inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.124):

kanttekeningen

het kaalgevreten land draagt niets
dan ganzenvoeten en een eend

hoekwaarts staat een paal, met slechts één tureluur
hij roept zichzelf nog, om het uur
totdat het zonlicht breekt
voor korte duur en de disputen van de vogel
als een kogel door de kerk
verdwijnen, in het riet

verderop dwaalt nog een boer, hij
speelt vergeet-me-niet en heel zijn
stugge hand maait mee, als al het land
van lieverlee geoogst is,
zonder het vee
de kuil kan straks gedicht- of niet

totdat de boer en buitenlui
elkaar vertellen dat de bui van alledag
een doorgang is, tot waar het mag


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...php?fotogedicht=kanttekeningen

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 16 juni 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 119

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)