Netgedichten

netgedicht (nr. 75.005):

Boom

Ik wortel in mijn eenzaamheid
dan is het zeker niet uit verveling

geef gratis zuurstof
schone lucht, statig

sta niemand in de weg
zorg voor wat schaduw

Ik vertaal natuurlijke historie

in een wereld van verwarde menselijke dromen

Ik ben mezelf gebleven, ik groei

boven de daken van de oude stad
de dagen gaan sneller dan mijn gedachten

laat me een boom zijn en een boom ervaren

Ik heb die ijdele droomwereld niet nodig

om me tot leven te wekken

Ik wortel in mijn inheemse wijsheid

onverschillig voor de leugens van de mensheid
ongevoelig voor het falen van een onbepaalde god

altijd groeien om energie te geven
zuurstof strooien, stoer en stom.