kanttekeningen
het kaalgevreten land draagt niets
dan ganzenvoeten en een eend
hoekwaarts staat een paal, met slechts één tureluur
hij roept zichzelf nog, om het uur
totdat het zonlicht breekt
voor korte duur en de disputen van de vogel
als een kogel door de kerk
verdwijnen, in het riet
verderop dwaalt nog een boer, hij
speelt vergeet-me-niet en heel zijn
stugge hand maait mee, als al het land
van lieverlee geoogst is,
zonder het vee
de kuil kan straks gedicht- of niet
totdat de boer en buitenlui
elkaar vertellen dat de bui van alledag
een doorgang is, tot waar het mag
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...php?fotogedicht=kanttekeningen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 16 juni 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie