Alle inzendingen van mobar

Nu geluiden weerloos zijn in de kalmte van de stilte jouw onzichtbare nabijheid die mijn adem steelt de uitgekozen zinnen waarmee je mij doorzoekt liefhebben in het dagelijkse vergeten uit eenzaamheid op zoek naar nieuwe wegen voor als niemand meer wilt lezen en begrijpen in die droeve begeerte naar affiniteit zonder het dilemma van onwetendheid…

Die hete zon rent het alfabet af letters krijgen vleugels woorden vliegen fladderend langs flora en langs fauna zinnen lijken weg te dansen om lichaamstaal te willen verstaan aan de overkant van de oevers alles wat deugd gaat ten onder achter wolken verscholen daalt de hemel dichterbij vol liefde de enige vreugde het prille…

Ze konden het binnenland niet aanraken die warme zomerdag, nevelwind in de duinpan zonder schuilhut toen hij naast haar zat in dagdromen uitgeput door een gehaaste eruptie van doorwinterde corrupte emoties een vertrekkende zon voorvoelde regen die hen vergezelde toen ze terugreden op roestige paarden door het bos met overal fluitenkruid…

Aan groene oevers bevindt zich weelde een droom die zich bezielt stroomopwaarts waar de rivier meandert in het bewoonde schilderatelier kleuren spiegelende meren groen valt er schaduw op het linnen veld ergens in een ontwaakte wereld zonder commerciële gekte proberen we te roeien we praten over politiek in onze fluisterboot over…

Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt weet misschien alleen de zon, in zonnig denken zonnewarmte koestert zacht de levenshuid een verkoelende wolk komt als een bruid om de schaduw stilletjes te wenken want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach geluksgevoel verovert dagelijks…

Willen ze weten waarom jij aan het water staat tranen stromen niet vergeten, de takken naar beneden om wat jij aan verstand omhullen wilt de wind de moed niet laten zakken, vertel jij fier bij storm beschut jij menig dier om wat jij aan gevoel te bieden hebt onder regen zie ik je graag daar in jouw avondwade om niet te vergeten wie…

In het kleinste kamertje van het klassieke herenhuis bedenk ik mij een grote ruimte omdat we nergens samen zijn het moet er toch ooit uit benauwde vorm van ontlasting er is niemand anders dan mezelf die dit voor elkaar krijgt lichtelijk beschonken vrijwel zonder zielglans onder het strijklicht van de lamp in de hal begeef ik mij…

Heb je het fluiten van de wind gehoord tussen luisterende bomen met de gedachte aan de dood, zo aanwezig de dood in het diepe zwijgen van de nacht er gaat een gerucht rond dat er een vreemdeling is aangekomen met veel geld en fatsoen ze hebben zijn snor afgeschoren zijn dodelijke wapens zijn vernietigd al zijn corrupte geld aan de armen…

Witte vogel boven zee uit Ameland een andere werkelijkheid in helder eiland licht proeven van de zilte lucht zoek naar vis boven golven waar leven is kom naar huis avond valt duister donkert hoog op vleugels van de wind in gedachten ben ik dat kind in jouw verhalen eenzaam om te verdwalen stoere vogel van de zee wanneer…

Hoe herken je het zwijgen van de steen nu landelijke tongen dwalen over een vergeten naam in het oerwoud van de stad waarom lijkt de stilte zo op jou in ruimte die geen leegte inneemt omdat het waaien vragen heeft tot in de dood, het stille zwijgen.…

Kitsch verstaat de schoonheid van twijfel die is toevertrouwd nu uren in zinloosheid zichtbaar zijn naast elkaar verzameld in ivoor en porselein geldt de wet van herhalen dit is alles wat we zagen even die aarzeling daarna honderd vragen dit is alles wat we zien opnieuw die twijfels zonder antwoorden die zondagmiddag bij de regenbode…

We slenteren over het zandpad langs de opgedroogde bedding van het riviertje richting zandheuvels waar een enkele boom de kunst van eenzaamheid verstaat als je mij toelaat, in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder de bloesem van de vlierstruik we ruiken de adem van zomerse wind zuurstof…

Eigenlijk denk je er iedere dag weleens aan een moment van stilte dat even oneindig lijkt heimwee naar toen het anders was degenen waar je van hield nog leefden maar op 4 mei gaat het om de doden uit een oorlog de gesneuvelden die voor de vrijheid streden met een toekomst voor de boeg herdenken wij de helden in het heden ze hadden allemaal…

Jij beredeneert niet als een oude man dat er een verschil is tussen lust en liefde wanneer jij mij uitdaagt ontbreekt mijn verstand in onbezonnen dommelen maar dat zegt niets over de hartstocht van mijn verlegen verlangen   wanneer ik jouw tedere foto zie ben ik als een verliefde puber   een onbevangen minnaar met fladderende vlinders…

