna ----------------------------------------- uit: 'Het depressionisme', 1988.…

Lucifers tussen de ogen lont tussen de lippen armen gestrekt vooruit vingers gespreid Angst voert aan het leger miskleunen en flaters nacht telt de verliezen op dromen brengen geen soelaas Geen hoop op laatste der rechtvaardigen de onderduik is al besproken in een muizenis geen punt geeft licht -------------------------------------…

Door het raam zie ik een vrouw haar kind slaan de man komt thuis en slaat zijn vrouw ik sta en kijk Ze zijn nu bij de buren een veldslag huisraad vliegt door ruiten ik sta en kijk Het huis vat vlam en ook het huis ernaast er liggen doden in de tuin ik sta en kijk Kinderkreten sterven weg de overkant is een ruïne uit een puinhoop…

Omdat we op een even etage wonen en de lift alleen de even etages aandoet ken ik maar 24 vrouwengezichten een paar mannengezichten een paar kindergezichten en babygezichten ook twee hondengezichten de oneven gezichten onder onze etage ken ik niet wel hoor ik ze 's nachts soms schreeuwen tenslotte moet er iets aan de fantasie worden overgelaten…

Vriendschap in je doen en laten. Vriendschap in je manier van praten. Vriendschap in het kijken naar schoonheid. Vriendschap in de doelen waar jij naar strijdt. Vriendschap in de ruzies die je maakt. Vriendschap in de dingen die je afkraakt. Vriendschap in het gevecht. Vriendschap in de nare dingen die je zegt. Vriendschap in de liefde…

Talrijk de dromen over de tuin in het bos vogels die de ochtend verslaan het bronstig kikkerlied egels melk drinkend uit de handpalm de zomer musicerend uit open deuren Ravel gespeeld door volwassen kindervingers en in de nacht de knarsende eik rillend van de boze toekomst --------------------------------- uit: 'Het depressionisme'…

Hier raken alle windstreken de aarde land ingelijst door verre dorpen knipperlicht tussen zinkwit schuim kaatst zwarte vegen dansend over de weiden wegen totdat het erbij neervalt in regenbogen eerst dan zakt het doek in beken stromen ach, de natuur behoeft geen woorden ----------------------------------- uit: 'Het depressionisme', 1988…

Als ik verlies wat ik opbouw En afbreek wat ik aanwin Voel ik mij slechts een toeschouwer Van al dat wat ik bemin Geen handen die mij betrekken Slecht mijn ogen die worden geraakt Mijn invloed niet zichtbaar Ik ben eenzaam en naakt…

De week voordat mijn moeder gehaald werd op haar duikadres was ik bij haar met mijn zoontje elf maanden oud ze nam hem op schoot hield hem met een hand omklemd en legde met de andere een plaat op de grammafoon wil je even? vroeg ze mij ik liet de plaat spelen mijn zoontje begon te schommelen zie je wel zei mijn moeder hij is muzikaal…

De een bewaart in kasten zakelijkheid terwijl de ander bij het openmaken radeloos wordt hij zoekt en kan niet vinden verliest zich in een oude brief agenda en vergeten namen in wanhoop bergt hij alles op Gelukkig is degene die naar voren streeft hij heeft een kalmer harteklop dan hij die omkeert slentert langs de kronkelwegen waar het verleden…

Ik ben verscheurd Verscheurd in kleine stukjes Ik ben verscheurd En heb geen plakband meer Ik ben verscheurd Versnipperd en gedumpt Ik ben verscheurd Versnipperd, keer op keer Ik ben verscheurd Wie lijmt mij weer?…

Ik ben bang voor wat er nog moet komen. Ik ben bang Voor wat ik vannacht zal dromen. Ik ben bang Voor al het kwaad. Ik ben bang, Dat de angst mij nooit verlaat. Ik ben bang Om er voor te gaan. Ik ben bang, Dat de angst mij zal verslaan. Ik ben bang Voor alle pijn. Ik ben bang Om bang te zijn.…

Houd me vast voor even. Laat me weer leven. Laat het weer zo zijn, Zo als het vroeger was. Ik ben bang Voor al de pijn die misschien nog moet komen. Maar ik wil het leven Waar ik nu alleen nog maar van kan dromen. Houd me vast voor even, Geef me nog wat moed Om te strijden voor het leven. Houd me vast voor even. Ik vraag je om me hoop te…

De liefde is vervlogen, Heel zachtjes uitgeblust. Geen hand meer op de mijne, Geen stem meer die me sust. Geen hand meer door mijn haar, en niet meer samen praten of lachen met elkaar. Een herinnering aan woorden en eindeloos gemis. En uit ervaring weet ik hoe eenzaam, eenzaam is.…

