Alle inzendingen van meint

In een leeg, kleien vlakte Rijzen ijle bomen omhoog, populieren denk ik Rechte wegen, een geometrisch oppervlakte Ik stop en denk, een ogenblik Dit achtergelaten lichaam van de zee Omsingeld door koude voren klei Ontlokt aan mij een gevoel van heimwee Mijn jeugd is nabij Hier viste ik als kind Aan de rand van de kolk gezeten Een oog zo…

In dit alles Wil ik zijn In dit moment Wil ik zijn Woorden vertragen Het oneindige denken Dit moment vergaat Voor ik me kan bedenken Moment tot moment Bewustzijn vergaat De eeuwige beweging Komt en gaat Het licht komt tot mij Zindering van het nu Verlaat me en verlos me Ik kom tot u…

Graan, polder, hemel Rechte lijnen, gele vlakken Meanderend doorkruist Door achtergebleven kreken Land dromend van zee Warmte spiralend Boven verlaten akkers Klimmende leeuwerik Hoor, het zacht ruisende water Tijdelijk gescheiden Van haar bedding Ooit weer verenigd Tot die tijd Gouden vergezichten Korenblauwe lucht Stilte…

Corpus van gedachten Samensmelting van geest en ziel Axonen versnellen Het zelf en het wiel Elk moment in tijd Gevangen in traagheid De impuls sterkt aan Tot het moment van vrijheid Overdracht en remissie Stille duisternis ontfermt zich Het luide vonken bedaart Tot de herhaling, eeuwig…

Een stille deken Bedekt mijn gezicht Koud tot op het been Het laatste gericht Is aangebroken Dit lege landschap Heeft geen erbarmen Ik ben een wrak Aangespoeld op een helse kust Verlaten van een ieder Bitterkou doortrekt mijn lijf Maar, zie de bespieder Scherpt mij aan Zoals ijzer met ijzer Knerpend en sinterend Het land kleurt grijzer…

Zacht zingt het vacuüm Atonaal in resonantie Deze klank verstoort De etherische substantie Ondergang in onzekerheid Voorbij de gangbare limieten De entropie is onomkeerbaar In dit kosmisch bloedvergieten Waar eens ik liep Langs paden van chaos Fluctuaties op een zee van tijd Komt nu het ledige tot orde…

En dan ga ik De eeuwige nacht in Waar atomen dolen Het einde en het begin Het zachte zingen Van het vacuüm Op ontelbare snaren Het laatste stadium En zie, daar is hij De jager en de gejaagde Omwenteling en keerkring En het al zijn vertraagde Sterren vlieden De dageraad breekt aan Kom tot mij En laat mij gaan…

En toch, ik kan het niet vergeten Het kleine dorp waar ik vandaan kom Zomers geleden, zwaluwen vliegen boven mijn hoofd Lege straten, fietsend naar de derde dijk Een leeuwerik stijgt zingend op Uit het gevangen zonlicht van het koolzaad Toen en nu, momenteel doorkruisend Zie ik mezelf staan, alleen en niet ongelukkig De vangst van paling vergoedt…

Wervelende film Met melancholie als kern Schoonheid raakt je ziel…