Stilte is voor wetenschap vriendschap slijt oude wonden liefde baant een nieuwe start innig verbonden met het leven er komt meer zuurstof in de lucht je spreekt over liefde het ontstaan van puurheid maar dat is een natuurlijk dwalen waar het hart spreekt van waarheid is de laatste echo: trouw een opnieuw beginnen in de hartstocht van…

Wandelen met jou is het einde weer naar het begin brengen praten over kwaliteit van leven wat zo heerlijk is op een Noordzee strand tijdens een regenachtige zomerdag ratio in een oase van rust gedachten in een zomers verlangen terwijl wij maar geen afscheid kunnen nemen nog eens terug gaan naar toen we in bomen konden klimmen en zandkastelen…

Woorden van zee strekken zich in kalmte heimwee is ontvankelijk voor zwijgende taal in het voorafgaande ligt ontwaken onze ontmoeting tekent zich aan horizon van stilte je spreekt over liefde dat is natuurlijk dwalen waar het hart spreekt van waarheid is laatste echo: trouw we stropen mouwen op om de ziel te laten spreken kom mee, dan…

Het maakt me nieuwsgierig nu je wortelt in mijn dromen onderneem ik mijn vragen op vruchtbare aarde met meer inzicht dan ik aan antwoorden kan verzinnen maar in mijn ogen bewoon jij het wereldrijk van liefde met mooiere dromen dan die ik in mijn groentetuintje kan verwezenlijken ik zaai wortels jij zaait radijsjes voor mij ben jij…

Je bent niet de mooiste lentebloem van verlangen jouw meeldraden verdwalen langzaam in verliezen of worden trager in beweging je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van jouw ziel misschien dat na de heimweedood een verlangende bloei zal voltooien maar tot die tijd kan het vriezen en plotseling dooien als eenzame grauwwitte…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn brieven…

Zwarte bladzijden uit vergeten boeken herinneren leegte in ondankbare dromen en in vleugelloos vliegen blijven onvergetelijke nachten liefdeloos ondergaan wat er zonder woorden ademt achter stilte van ’t bodemloos antwoord door niemand gegeven.…

Nachtelijke schaduw geeft stilte diepere voelbare emoties duurzamer in innerlijk dan het winterse witte van het vergeten daglicht alle zinnen die je proeft vormen een zelfgeschreven maanbrief een groot verlangen naar een droom.…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

Ik ben wie ik ben dat wil jij nog zeggen nu jouw vrienden zijn verdwenen je trekt je terug in de gevaarlijke bekoring van een emotieloze natuur een laatste peuk in handen in diepere sobere kilte eenzaam in jouw gedachten in dit festijn van leegte jouw ziel nog één beweging een verzonnen dialoog.…

De simpele vragen “Geloof jij in God ?” “Is er een hiernamaals?” stelde ik jou nooit maar jouw devotie sprak boekdelen hoofdstukken van oude boeken die jij, allemaal gelezen opstapelde naast de open haard waar we zo vaak naakt hebben gevreeën vroeg ik niets anders dan een stille vrede in een verborgen woordenwoud van nieuwe…

De armoede heeft je wakker geschud de geest kan niet leven van water en lucht ademnood van de ziel raakt dan berucht je bent door tegenslag veranderd ziekte en geldgebrek hebben je eenzaam gemaakt in een leven zonder genegenheid waar drank geen oplossing bood je tussen de wal en schip viel met niemand om je te redden de strijd om door…

Hij ademt voorzichtig in deze onbevangen stilte een woord van vrijheid misschien subtiele kern van grenzen, gelijkgestemden het is al donker in de nacht maar dat doet geen pijn omdat hij niet meer wacht met mens te zijn.…

Als je mij toelaat in droomwereld of niet geveinsde werkelijkheid reizen we samen naar de stilte onder bloesem van de vlierstruik ruiken we adem van zomerse wind zonder verstandelijke conflicten en je kust mij plotseling vol op de mond, als ik niet aarzel vallen ook de laatste woorden op de zachte zwijgende grond waar de stilte al…

Je keert je om uit herinneringen neemt me mee naar het gedaagdenveld waar de oorsprong ligt begraven we lonken voorzichtig naar de wolken het lijkt wel of de zomer verlegen is we kijken schichtig naar de vogels verzoenen ons niet langer met hartstocht die we eens voelden in bijzonder verlangen nooit zonder elkaar…

Dromend over de zwaluw in het winterland met de Spaanse zon in jouw hart konden we hoge bergen beklimmen maar misschien zijn we nu te oud voor in een tent in de kou en hou ik je slechts bij me om te kunnen dromen over bergen een onherbergzame gedachtegang in het holst van de nacht gekomen met de taal die we spraken konden we verhalen…