Alle inzendingen van pieter plenter

Ach, mocht ik maar al mijn verloren tijd inruilen Alles weg wat nutteloos is besteed aan trivialiteiten De minuten en zelfs seconden van zinloos huilen Het moeraszompig en drijfzandig klauwend kwijten, aan zinloos gewauwel, geneuzel en zogenaamd genot Egostrelend en dom gebrabbel, m’n eigen ik altijd vooraan De dan mij resterende jaren van kloktikkend…

Liggend in het licht van de warme zon Die voelt aan als míjn warmte Alleen voor mij, zacht brandend Doortrekt mijn lijf als lief vuur Ogen dicht…alle kou glijdt weg De kou die jouw plaats innam Als een sneeuwbui die binnen hing Toen je je deur voor me sloot Nu smeltend mijn verdriet, wegvloeiend Mijn Hart klopt weer vol, je mág weg zijn…

Dansen met jou Is als een zweeftocht door Warme wollige wind Ineengestrengeld, ademvermengd Jouw gezicht tegen mijn wang Je ogen in die van mij Dansen met dansen…. Ik hou van jou Dansend de eeuwige wals van liefde…

Een nevelend waas voor mijn ogen Ik zie door een vliezig grijzige mist Loop struikelkrom half gebogen Botsend, als een blinde toerist Toch…Ik ken de weg, ik weet waarheen Hier naar links, dan naar voor Twee stappen om de tafel heen Ehhhh…. onder die plantenbak door Drie stap rechtuit tot bij de kast Trek de middenla open, zoek het hoekje Even…

Zit genietend op het zonnig caféterras Mensjes kijken, kleine ijdeltuitjes Kijk ze paraderen met trotse pas Veel plastic borsten in strakke truitjes Open overhemdjes haar op de tors Dikke billen, hoog gehakt en kortgerokt Gespierd, bruinverbrand, goud op de borst Zo hebben ze elkaar in hun valletjes gelokt Sommige gelukkigen gaan het redden…

Genietend van Hollands vergezichten Die o, zo hersenschonende verre velden Steeds weer wisselende natuurgedichten Die me van rust en stilte en zo vertellen Reizend met de trein naar het volgend oord Wisselt het raam in een lijst vol nieuw geluk Echter, vaak wordt mijn ogenblik ruw verstoord En mijn waasdromig denken slaat schervend stuk…

Scherpscheurend elektrisch gitaargeluid Lange uithalen, hij heeft pijn Zoekend naar zijn verdwenen liefde Vibraties, snerpend uit mijn boxen Loopjes, trillers en soms gedreun Tranen wellen op in mijn ogen Ik voel mee, mee met zijn leed Waar is ze toch? waar is ze heen? Het jankend en gillend snaargekrijs Langzaam afglijdend naar zacht gesoes…

Paarden lopen door nat bedauwde grassen Hun graasscheurend geluid versterkt de rust Dof klompkloppend klinken hun passen En hoor ver weg… een koekoek.. vol van levenslust Ochtendmist bepareld alles met zonnegoud diffuus licht begroet de nieuwbakken dag Het muisje rept zich vanuit het onderhout Spinnekop kruipt langzaam over z’n bedauwde rag…

Wandelen langs de volle kraams Kaas met eieren, melk en bruit Blondbrood, koerk met krenten En een zak met losse braams Bij de groenteman, ruiterfruit, Oranjebollen voor dertig centen Een kilo kolagoot, zakje appelfrij Nog even langs de snoepjesmand Dribbeldrop, plakzand en smoer Oh ja, ook nog een potje pindabrij Stuifzuigerbeugels voor aan…

Juighollend naar de rondeton Schepschommel en de wip Hoogvliegend de groene blauwballon Gierend vallen met de wiebelkip Kinderpret, gulpend limonadeknoei ijsmachine, gevuld wit chocolade-ei Wat een vreugde, rodewangengloei Patat met mayonaise, kroket erbij Eindeloze dag, de pret duurt maar aan Maar sluipend moezijn dood de zin Ouderzeur…

