Alle inzendingen van perry meer

die dag vertrok ik met de wind in mijn rug ik vertelde mama, u ziet mij niet meer terug nou ja, voorlopig dan, tot over een jaar of twee mama zei, jongen neem een boterham mee als het zover is dan moet een man gaan niet twijfelen en naast de kachel blijven staan maar een warm hemd aantrekken en een frisse onderbroek dan het pad oplopen met…

de buurman is er niet meer zo boog hij voorover zijn jam en brood zo greep hij naar zijn borst, een zucht en lag hij dood vreemd zoals het gaat maar het wordt steeds leger minder om gedag tegen te zeggen telkens stiller op straat de nieuwe buren praten niet schrikken gewoon als je wat zeg zijn met allerlei dingen bezig hebben geen tijd…

Eet geen vlees van dode dieren Eet geen product uit de slagerij Wie een karkas op zijn bord wil Is de spil van smeerlapperij Eet geen kip, paard of varken Is het immers dierenlot Slechts te dienen voor onze maaltijd Mensen dat is toch veel te zot Levend door kokend water Hangend aan een vleeshaak Creperen in donkere hollen Voor onze…

langpoot en huisvlieg, hooiwagen en trilspin sprinkhaan en huisslak, wandelen de keuken in oorworm en pissebed, zilvervis en dopluis dit zijn mijn vrienden over het plavuis snuittor en dagpauw, roofwants en lieveheer kale en behaarde bosmier zie ik meer en meer over het petroleumstel, uit de gootsteen dit zijn mijn vrienden om mij heen in…

hoeve Bouwlust heeft verloren en is nu een eenzaam krot de deur staat nog wel open maar de planken zijn verrot griezelig kruipt er schimmel op de wanden in de voortuin zwiept de wingerd ferm zijn takken door het raam tussen distel en brandnetel ligt een bordje met een naam dat verpulvert onder mijn handen er knagen kevers aan de balken…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

wrede vlammen verlichten de nacht de angst op ons gezicht is voelbaar, de hitte onwerkelijk de oude stee kreunt, het vuur grijpt de stal de dieren bonken tegen de wand en schreeuwen plots maakt een schaduw zich los van ons die verstard zwijgen en kijken hem na dan werpen in vlammenstrijd de staldeuren open, de koeien bevrijd rennen…

vezels en water groenten en fruit daar ga je van poepen dan komt het eruit stoppen met roken kappen met de drank begin met bewegen en kom van die bank het leven is lang zonder chips en cola het leven is goed zonder peuk en bier de dokter kan met vakantie want er is geen kanker meer hier eet geen reclame of een schreeuwde leus verwoest…

Afrika Afrika, er druipt bloed van de kaart nu ik je gadesla jouw grenzen zijn getrokken langs een liniaal kerven nog scherp en radicaal in Afrika, een slapende reus die maar niet ontwaken wil er verwaait zand uit de woestijn over een nieuw stammengeschil in Afrika, waar kleuren tussen groen het felste zijn, het paradijs bestaat…

klapdeuren de bar links, toilet rechts het lampje boven het middenpad belicht witte matrozenpakken en ernstige gezichten van jongemannen die in shanghai hun onschuld verloren ik drink en wacht geduldig…

ogen op het plafond gericht handen bijeen op je rug een boze meid vertelt jij en je komokoffers gaan naar moeder terug het is een koddig gezicht ma's afgeladen fiat panda een rondje rond de kerk…

ik zit voor het raam en ik kijk naar marleen ze fiets daar maar in rondje's en is altijd alleen marleentje is twaalf en zegt niet zoveel ze is een beetje anders en kijkt een beetje scheel maar zij is mijn liefste ik hou veel van haar ik geef haar een zoentje en een lint voor haar haar marleentje, marleentje toe blijf even staan…