379 resultaten.
Wilde Flora viert feest
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 764 Wanneer de Blauweregen zacht
zijn druppels glanst aan Zonnedauw
walst sierlijk het Juffertje in ‘t Groen
met een rood blozende bol Pioen
die lacht naar de grote Bereklauw
Afrikaantje bespeelt als ‘n fanaat
een fijnbesnaarde Akkerviool
de ranke Florentijnse Lis
blaast trompet op een gele Narcis
de vrije Meiklokjes klinken frivool
Jonkvrouwviolier…
Golven van karmijn
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 5.411 Slanke vingers strelen zware oogleden zacht tot wimpersluimer
verweven droombeelden met wolken paarse wentelingen
tot witte wattenbollen verkleven; in een diepe slaap verstillen
de kolkende ziel weekt van zijn om zich bevrijd te verheffen
Deinend in een glooiende zee van vernevelde glinsterende slierten
die bundels maanstralen plooien tot…
Spiegel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 618 Het is vast en zeker opruimingseizoen
de buren kochten een nieuwe leren bank
en een paar weken terug al een surfplank
ik begrijp niet waar ze het van kunnen doen
Zij zit uren aan de telefoon te debatteren
de stofdoek is door haar niet uitgevonden
hem vind ik behoorlijk kortaangebonden
Stug? Dat zou ik niet durven te beweren
Ze eten pas…
Flarden mist
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 800 Lachend kom je op me afgerend
valt in mijn wijd gespreide armen
schaterend laat jij je verwarmen
met kleine kusjes wordt je verwend
Mollige handjes bollen mijn wangen
ik knuffel je wiegend tegen me aan
streel je haren voor da’k je laat gaan
en plagend naroep: "ik ga je vangen!"
Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker
die dribbelend…
Mijn laatste wens
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.775 Als de dood mij heeft beslopen
mij de tijd niet meer kan kwellen
wil jij dan de stappen tellen
die ik naast je heb gelopen?
Als mijn lijf onder de zoden rust
wil jij dan denken aan die keren
dat wij elkaar mochten begeren
aan hoe innig ik je heb gekust?
Als je stemmen droomt in fluisternis
die zuchtend mijn gevoel vertalen
wil jij de…
Innerlijke dwaling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 668 Ik bedwaal de gangen van mijn gedachten
op zoek naar degene die ik werkelijk ben
maar verloor tijdens een reis door het leven
In beslagen wanden van getemperde krachten
kerf ik namen die ik als mijn koestering erken
voordat ik van de mijmering wordt verdreven
Tastend in de weke delen van duisternis
die met vochtige vingers de lucht omsluiten…
Een vlaag aardedonker
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 1.601 Noordenwind zwiert fladder vlerken
aan `t plooigespannen hemelkleed
waar ze door zuchten zwellend sterken
in vlagen snikkend kinderleed
Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken
wervelend, dolend door de natuur
waar kalme wateren woelig breken
met het zonlicht in het laatste uur
dat in schemering met stormen vecht
die bevroren verdrinken…
Pluizen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.116 Titel gehuld in mist
laat zich door sluier kuizen
nog voor ik je diepste wist
besefte ik mijn eigen gevoel
verward heb ik gezeten
kon met die maag niets eten
vol van nis verstopte muizen
veel te warm of plots heel koel
Woorden wervelen in kolken
missen betekenis en klank
mijn hoofd gevuld met wolken
waar ik net dartelend in sprong…
De diepgang van een glaasje
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.600 Vrolijk kets je over het oppervlak
cirkels vormen waar jij net nog was
als kringen van het vochtig glas
dat je zwier santé de lucht in stak
Omdat je het lustig oog ontbrak
liet je frivool de rokken hogen
lonkte me blozend, opgetogen
met blikken waaruit smeken sprak
Dan fluweel jij je dronken hoofd getemd en zwak
in schrijnend…
Bedrogen droom
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.220 Aan de volle groene rokken
verscholen in de zandse zoom
van het trotste Veluws land
ligt lieflijk aan de waterkant
het leven van mijn droom.
Waarin ik heldere beken waad
die monden in de Neder Rijn
en uiterwaarden doelloos dwaal
geen tel minuut of uur bepaal,
bewust ben van mijn eigen zijn.
