Alle inzendingen van peTer

En dan is er wat niet meer komt, het denken aan, herinnering: zijn eerste woordje, eerste stap haar eerste kus, en ik die snap dat het vergeten wordt, verstomt En dan is er wat niet meer is: Mijn geloof in jou, het jouw’ in mij Ons weten dat het moeilijk wordt, de schrik dat het zo vroeg verdort en na ’t vergeten, het gemis En komt dan…

en toen kwam jij! te vlug, te vroeg, voor mij te snel ik geloofde nog: ik geloof het wel maar toen kwam jij en jij zei 'wij' Jij was een droom maar ik, al wakker, kon het niet ik koesterde vertrouwd verdriet ons altaar stond, haar als icoon jij was er plots te lief, te kwetsbaar, veel te zacht oh, stom verschil: mijn dag, jouw nacht…

dus dat jij mij belt en ik dan ja knik omdat je vertelt en snapt wat ik en dat het goed is en ik zeg dan gewoon iets als lentegras, herfst of zomerdroom roep: winter was en jij huilt mijn gemis nee, zwijg maar jij bel vanavond niet weet je stil bij mij, mijn lach, verdriet dat alweer bijna over is…

Misbruikt, verminkt en overreden Als oud vuil gedumpt langs de weg Niemand wist hoe je was overleden, of wat er met jou gebeurd was onderweg De waarheid is gruwelijker dan bedacht Jij kreeg een monster te verduren Ik zie nog jouw foto waarop je lacht En denk aan jouw vreselijke laatste uren Ik weet niet wat ik nu moet zeggen Als mijn kinderen…

aan Jan de Bas Heeft niemand je dat raadsel ooit verteld? En is er niemand die vandaag nog weet dat wat een hooiberg scheidt van 'n naald of speld geen wonder is maar de kracht van een magneet? Dus is de eerste kunst die van het scheiden: kaf van het koren, fictie van het feit Daardoor verandert lijden zich in leiden want orde maakt van…

O, was ik maar 1 avond Sinterklaas En mocht die avond 5 December wezen! En kon mijn toverstaf elk mens genezen van wat ie maar niet laten kan, helaas Dan zou ik ieder mensenhart van steen, en ieder hoofd verstard tot ijskoud marmer, wat zachter willen maken, ruimer, warmer; zodat de vlam weer uit de ogen scheen. Mijn mantel, staf en mijter…

Als vader van een kind van acht Verbijsterde mij het bericht Bij iets wat je volstrekt niet verwacht wanneer geweld op een kind wordt gericht Het waarom bedekt de eerste woede want wat drijft iemand tot deze daad wie heeft het ooit kunnen vermoeden dat een gek, aan een kind, de hand slaat de schooldag zal vrolijk zijn begonnen het is namelijk…

Herfst met je warme kleuren je pracht en praal en gure wind, je zwoele herfstgeuren, waarin ik mezelf heel vaak vind. je uitgevouwen warme deken, geplaveid met liefde en geluk die voor altijd onafscheidelijk leken nee beiden konden niet meer stuk. Herfst met je bladerbedje gevuld met je prachtig levenslied, verguisd en ook bewonderd…

Ik kijk in een gebarsten spiegel in het aangeslagen condens, vol met jeugd sentimenten van een oud gebroken mens, mijn gezicht met diepe groeven één voor één met een verhaal, alle jeugdherinneringen, sommigen met een eigen wens. Niet meer denken aan 't verleden ik stop het weg in mijn verdriet laat me weer opnieuw ontdekken wat de wereld…

Kleine vlinder met je kleurige vleugels van zachte zijde en vol pracht neem me mee naar de overzijde waar de natuur nog naar me lacht. neem me mee naar intens verlangen naar een warme kus op mijn wang laat me genieten van de vrijheid van stilte en sirene rust, laat me ontdooien onder de sterren die stralen aan de zwoele nacht Kleine vlinder…

Nicht Gewusst? Sinds de regeerders schermen met de termen Moraal, normen en waarden, eer, fatsoen, Is waar ze zelf staan duidelijk aan het worden De geest waart rond van Jan Pieterszoon Coen Die moordde met zijn V.O.C.-sche horden Nu zorgt Rita Verdonk voor zuiveringen Door zich met ‘n fanatisme te omgorden Dat verontwaardigd maakt en…

Mijn buurvrouw is pas gevonden liggend op de koude grond, haar lichaam al totaal ontbonden een kennis die haar zo vond. Weken had ze daar gelegen, niemand die er wat van wist, vast een hartinfarct gekregen we hadden haar nog niet gemist. Druk met onze hebbelijkheden geen tijd voor die ander daar op straat we houden ons zelf graag tevreden…

Ik tracht al jaren kwesties op te lossen -zoals waarom ben ik geen sprookjesheld- die horen bij de grote vragentrossen waarmee de mens als denker-aap zich kwelt Zolang ik denk, besta ik zegt Descartes en dit wanhopig klampen aan 't bestaan door kwesties te verzinnen speelt mij parten het is mijn angst in nietzijn op te gaan die het krampachtig…

‘t Zit in de schaduw van het mooiste licht. ‘t Zit in de rimpels van m’n eigen gezicht. ‘t Zit in de liefde en ‘t zit zelfs in haat, ‘t zit misschien wel verborgen in het allergrootste kwaad. ‘t Zit in de glans onder elk laagje stof. ‘t Zit in de smaak van ‘t bitterste lof. ‘t Zit in de versjes in dit album van jou. Ik weet het wel zeker, ‘…

