128 resultaten.
Een latente voorbijgaan
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.767 stevig
ligt mijn hand
op het laatste restje leven
*
de lente met moed gepasseerd
kwam de zomer attent
met vroege warme dagen, de wolken
droegen sluiers op het moment
dat het zou gaan regenen, neen
geen hemelwater uit den hoogte
maar tranen van angst dus geen
genezing waar jij op hoopte
het gezicht met bril
de ogen dicht, een brei…
bedenk het maar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 337 Waarheen liefde van mijn hart
zal ik iets breien met draden
van helder licht, zien wat leeft
vraag mijn zonnebron
overvloed in voorraad
rechts averechts gouden spinsel
maak een kilometerslange trui
de hele wereld kan erin
gigantisch groot en rekbaar
zo koud overal buiten
ik knuffel iedereen warm
kom er gezellig bij
voel je met liefde…
Ze is er weer
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 140 Niet da'k seniel of anders word
God verhoede, 't leven is te kort
Maar keuzes moeten worden gemaakt
Vandaar da'k ff af heb gehaakt
Niet met brei- of haakpen dit keer
Nee ik lei mijn pen maar even neer
Want vorige week was ff feest
Maar dat was toen en is dus geweest!…
Discutabel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 122 pookten woorden tot een brei,
slechten muren,
totdat wij,
in minder meer,
geworden zijn.
-
Ik zag je, naakt.
Voelde je, als nooit tevoren.
Ontbloot van alles keerden wij,
de nacht in ons.
Oprecht,
zo echt,
sterkte groots het fundament.
Er is geen waarheid,
in een stelling.
Er is geen goed,
nog is,
iets slecht..…
Bemorst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 33 met het vuil van de adders
strompel ik door
de polariserende straten
van mijn vaderland
het ijzeren monster
scheert rakelings boven mijn hoofd
spant de aders strakker
en strakker het bloed stolt
de luciferdoos
ligt op het witte kleed tussen de twee
kandelaars
meeuwen bouwen hun nest
in mijn haar
de olie verslapt
vrouwen breien…
Je lach vandaag
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 23 mijn hart
dat fermer klopte
omdat het ineens
weer een stuk meer
om handen had
waar ik altijd
alles eerst
overwoog dook
ik nu ongezien
ad rem tussen
woorden in zinnen
om zo met een
weer nieuwe
fris gekleurde draad
aan een ander
hoofdstuk te beginnen
door met alle eindjes
van ieder spinnend
in gemengd
kleuren gebruik
te gaan breien…
Misnoegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 zoals een draad dat door het oog van de naald zou moeten
passen er geen punten meer achter de zinnen
kromme zinnen, die niet recht te breien zijn
zitten de tranen hoog, viert frustratie hoogtij
is het geheugen één grote gatenkaas
waar alles uitvalt, maar dan ook echt alles
namen die niet meer worden herkent
de bril die wordt neergelegd zonder…
Moemi
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 3.799 Mijn moeder schrijft géén enkel gedicht
Haar gedachten zijn zo licht, zij zegt
de liedjes van haar vader in het Gents
Soms zingt zij in het Frans om aarzelend
te blijven steken in onbekend en vraagt
haar woordenboek en toeverlaat om raad
Samen breien wij de regels recht en rond
dansen heupwiegend op de brug van Avignon
begroeten de ochtendzon…
Ik ben zo moe van de stikstof en u?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 74 Ik ben zo moe
Ik ben het zo moe, zat
Soms voel ik alsof ik zelf aan stof toe ben
‘Want tot stof zult gij wederkeren’ (De Bijbel)
Maar dan moet ik wel eerst stikken
Maar soms bij leven
Stik ik de moord:
De boeren, burgermoord in Nederland
Vanwege de stikstofcrisis
WNL brengt leven in die brei met het boek ‘Stikstoffuik’
Ik ben zo blij…
Vernieuwde kracht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 311 woord te zeggen
onder het hemeldak zijn geheim
dat moment is van mij, van mij alleen
onder lichtblauwe ogen
torent de tijd om me heen
tot in de geboorte van de ochtend
zon, maan en sterren
geven vernieuwde kracht
om het gewicht van de liefde te dragen
geliefd bij jou
dat laat soezen en dromen
wat ik durf te dromen
gouden golven breien…
De zwijgzaamheid
gedicht
3.0 met 9 stemmen 7.136 Eer maakt men lakens wit met inkt,
Eer spreekt men schaak met bezemstelen,
Eer vindt men nog een roos die stinkt,
Eer ruilt men stenen voor juwelen,
Eer breekt men ijzer met zijn handen,
Eer zal men stijgen in valleien,
Eer legt en een garnaal aan banden,
Eer leert men geiten kousen breien,
Eer plant men bomen op de weg,
Eer zal men kakken…
De Zwijgzaamheid
gedicht
3.0 met 48 stemmen 12.292 Eer maakt men lakens wit met inkt,
Eer speelt men schaak met bezemstelen,
Eer vindt men nog een roos die stinkt,
Eer ruilt men stenen voor juwelen,
Eer breekt men ijzer met zijn handen,
Eer zal men stijgen in valleien,
Eer legt men een garnaal aan banden,
eer leert men geiten kousen breien,
Eer plant men bomen op de weg,
Eer zal men kakken…
Kringloop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 366 Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look
vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei
in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook
een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij
er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren
doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…
