825 resultaten.
sterk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 210 niet alles lijkt dood
levend verschuift teloorgang
wederopstanding
diep verscholen oerkracht blijft
eeuwig verbonden…
weerschijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 147 kille herfstdagen
boven alles een zonnebloem
daaronder sterft het…
opwelling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 122 als een vlam terugtrekt in zijn blauw
voel ik me klein en warm mijn hand
voorzichtig aan de randen
tot het vloeit en tongen likken laat
hoog opgelaaid, naar boven
waar een luchtzak –heet zijn uiting volgt:
een sfeerballon drijft over
in mijn wel- gevormde blik
de tranen
die me overmanden…
bushalte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 90 languit
rust de dood
op banken in
het park
harkt de zon
wat oude bladeren
er zit een gele
tussen rood
en ik
zie een abri
wachten…
A Christmas Carol
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 mijn feestgewaad bestaat uit glans…
de rood- en gouden schijn
van allen, die vandaag nog snel iets willen zijn
de haren doen
en onverhoopt
hun schoenen vullen met verwachting
met als klap op dertien pijlen
in haast hun laatste wensen veilen
binnen huiselijke kring
er mocht gezongen worden naast de kerk
(het zwerk, gevuld met wind en…
waterpad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 ze staan er nog, de rijen oude wilgen
stekelig en koud
oneindigheid in stam en schors
zet wachters van de tijd in elk geplooid gezicht
naar buiten gericht zo boud, maar
in hun hart groeit traag
de zonnewende
even nog
dan voelt mijn voet het naken
van de weelde, uitgestrekt tot
overal
een lentegroet, een levenswens
het water geeft…
kanttekeningen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 het kaalgevreten land draagt niets
dan ganzenvoeten en een eend
hoekwaarts staat een paal, met slechts één tureluur
hij roept zichzelf nog, om het uur
totdat het zonlicht breekt
voor korte duur en de disputen van de vogel
als een kogel door de kerk
verdwijnen, in het riet
verderop dwaalt nog een boer, hij
speelt vergeet-me-niet en heel…
blikveld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 ze spert haar ogen wijd
om meer te zien dan duizendvoudig
bloemen tellen
alle motten in het licht verkleuren niet
in enkel maar een mager uur
ze ziet de vlinders in hun dans naar
voren hellen,
elk bloemblad vangt er één
haar linkerbeen staat vast,
het rechter hinkt een rechte weg
en sleept de ander mee
een keer of twee nog, kijkt ze…
bewust zijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 145 in de wir-war van wie
ik ben
ben ik
het middelpunt
gebleven…
shinings
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 103 de haard vertelde dat het vuur
door Finse handen was gebouwd
gerangschikt volgens oud gebruik stonden
stammen rond hun einde, koud nog
in hun zelfgesponnen licht
slechts een zwakke gloed tekende wat goud
op elk tot rust geplooid gezicht
vol liefde speelden
twaalf snaren
duizend sterren zongen in de nacht
bijeengebracht door slechts…
Twintig april
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 163 vandaag vier ik de blauwe herinneringen
aan een zomerhemel, wolkeloos en wimperleeg bekeken
hoe ik als kind mijn bad nam, in de teil
gewoon buiten, op de plaats waar leven langs
de kanten liep
jouw zorg vertelde dat de doeken die me droogden
zachter werden door de hand die vaardig wreef
mijn warme lijf geborgen
deze morgen
zag…
laatste ademtochten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 219 .