De ezel wankelt, ‘t linnen vecht terug Maar sterk zijn de Stille streken, kleurpalet, groen, rood en zwart Oliegeur, terpentijn en oude koffie De vloer besmeurd, ‘t lijkt wel abstract Langzaam vormt zich een wazig beeld De verstilde realiteit van het ontwaken Een bloem ontluikend, van binnenuit Aai van het penseel, zie! Een blad… En weer….…

Huilend stond het jongetje daar Vuile sporen over zijn snoetje Om zijn nekje een kleine gitaar Z’n hoofd bedekt door een hoedje Daarnet was er een bominslag De krater lag rokend aan zijn voeten Het leek zo’n mooie warme dag Maar ze zaten net in de aanvliegroute Hij had zojuist zijn liedjes gedaan Applaus gekregen van een vol terras Nu…

Wat is er toch mis met het verleden Waarom is de toekomst zo’n must, ligt de grens van geluk soms in het heden en mag ik niet “terug naar de kust”? Mijn gedachten aan vroeger tijden Maken deel uit van mijn streven naar… Zoals een ieder zich wil bevrijden Van kluisters opgelegd door schijngevaar… Gebruik ik mijn herinnerde gedachten Om schilfers…

Regenkletter op ’t dak en tegen ruit Knus en warm in opa ’s grote stoel Spannend boek, heb het al bijna uit Herfstvakantietijd, weer geluksgevoel Straks eten, boontjes met droge worst Nieuwe aardappels met gebakken ui erbij Een groot glas water tegen de dorst…. En als toetje een dik bord warme rijstebrij Na het eten niet meteen van tafel…

Ergens ver weg tussen riet en kroos Klinkt gedempt blij eendgesnater Het schaatsenrijdertje is hier virtuoos Trekt een v-spoor over het vlakke water Neemt bocht en hoek met speels gemak Stopt hier eventjes bij een geknakte stengel Met daarop een kleine rode huisjesslak Weer door gaat hij… de snelle bengel Bij een groen obstakel ligt hij even…

De bolderwagen rollend langs akker en bos Over zandgeelbelopen pad, stuifstoffig Hoofdknikkend paard, de teugels los Hij weet de weg, sjokkend, sloomsloffig Warme zomernamiddag, loom en klam De bak vol met aardappelen en graan Op de bok zit de boerenknechtenman Heeft zojuist zijn dagelijkse werk gedaan Op weg naar vrouw en een bord met grutten…

Springspelend water over oude steen Zilverspattend tussen groene moskussens Vloeit de stroom, zoekend naar de snelste weg Ergens en nergens, kabbelend gaat het heen Het water is de baas, alles wijkt, berustend De brutale IJsvogel duikt op van een visgevecht Zijn blauwe verenpak een flitsende droom Wortels van de oude wilg, staand aan de rand,…

Huiverig, rillend tegen de windmacht Stormkracht twaalf, scheepsverkrachter Staand op de pier, hoopvol kijkend Zee natstuivend in mond, neus en ogen Vuurtorenflits, gierend tegen de kracht Van de waai, doch stevig staat de wachter De roodwitte gigant, een enak gelijkend Schuilend in zijn luwte, hoopvol onvertogen De zeemansvrouw, wachtend…

Zachte haren, bruin en wit Katjestakken ontluikend groen In zichzelf ruikend narcissenflirt Geur van nieuw, de geur van bloem Paars en geel, door opschietend gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos…

Er zit een dikke scheur in mijn trots Ik, stoer en altijd sterk als een rots Moet nu toch toe gaan geven aan mijn lijf Mijn benen, heupen en knieën alles is stijf M'n rug staat zo krom als een banaan 'k Moet om de dertig passen blijven staan De pijn is echt niet meer te verdragen Echter er komt een eind aan al dat klagen Want ‘k heb de knoop…