Vervuild van afwijzend onbegrip
-…
Koesteren
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 4.460 Laat me leven in de warmte van je ogen
de weerspiegeling van je diepe zijn
waar sluimerzacht de kern ontwaakt
als de gesloten oester wordt gekraakt
en een parel glanst in wonderlijke schijn
Laat me weten hoe we zijn bedrogen
door de passie waarin wij elkaar verloren
pas nu besef ik wat jij tijdenlang al wist
hoe erg je me al die keren…
Goden van de liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 742 Geest van de wind beteugel je kracht
zodat je stem door het gras zal fluisteren
en lispelend vertelt van alle wijze verhalen
die je meenam vanuit het verre dwalen,
mijn wachtend oor zal open luisteren
Geest van het water beroer mij zacht
laat je ziel door mijn lichaam stromen
geef me de diepte waaruit jij geboren bent
zodat mijn hart zichzelf…
Nevelsluiers
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.002 Met zwevende nevelen omhuld
danst schuchter een tere maagd
mild maanlicht schijnt verweven
in doorzichtige sluiers van geduld
Ontluikend schemert schoonheid
wanneer zij traag het kleed ontleedt
en haar verleden - blank en naakt -
een sprong naar de toekomst maakt
Als de nacht lang is gestorven
en de zon stralend warmte leest
in een vrouw…
Dodenwals
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.163 Waar nevelen wervelend lokken
en met Witte Wieven sjansen
moerassen rottend geuren
bomen bruin en zwart verkleuren
daar wil ik eindeloos met je dansen
Lachend zwierend draaien
gierend om het stervend licht
dat ondergaat in donkerblauw
zich schemer hult in diepe rouw
voor de duisternis gezwicht
Verloren gaand in de omhelzing
van kille…
Het laatste moment
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.110 Ik buig mijn hoofd
golven van emoties
doorstromen het lijf
trekken vochtige sporen
op kleurloze wangen
voordat ze heel traag
zich verzwaren en nestelen
in hart en in maag.
Ik buig mijn hoofd
Beelden die de ogen zagen
kruipen verlammend door spieren
dwalen door aderen
laten duidelijk weten
je onmacht is groot
bij het zien van d' oude…
Jouw vlam in mijn ogen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 993 Starend in flauw flakkerend kaarslicht
met een hoofd vol brandende dromen
en vurige wens dat ze uit zullen komen
verzink ik verder in mijn eigen zicht
Starend in het blauw met een lach
droom ik je diepdonkere vonken
vochtig, gelukkig, passievol, dronken
zoals ik vroeger de liefde ooit zag
Starend in resten gedoofd verleden
wetend dat…
Kwetsen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.062 Door somber doodse dalen dwalen
zielloos, verdwaasd en zonder zonden
een losse rots zal mij verwonden
dus die verschop ik zonder dralen
Gekwetst rolt hij woedend van me heen
ketst mijn onmacht stuk op een kassei
blijft gebroken liggen, dankzij mij
tot klein verpulverde stukken steen
Geslagen staar ik naar de brokken
kijk de leegte…
Mijn vrind
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 760 Zacht streelt hij mijn wangen
speelt met mijn haren
zucht in m'n oor
rillingen
kippevel
houdt niet op
gaat maar door.
Maakt me weerloos
zwak en hulpeloos
als een kind
verdwaald
verloren
ik houd van hem
mijn vrind;
de wind.…
Oude jeugd
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.358 Mama, je haren worden grijs
ze krullen golvend in een dans
bekronen met hun zilv’ren krans
je lief gezicht als een ereprijs
Je ogen kijken door beslagen ijs
doch het staren krijgt geen kans
het vuur te doven in hun glans
dus schitteren ze zichtbaar wijs
je vele rimpels worden oud
ze plooien zich in diepe rust
moe van wat je hebt aanschouwd…
Gerijpt gedronken
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.190 Bloed kleurt het hart scharlaken rood
gerijpt om zichzelf te verschenken
traag ademend haar ziel te drenken
in de leegte die zijn blik haar bood.
Kristallen flonkering flitst het oog
als zij haar hals teder over buigt
vochtig en krachtig voor hem juicht
in een bedwelmende liefdesboog
Maar als hij haar lichaam walsen laat
in samen…
sporen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 665 Als de maan het hoogste punt bereikt
valt weerschijn in twee felle ogen
worden blikken omhoog gezogen
naar de hemel waar zij lichtend prijkt.