terwijl de wind gedachten draagt
blaast de wereld mijlenverre tongen over zee
duinenblond verkleurt
tot natte korrels stil verdriet; het gaat zoals het gaat
iets anders is er niet
niet meer dan witte momenten in jouw oude dag
niet meer dan een hand die liefde draagt, gestreeld
langs diepe groeven
(mama)…
stotteren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 282 (mama)
nu ik vastklamp aan gewone dingen
rusteloos de was van links naar rechts
in vouwen leg
besef ik, dat er waardes lekken
tussen alles wat ik heb geleerd
mijn stem zegt dat er oude bloemen
achter nieuwe knoppen sterven, maar
gevoel weet dat de tussenfases meer nog
in het leven staan
ik moet je laten gaan mama, ik moet je…
spanne
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 115 waar mist licht verschuift
komen tijdsbeelden samen
een vogel rust zacht…
handvol
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
mijn januarikind
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 353 je huppelde in goudgalon
naar sterren in mijn hart, ze glansden
en ze straalden waar ik stralen mag
toen won je mijn toverwoorden
en ik schreef ze op mijn ziel
altijd daar, waar ook mijn missen viel
verdrink ik dan in zuiver blauw
die ogen van jou
dragen de kwinkslag van een lang
verleden…
ingelijst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 een vrolijke wereld spat
uitéén
ze kleurt de banen rond haar rust
en kust mijn witte vlag
ik geef me over
aan de liefde voor bestaan
vol feestelijke stukken
in dit kader kan ik zo veel aan…
zachte slaap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 in zijn dromenland
loopt hij zonder schroom vooruit
zijn stokloze hand
leunt tegen de rijke stam
van zorgeloze dagen…
as en rozen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 514 de stilte draagt een oud seizoen
waar stammen dansen in de mist, alleen
en lang verlaten
nu niet meer
in handen vol liefde droegen we jou
een trotse vrouw van rood en wit
heel zacht in duizend lichtvallen
viel jouw liefde mee
rond de herinnering van mooie zomers
glanst jouw glimlach in vakantietijd
en altijd weer
weten we
ik ben…
over en weer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.076 tussen jou en mij is slechts één grens
huid op huid, de vingers rond de pols
van wat we voelen
buitenkant
binnenkant
lippen woelen tot de hartstocht
van een paar… hun hardgeworden lust
naar zacht gekust
bijtende illusies rond een zoetgezogen mond
een fluistering ontsnapt
gelachen naar
de tijd waar jij
mijn open armen vond…
goed gezien!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 mijn verrekijkers
overzien de wereld wel
zonder problemen…
overstijgend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 binnen lichtbanen
kleurt grasgroen nog intenser
mijn blik valt omlaag
leeuweriken bewegen
in hun hooglied naar de zon…
...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 “I have a dream”
zei mijn hart; ik dacht aan hem, zijn droom
zijn wonder
nu straalt hij indirect van schouders
die de wereld willen dragen, hoopvol, strijdig met
het witte hart
dat velen in zich denken
ik hoop mee
op beter, waardig met elkaar en daar
hervinden we het schenken
van een wereld, uit één stuk…
herfstval
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 71 zo ik voorzichtig zonlicht proef
op blad, dat gaaf ten gronde richt
het pad betreed en fluister
joeltijd schuifelt nog vooruit
slechts dit moment
dit weten
onder koepels van besef…
duizend tinten herfst
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 389 een vlaag gebroken wind verschraalt
contouren van een boom, zo naakt
nu stramme kou zijn takken kraakt
en bloemen uit hun zomer haalt
de wereld huilt
wat vogels op een kaal terras
verborgen achter vuil en steen
hun veren door de vorst uiteen
slechts dievend tussen blad en plas
een kruimel dood
in hoogtes glanst turquoise lucht
een zachte…
lichtmuziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 341 tokkelende tonen brachten ons
een waterval
haar druppels als kristal kleurden rond de stem
van vijfentwintig vrouwen
ze gingen mee… ze vielen hier daar
maar altijd bij elkaar waar het geheel
slechts rustte, op vertrouwen
nu zingen ze, er bloeit een ster
het Heilig Kind verrijst op zachte stemmen
dichterbij en ver
en een hand
die…
kranslegging
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 88 schimmelgeurend zucht de weg
een lange gang rond oude buitenwacht
de nacht verduurt de maan niet meer
als het raam geen uitzicht biedt
geniet zijn zwarte gat van alle boze dingen
kenteringen in een plas
brand een kaars tussen de was
schroei diens oude luister weg
en zwaarte zal van daar verdwijnen
als ik
witte bloemen leg…
lief,
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 404 ben jij een vlinderkind?
hoe blauwe ogen iriseren, lichtgebonden
rond het zwarte gat
dat missen heet
ik weet dat het goed met je gaat-
je huppelt blond rond bronnen vol jeugd
jouw vlechtjes vrolijk in cadans
de trance van nu
mijn tafel draagt ook roze tulpen
elk laat zien hoe mooi- je bent
ik hoop het
dat jouw tijd
ook zomers kent…
bladbeginsels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 132 onze lente begint goed
ze verstopt zich tussen tak en blad
kleinhoofdig knikt ze, in een tere bloem
de rokjes stijfgesteven nog
maar toch
zelfs een bij heeft het gewaagd
haar stugge slippen op te lichten
het doet goed zoals het gaat, voorzichtig nog
maar toch
wijdt een glimlach zich aan nieuwe tijd
ze danst subtiel door licht verleid…
de smaak van licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 voorbij ver weggeschoven tijd
danst een vogel in de zon
hij schrijft zijn cirkels rond de morgen
middag en de avondgloed
die buiten blijft
binnen, in de glans van kaarsen
droomt nog alles dat beklijft
zelfs als het sterft duren ze voort
in ogen, oren, hart
en in mijn woord
een zoete zomermond…