Zo veel kilometers hier vandaan Twee zielen die elkaar proberen te vinden via het licht van de maan De ochtendzon komt op en slaat in als een bliksemschicht Felle stralen zon komen door de avondhemel heen, de zielen worden belicht Zullen zij elkaar ooit vinden Of zal de ochtendzon hen telkens afbinden…

Met een blik van stilstaand water zit grootmoeder tussen haar nageslacht en is zo oud als zij altijd was Een afbeelding van pais en vree van lachende fantomen maar keer de foto om en zie de misverstanden al geloofden we hardnekkig in familiebanden met grootmoeder als aanbeden as Hoe zou het zijn verlopen had de steen ons niet uiteengespat…

Vandaag Gekleed in het lichtblauw Vliegt ze door de lucht Lacht en huilt Vriest en dooit Ontmoet een vriend Morgen Maar dat weet ze nog niet Vandaag…

De week voordat mijn moeder gehaald werd op haar duikadres was ik bij haar met mijn zoontje elf maanden oud ze nam hem op schoot hield hem met een hand omklemd en legde met de andere een plaat op de grammofoon wil je even? vroeg ze mij ik liet de plaat spelen mijn zoontje begon te schommelen zie je wel zei mijn moeder hij is muzikaal…

Kort voor zijn dood noteerde mijn vader zijn toekomstvoorspelling Hij schreef er boven REEKS maar er kan ook staan KEUS Verantwoording op mij nemen schouderpijn hoer in omgeving korte duur vertrek kan met vrouw niet opschieten andere beheerst mij voorjaar verandering finanacieel alles opgelost nieuwe connecties helpen jan(uari) uitstel…

1. Rechtop staat zij met naast haar zittend op een stoel haar broertje onder haar rokje dalen pijpjes van een linnen broek met kant tijd 1870 mijn moeder's moeder tien jaar oud Zij huwde een nietsnut kreeg zeven kinderen stierf in 1925 aan anemie en de inflatie Ik ben haar dubbel kwijt: in 1943 roeide Puls haar foto uit 2. Het…

Hoe kan het zijn dat ik die toch mijn eigen dood niet vrees – integendeel – zo hartverscheurd en zo intens vol pijn kan staan aan deze kuil waarin nu jouw vermoeide lijf zal gaan verdwijnen en dat ik toch na al die doden weet dat dit geen laatste rustplaats is maar slechts de nette opbergplaats voor stoffelijke resten dat jij bevrijd…

Als zij, de moeder, die in Bagdad leeft in deze nacht haar kindje toe zal stoppen het hartje in zijn slaap zal voelen kloppen terwijl ze zelf van binnen bloedt en beeft zal fluisteren; mijn jongetje, slaap zacht nee, lieveling, je hoeft niet bang te dromen van duivels die je sprookjesland in komen want immer houdt je engel toch de wacht…

Twee futen weten al de lente zij keken in de glazen bol van de verwachting de reiger scheert over het vrieswitte water onder een lucht van ijskoud blauw desolaat als lege winkelpanden schotsen de oude kale bomen tak aan tak langs de waterkant het daglicht is te schaars kraakt de een tegen de ander mijn wortels verliezen de grip op…

Zoals het was was het voor mij dan toch illusie domme dromen een kans om uit de val te komen die niet kan sluiten om het woordje wij en in die val die jou benauwt waardoor ik nu geen wij meer zeg heb jij mij dus eenvoudigweg veroordeeld tot het enkelvoud…

Steeds vertel jij, zondagskind het mensenheugenis oud verhaal dat nooit op schrift alleen verbaal zijn weg zoekt door het labyrint van dromen, wonderwoorden zweven van je lippen, scheppen theatraal een sprookjesland in sagetaal van mond tot hart steeds doorgegeven Je kleurt een wereld vol magie de woorden tot een zinnebeeld door klank…

Tussen hem en het leven zit nu glas met uitzicht op de schuur waar alles dezelfde bruine kleur heeft snoeischaar en hark in zijn schoot liggen dode takken Tussen hem en mij zit nu glas buiten juicht de zon heerlijke zomertuin bomen zwaar van fruit maar binnen is het zwijgstil ik breng hem een peer proef maar, zoet sappig, toe…

We speelden dat we samen speelden de ridder die de draak verslaat de maagd die zich graag redden laat we speelden dat we alles deelden De sleutel past op alle sloten van ‘t huis van peperkoek gemaakt ‘n spreuk die zoet naar sesam smaakt de schatkamer voor ons ontsloten We speelden dat we samen speelden ‘n heks die toverdrank creëert…