Op de vleugels van 't zijn Balancerend op de drempel langs je lippen trilt geluk maar je ogen tonen twijfel 't gevoel staat onder druk Als de stilte wordt verbroken door 't verstand dat met ons lacht strelen zachtjes onze handen wie had dat van ons verwacht? Ik wil het zelf ook niet geloven zachtjes strijk ik door je haar dwars door…

Vannacht in mijn droom sprak een vrouw of een man van een prijs die mijn deel nooit zou worden omdat ik in teksten alleen repte van horden op mijn weg naar geluk, naar ik wil en ik kan Ik zei tegen ‘het’ dat dat mooie er ook was maar dat ik vond dat leed altijd meer en mooier was en dat ik dat zelf ook graag las Maar dat ik het best wou proberen…

er razen letters van stroop tot snelcement langs en door mij heen soms snak ik naar een boterham soms naar een eerste steen luchtkastelen van klatergoud een wild woud van alleen mijn zinnen en oud opnieuw beginnen.…

Het is augustus, ik blijf slapen bij Louis Ik zie hoe keurig alles bij hem past geen boek scheef in die boekenkast geen asbak vol, geen stoel staat scheef Ik pas er niet, maar hij wou dat ik bleef dus ik bleef Ik bleef slapen bij Louis Ik speur rond, waar is zijn vuile was? En waarom puilt zijn krantenbak niet uit? Zijn vrouw, na dertig jaar…

Sluiers van licht en geluid komend uit het niets vol emoties en gevoel omarmen me en behagen me en voelen heerlijk zwoel sluiers zacht en toch hard gelijk een wolk van geluk gevuld met een sprankje hoop vullen de leegte in mijn hoofd en nemen onzekerheid mee op de loop warmte straalt in mijn gezicht en toch voel ik me koud sluiers van…

In het donker denk ik heldere gedachten Schaduwspel Van onsterfelijke liefde en gespeelde dood Een lichtend venster in ruime duisternis De waarheid op een kier…

Volmaakt dat is tien teentjes tien vingers en een lach. Volmaakt dat is twee beentjes die lopen op een dag. Door jouw verschijning in ons leven kwetsbaar, zorgeloos en klein heb je ons de kans gegeven volmaakt compleet te mogen zijn.…

Zo rond het middaguur rol ik geradbraakt uit mijn bed en neem me voor -nee zweer ik!- dat het uit is met de pret. Maar amper één uur later spreekt koning Alcohol mij sussend toe: Toe, ééntje maar, en giet mijn glas weer vol. Ik drink nu moederziel alleen tot rond een uur of vier. Dan stromen de kantoren leeg en ga ik mee op zwier. Want drank…

Heel langzaam trekt de Lente door de lucht De kale tak, bedwelmd door Winters' ether Wordt wakker, rekt zich uit en wordt bevrucht Door nieuwe krachten: alles wordt completer Besef o mens: als u de Toekomst op wilt vangen Dat Zij respons geeft op 't signaal van uw verlangen…

Zij kwam even logeren, bleef een lang half jaar totdat ik haast stikte in mijn diepste angst van wat kan en moet ik straks zonder haar Tot ik niet goed wist voor wie ik het bangst was als die logeerpartij over zou gaan We hadden ons lief, want we hadden elkaar gevangen in woorden als nooit zonder jou wij waren geen twee meer maar deel van…

Een virus had me van de week te pakken het griepte me hardnekkig bij de keel en liet zich daarna langs de luchtpijp zakken tot in het vochtig-warme longstruweel Daar ging het met de blaasjes bellenblazen van zich vermenigvuldigend taai slijm zo'n virus kweekt een golf van metastasen en wiegt daarmee de hoestpatient in zwijm Daar lag ik…

Zoals gisteren, herinner ik mij de dag Dat ik jou voor het eerst ontmoette Want na mijn eerstvolgende hartslag Wist ik dat ik mijn enige echte liefde begroette Toen ik verdronk in jouw prachtige ogen Wist ik precies te zeggen, wat ik voelde Ik overwon mijn stamelend onvermogen Over wat ik met echte liefde bedoelde Je reageerde zoals dromen…

Lang gaat het goed, ja, dan ben ik dicht bij je, is alles genoeg – iets te veel soms, maar toch – En dan komt die dag dat ik niet vraag: Wat zei je? maar jou zelf bedenk, een zacht soort bedrog ’t Is mooier, een ideaalbeeld te maken dan van jou in ’t echt, maar vooral van mezelf, zo hard op de grond, zo onzeker te raken Dus ik naar de kroeg…

Nee, z’is niet van het halflege glas, da’s veel te kort door de bocht z’Is alleen bang voor als het leeg is want dat het leeg gaat, weet ze zeker vandaar dat ze een nieuwe fles al kocht Ja, ze g’looft wel da’k van haar hou Ik zei het haar toch, dus zij mocht Maar ze huilt alvast van dat ’t over gaat want dat gebeurt, dat weet ze zeker Dus…

hou het been stijf in deze barre killing fields duizend mijl liepen we voor dit schouwspel smeulende lijkgeur een laars waaruit een brandende scheen commentator murmelt iets over mensenrechten en met de voeten treden kaki krijgers als laveloze rechters van de wereld barbaren doden in brand steken kraaiend dansen…

sasabonsam sidderaal sis geruisloos achter glas bied een inkijk in je ingewand je gelaat in koffiedik jij onverlaat zilte weg loop dood je huis op straat praat ons na eshu-gba-yi-la god met streken wees genadig…