inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.755):

laatste ademtochten

.

terwijl de wind gedachten draagt
blaast de wereld mijlenverre tongen over zee

duinenblond verkleurt
tot natte korrels stil verdriet; het gaat zoals het gaat
iets anders is er niet

niet meer dan witte momenten in jouw oude dag
niet meer dan een hand die liefde draagt, gestreeld
langs diepe groeven






(mama)


Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi, 11 juli 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 322

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Coby Poelman-Duisterwinkel, 15 jaar geleden
Prachtige poëzie in dit ontroerend schrijven.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Inderdaad "stil verdriet" deze realiteit, heel mooi verwoord!
kerima ellouise, 15 jaar geleden
een droevige maar liefdevolle woordenstreling...immer verbonden...Heel erg mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)