Alle inzendingen van lykele zwanenburg

De dirigent was in mineur. Hij zei: “Je stelt me diep teleur. Weet je nou nog niet hoe het moet? Ik vraag me af wat je hier doet.” - “Die vraag stel ik mij ook wel eens. Vooral als het weer kerstmis is!” (koor 7)…

Hij schreef zijn sonnet snel, maar 't was geen snelsonnet. (Het was ook geen sonnet.) Wat was het eigenlijk wél? productietijd: 1 minuut 28 seconden receptietijd: 4 seconden…

't Gebeurt in Weesp, 't gebeurt in Wales: sneeuw maakt de oudste honden speels.…

Overtreding Als je teveel poëzie op hebt mag je niet aan het verkeer deelnemen. Bij herhaling wordt je zweefbewijs ingehouden. Bij herhaling wordt je leefbewijs ingehouden.…

Er zijn er die fraseren. Je hebt er die vibreren. Je hebt er die zwaar hijgen. Er zijn er zelfs die zwijgen.…

Wat raakt is niet volmaakt. Een lichaam, niet het naakt. Een tijdje geleden hield ik mij bezig met een boek van de Franse filosoof en sinoloog François Jullien. (Cette étrange idée du beau: Dat vreemde idee van het schone). Het distichon is bedoeld als een subjectieve samenvatting van het hoofdstuk Du Nu ou de la beauté (Over het Naakt of over de…

Wat is er met mijn koor? Het doet pijn aan mijn oor: het neemt telkens een loopje met het mooiste syncoopje!…

Zij dobbert op haar stemmingswisselingen en klampt zich vast aan dagelijkse dingen.…

De repetitie: California dreaming (koor 4) Ze droomden van L.A. Hun stemmen droomden mee, in onbeholpen zang. Wat kort moest duurde lang. Wat hoog moest klonk te laag. Zaagsel zat in hun maag. Hun geest raakte verward. Ze zongen alles hard. Eén snikte er, één zweeg. Het podium liep leeg. O pijnlijke perikelen voor Bas en Klaas en Lykele…

Vier zwanen gaan op trektocht. Op strektocht. Langgerekttocht.…

Men likt een poot, een kop. Men schudt wat met een oor en luistert: verderop, daar klinkt een schapenkoor. De kalverstaarten slaan min of meer op de maat van wat zo zoetjes aan aanzwelt tot luid geblaat. Maar blaten is het niet. Het is geen zang of spraak. Het heeft niets van een lied. Het is geboer, gebraak.…

De dichter pleegde aan zijn tong verraad: hij had zijn hoorders naar de mond gepraat.…

Een koorlid, Siegfried, een tenor, zong zuiver maar iets te sonoor. Hij had dat van zichzelf niet door. Nu zoekt hij naar een ander koor.…

Meestal ken ik uitsluitend het refrein. Mijn noten struikelen over de woorden. Verdwaasd hum ik de prachtigste akkoorden. Ik wil zo graag achtergrondkoortje zijn. (eerste in een korte serie 'koorgedichtjes')…

Ken jij dat verhaal van die grote pervert die ’s nachts niet kon slapen vanwege een erwt? (Zoals de lezer al of niet gemerkt heeft tellen deze regels elk elf lettergrepen. Zo’n vers is vrij zeldzaam. In de Nederlandse poëzie - die ik niet zo goed ken - kwam ik het tegen in de briljante bundel van Bette Westera Ik leer je liedjes van verlangen, en…

Timing perfect: nauwelijks afgestapt of het regent. Nu lekker kijken door het grote raam hoe gelijk je had. Bijna jammer, dat lichte blauw. Het slaat een gat in je grijze gelijk. (Kees van Kooten (NRC Handelsblad 22 oktober 2010), naar aanleiding van de bundel Zo wordt U gelukkig: “Ik erger me aan critici die zeggen dat bepaalde poëzie te…

Je ziet een beetje pips. Last van apocalyps?…

Na uren schuren, schaven, snijden heeft hij genoeg van letterlijden. - Dag dichtertje, wat mag het zijn? - Doe mij maar een tierelantijn.…

Vanwaar die lust tot cijfermoorden? Het is te infantiel voor woorden. Ik zie het aan met lede ogen en met steeds minder mededogen. (Gister was het weer zover. Het gedichtje Angstvallig/Valangstig was het weerloze slachtoffer. Vierengever gaf het een vier, zoals uit het scoreverloop was af te lezen. Het heeft iets lugubers. Je waant je op een onschuldige…

Verlangen naar verderop (met dank aan Arthur Japin) - Beweeg! Op reis! Vlieg naar dat verre strand! - Mijn vleugels zitten aan mijn binnenkant.…

In zonnestorm en rukwindregen klemden mijn handen om het stuur. Het was een sfeer van laatste uur. De weilanden zag ik bewegen. (12 november 2010)…

Dit is gedichtje nummer honderd, wat mij onnoemelijk verwondert! Liever geen cijfer bij dit distichon. Ook geen bloemen. Het bijbehorende feestje is discreet en digitaal gevierd. Alleen X was niet welkom. Zijn wraak zal verschrikkelijk zijn. Ubi uber, ibi tuber.…

Help! (Epistemologietje) Wie ontvouwt de wereld? Hoe heet dat vogeltje met dat rode borstje? Of is het geel? Waarom is er geen ondertiteling? Laat mij erin! (Dit is de negenennegentigste inzending ...)…

Overdosis herfst Sterven op zijn sterfst Weemoed op zijn weest 't Was. Het is geweest…

Geuren, veren, snavels, kleren, staarten, vachten, kazen, vruchten, luchten, pluizen, overdekt, wollig, donzig, meter strekt. In geschuifel, luifel, luifel, staat ze stil, neusvleugels trillen, spiedend, speurend, rij na rij, ruikend, snuivend, mmm … daar is hij. Hij!…

Sinds Enna in zijn leven is gekomen heeft Anne de vrouw van zijn palindromen. Variant: Sinds Enna in haar leven is gekomen heeft Anne de vrouw van haar palindromen. De Griekse dichter Sotadès (3e eeuw voor Christus) zou beroemd zijn geworden door zijn palindroom-verzen. En berucht om zijn obsceniteiten. Gelukkig zijn de sotadische verzen…

Ubi uber, ibi tuber. ’t Is november. Wat luguber! Het Latijnse citaat is afkomstig van Erasmus, die het ontleent aan Apuleius. Ik kwam het ooit tegen in een artikel van François Rigolot over het interpreteren van Rabelais, waar het als volgt wordt vertaald en geïnterpreteerd: Là où il y a prolifération, il y a aussi risque de cancer. (Waar veelheid…

Sonnet voor Guus Gelukkig hij die in zijn korte leven zijn medemens zoveel heeft kunnen geven, veel goeds, veel waars, veel schoons, de grote drie, een geur van hoger honing, euforie. Gelukkig hij die vóór de tweede fase leerlingen had die dertig boeken lazen, de meester die nog boeiend mocht vertellen, vóór de terreur van wanen en modellen…

Zou Vierengever voor niets wijken? Hij gaat, zo lijkt het, over lijken.…

- Wil je de wereld zien? - Even kijken. Nee, doe maar weer dicht. Ik sluit het gordijn.…