Netgedichten

netgedicht (nr. 19.203):

Pruisverkimmel

Blauwgeurend, de sparkelgrop
Langs de paden van de groes
Met weemoed denkend aan de wrop
Lang gelee, triestzeurend en batroes
Het leven nu, is een grauwgegroppel
Snaterend in je hoofd, vol kruig
De oren vol met jostverstoppel
De ogen bedekt met frummeltuig
Ik ga terug, snel en met hestenvaars
Achteruitleven, keerom naar de wommel
Met warmtezoekende handen, liefdingaars
Rust en kalmte, m’n hartslag weer als kadommel
De navelstreng verbonden met mijn schobruik
Vruchtwaters klotsend om mijn bestiasa
Moeders lichaam, bogend als een krostuik
Ik was en ik ben weer Tabula Rasa