Subtiel gespeeld tokkelgeluid Zachte tonen van een trillende snaar ’t Is het gezucht van een oude luit Beroerd met een plukkend vingergebaar Oude noten, middeleeuws gevoel Sfeer van open haard, sereen gebarend Zachte neuriën van de vrouwe op de stoel… En zittend in het venster, ver weg starend De minstreel… hij speelt ondanks kilte Van kasteelsteen…

Blauwgeurend, de sparkelgrop Langs de paden van de groes Met weemoed denkend aan de wrop Lang gelee, triestzeurend en batroes Het leven nu, is een grauwgegroppel Snaterend in je hoofd, vol kruig De oren vol met jostverstoppel De ogen bedekt met frummeltuig Ik ga terug, snel en met hestenvaars Achteruitleven, keerom naar de wommel Met warmtezoekende…

Pieeeep zoemmmm Pieeeep De machine naast je bed stelt gerust Je wit gezicht met die blauwe ader Alles is er nog, maar oud en onbewust Pieeeep zoemmmm Pieeeep Je borst gaat op en neer Even een trilling door het zakje water Ik weet dat je vecht, alsmaar weer Pieeeep zoemmmm Pieeeep Maar ook dat het stopt… eens… ooit Je broosheid, je dunne vel…

...Sinds vanmorgen voelde hij een stekende pijn vlak boven zijn wortels en dwars door zijn nerven Zou dit het einde van een lang en duurzaam leven zijn zou hij, de koning van het woud, gaan sterven? Waar haalden ze toch de euvele moed vandaan. De rillingen kropen door zijn stam, tak en bast met een zware klap sloeg hij tegen de aarde aan en zo…

Tranenvocht over mijn wangen Nee, ik veeg niets weg, laat maar lopen Dat verdrietig gevoel, versterkt door biggel koester ik, in mijn smart..., je liet mijn hand, mijn hoopvol gebaar afglijden als een oude deken. Mijn keel verkrampt, ik zou willen gillen. Lucht…. ik zoek naar adem, teugenvol ik weet niet meer…hoe moet ik…. ik stik… ik stik…

Vol van vuur, spattende ogen overtuigend, heftig bewegen gloedvol armzwaaiend betogen mijn gelijk, d’ ander liegend, ik ben tegen luister dan toch, en hoor mij aan ik…. de beste, de mooiste grootste haan ik…. die onze natie vast wel uit de misère haalt Stem toch op mijn mooie kop, mijn haar zo zacht, Ik heb verdorie toch het meest aan adverteren…

Smikkel smakkel smikkelsmek De eten kauwende lekkerbek Klingelklongel klingelklang koude zoekende IJsblokjestang Hap en bijt en hap en slik Kaasblokjes, worst en vis geprik Spetter sputter spitter splash Tintelend vol champagneglas Mompel mompel mondjevol Vette warme oliebol Tikke takke tikke tok Middernachtelijke uurwerk klok Kus smok smak…

Eindeloos Gelukkig zijn Wat is dat toch Dat streven naar Dat willen zijn Is het fysisch Is het chemisch Zit het in je hoofd Werkt het met je hart Wat is toch dat gevoel Dat sprankelend door je lichaam gaat Ik denk dat ik het weet…. eindeloos geluk is een eeuwig durend orgasme Dus alleen een sprookjesboeken-wens Is het voor jou echter een…

Nauwelijks te merken, meer een gevoel Een lichte tik en daarna niets Voorzichtig opstaan uit mijn stoel Ja toch,… ik voel weer iets… Gespannen als een strak gewonden veer Begin ik zachtjes terug te trekken Dit keer ontkom je me niet meer Met een ruk sla ik het haakje in je bek en… Oh nee,…vergeet het… niet deze maal Ik heb al teveel met…

Dorpsweg langs bevroren kanaal Kale eiken wit gemutst met glas bepegeld Ik voel me warm, dikke jas en sjaal Maar meer nog is het de wollige kilte Die mijn gemoed zacht onderdompelt In kerstsfeer beleven van verlichte avondstilte Geknoerp van mijn schoenen die… Onvast over een onzichtbaar voetpad lopen Met moeite en onevenwichtig sturen Ontwijken…