inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.814):

Het laatste moment

Ik buig mijn hoofd
golven van emoties
doorstromen het lijf
trekken vochtige sporen
op kleurloze wangen
voordat ze heel traag
zich verzwaren en nestelen
in hart en in maag.

Ik buig mijn hoofd
Beelden die de ogen zagen
kruipen verlammend door spieren
dwalen door aderen
laten duidelijk weten
je onmacht is groot
bij het zien van d' oude man
in strijd met de dood.

Ik buig mijn hoofd
Geluiden dringen in 't gehoor
kleven hardnekkig vast
hechten zich aaneen
tot een trieste melodie
bestaand uit hulp'loos gesteun
met enkele noten in forte
een snerpende kreun.

Ik buig mijn hoofd
bleke lippen vormen
een stil gebed
vragen om verlossing
bede tot de dood
vergezeld door smekend kermen
laat genade zich zacht
over deze man ontfermen.

Een verheugde lach
verjongt het rimpelig gelaat
ogen blikken helder
eenmaal nog de kamer rond
voordat ze breken
een beverige zucht
het leven gedoofd
stilte alom en…

ik buig mijn hoofd.

Schrijver: sacrajewa, 16 februari 2003


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 2.110

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
jannie
Datum:
8 mei 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
In één woord: S c h i t t e r e n d !!!
Hoe mooi geschreven. Alsof je dit zelf beleeft.
Naam:
Nelleke
Datum:
26 april 2003
Email:
noraatje_1999yahoo.com
In een woord: GEWELDIG!
Naam:
Frans
Datum:
2 april 2003
Email:
fransharenhome.nl
met ditzelfde gevoel heb ik dus aan het voeteinde van mijn schoonvader zijn sterfbed gestaan.
Naam:
wauters kristine
Datum:
1 maart 2003
Email:
In mijn ogen, kunst met een grote K.
Proficiat. Prachtig werk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)