Het snel kloppend wolvenhart versmelt
met de diffuse gloed van boven
huilend kan hij enkel vleiend loven
als hij zijn liefde aan haar vertelt.
Gevangen in de manestralen
roerloos bezinnend zijn aards…
Stenen speelgoed
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 914 Bladeren spelen uit twijg ontwaakt
schaduwen in niets ziende ogen
lispelen een lied vol mededogen
nu het beeld zich aan hun schaduw raakt
Het groene kleed dat marmer siert
geeft het doods grimas een lentekleur
het koud witte lijf de valse fleur
van bloeiend leven dat welig tiert
Haar handen plukken het mossig bed
krabbend als verdriet…
Eén-samen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.395 Ik heb urenlang geprobeerd om te ontdekken wat ik eigenlijk wil zeggen
ik heb niet anders kunnen doen dan langdurig staren naar zwak kaarslicht
jou zwevend beelden tot mijn glimlach gebrand stond op mijn gezicht
wat me grijnzend deed beseffen dat ik het je niet uit hoef te leggen
Ik heb dagenlang geprobeerd om te ontdekken wat ik voor je voel…
Oogcontact
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.444 Ik drijf op de vleugels van jouw droom
in een wereld die ik niet eerder zag
maar ik nu tederzacht betreden mag
Waar een kus door de hitte van de daken veert
in zwijmelkruid nest dat zich welig bloeiend verstopt
daar als een zeldzame kriebelrups tot vlinder ontpopt
en breekbaar trillend je tederzacht reflecteert
Een roze wolk probeert…
Voorjaarsmoeheid
netgedicht
1.0 met 18 stemmen 1.202 De oude sering staat krom gebogen
te wachten op het nieuwe leven
dat de lente hem belooft te geven
als de nachtvorst is vervlogen
Ik kijk dromend naar de boom en zucht
weer komt er een nieuw voorjaar aan
waarvan ik vraag hoe die zal vergaan
omdat mijn winter er niet voor vlucht
Te lang heeft de kou mij in zijn macht
ik ben vergeten hoe…
Vereeuwigde beelden
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.168 Zij was een kleine spring in ‘t veld
met wild dansende bruine lokken
een wipneus en roodroze mond
die steeds stralende glimlachen zond
en niet bereid was om te mokken
Haar ogen blikten vol vreugde
en met vertrouwen in het leven
dankbaar voor alles wat zij kreeg
at zij zelfs braaf het bordje leeg
als mam haar spruitjes had gegeven
De beelden…
Doordringend bemind
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.352 Ik voel kracht door de omhelzing van je armen
die me zo vertrouwd verwarmen tijdens strenge vorst
als een huis dat me beschermt tegen striemende regen
met heerlijk de ruimte en prachtig omgeven gelegen
als een stukje Eden verlegen op mij gemorst
Ik voel verlangen door het stralen van je ogen
waarmee je me glimmend de liefde toevertrouwt…
Gevlochten sporen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.230 Als de maan haar hoogste punt bereikt
valt weerschijn in twee felle ogen
worden blikken omhoog gezogen
naar de hemel waar zij lichtend prijkt
Zoals zijn zicht haar gloed weerkaatst
als hij halend passie stemt
zo is zij ook in 't minst geremd
zelfs als zijn schreien eens misplaatst
Gevangen in de manestralen
roerloos…
Drenkeling
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.756 Zo de donkerkoele bruisende branding
stroomt over een sneeuwwit strand
hunker ik de gloeiende zon te vloeien
tot een zwak scharlaken schemerlicht
Ik verlang de lucht zinderend
haar krekelgeluiden te mengen
met het steevast bulderen
van gepassioneerde kleurenpracht
als peluw van de nacht
zodat ik mijn schaduw kan rusten
alleen gelaten…
Verloren kind
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 2.469 Zeg kleine meid… ik mis je
met je gulle glimlach op je toet
je had geen enkele weet van pijn
of idee wat zorgen zouden zijn
het leven deed jou enkel goed
Hoe heftig klopte niet je hart
als je een hoge boom in klom
of kikkers uit de beken viste
die spartelend het water misten
en jij guitig zei: je poten zijn krom
Waar zijn de fluitconcerten…