Dode wortels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 tijdens de ontmoeting
van schaduwen
blijft taal verborgen
in onontwarbare kluwen
het zwarte bloed
sijpelt aderloos
door de hersenpan
het ego heeft er weet van
weerstand is pijnlijk broos
en het gaat aan niemand voorbij
vaak al scherven voor het bakken
in tere vormen of kleurloze brei
men draagt het mee
over de horizon heen
zonder…
dan lacht een kleine stem
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 351 geluiden breien
leven in mijn hoofd
gesloten ogen zien auto's
op de straat en bussen
stoppen op de halteplaats
een vage schreeuw als
groet een flard muziek
meeuwen vliegen over
hun schorre kreten verjagen
toch een ander soort publiek
de trein van west
hangt in ontsporen
de wind draagt nu geen
zachte regelmaat die het
normale…
modderman
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 74 de grond is doordrenkt
modderig naakt
mijn kippenvel wentelt zich
geheel omhuld met drek
houdt het ongedierte op afstand
modderman
een leven vervat in nat zand
letterbrij verstikt haast
heel de dag breien woorden zich
als een sluier voor mijn ogen
voor uitdrogen oppassen
hardheid beknelt pijnlijk
daarom laat ik mij beregenen…
Het kabinet van de familie Staal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Verstrikt geraakt in
‘t vangnet van hun steken
van averecht over het recht
breit ze slechts
aan een grijze vrede
Een naald vol roest
laat moeilijk steken glijden
een vangnet is niet
recht te breien
door ribbels langs
een muizentandpatroon
Zolang de kluwens
blijven zwijgen
tikken de naalden
grijzig voort
Wanneer de
strakgetrokken…
Het vuurgevecht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 177 (De strijd om de Geest)
Inpandig klinkt geknetter
boven torenhoge vlammen
Haren schroeien kansloos weg
in zwartverkoolde handen
Er is geen schijn die niet begeeft
en al wat er in onmin leeft
verdwijnt in vuren armen
De driften worden drooggelegd
De hitte danst haar vuurgevecht
zonder zich te warmen
Het dansen om de hete brei…
in auto's die zich sturen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.029 vorm in alle kleuren
ze leert lopen
laat me gaan
gebruik daarvoor
ook 's nachts de maan
ze aardt me
op mijn rug
buien klaren over
gegoten en gestort
in linten die zijn
te berijden zoals ze
stralend in me port
de snelweg rijdt
al vlot voorbij in
auto's die zich sturen
mensen turen vreemd
naar mij omdat ik
spiegels voor hen brei…
Boemeltrien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.319 intonatie
begrijpen hoe ik voor je viel
als een dronken klaarover
op de kleuren van een zebrapad
Ik brandde duizend kaarsen
toostte op je mooie kont
schold je naam als ziekte
in een desolate werveling
Je vult mijn bank
vertelt over wat je doet
en al wat ik kan denken
is waarom op die manier
Nog maar één ding kan ik doen
een trui voor je breien…
Groeien bloeien rotten binden
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 728 Eerst was ik het kind
Dat afkwam op de geur
Later werd ik de pollepel
Die roerde in de brei
Toen werd ik de pan
Pruttelend op het vuur
Lang hield ik het vol
Liefde voor geur en smaak
Verdwijnt wellicht ooit
En mijn toekomst is het asvat
Waar ieder alles in werpt
Maar waar mijn vlam minder vat
Gelukkig scheiden we het afval
In grijze en…
Breiland
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.193 en voelt zich onbemind
omdat de neerstriemende vleugelwind
het schreiende van kou adem doet happen
de kudde waar het lam blind op vertrouwt
heeft wol genoeg om warm in te gedijen
maar geeft het slechts een aureool van goud
naast mirre, wierook en wat specerijen
dus blijft dit lieve kindje eeuwen koud
omdat men het verdomt wat goed te breien…
Ontgoocheling
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 163 Te twisten
als zwermen bijen, vol ijver
met de taal hun raten te vullen, om
tot een lyrische hymne te breien.…
MOEDERS EN DOCHTERS
gedicht
2.0 met 57 stemmen 16.155 Luister: wie zingt, en breien kan
en koken, weeft taal. Smakelijke waarheid
wordt gewoon op alledag lopend, bereid
gevonden tot dansen, vol als knopen van
wol in warme sokken, is het boodschappen-
briefje een lied voor de eenzame man. ‘Meid…’
‘…wat een heerlijk recept. Heeft Oma dat nog
aan jou gegeven?…
Begoocheling?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 160 Te twisten
als zwermen bijen, vol ijver
met de taal hun raten te vullen, om
tot een hymne te breien, een
magere lofzang op een vluchtig
epos, waarin de goden elkaar
beminnen en van de literaire
honing smullen, op hun
bizarre tocht, de emoties laten
gisten, tot aan de gewraakte
tonen die ik zocht, om dan een
draak te moeten onthullen…
De vruchten van archaïsche gestalten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 230 eindeloos
In verlatenheid opgenomen
boort angst een illuster fluisteren
van fragiele lichtdeeltjes
in een te kleine ruimte
Aan mijn huid kleeft een zuiverder kleed
dan mijn geweten mij wil aanmeten
En waar ik mijn blik op werp
schep ik nieuwe werelden
uit zilverstof
Toch beklijft een stukje onbalans
in deze dans om de hete brei…
Ziekenhuisopname van een oude dame
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Mijn voetstappen klinken zwak
Over de o zo stille gang
Klik klak, klik klak
Glimlachend zit zij op haar bed
Kijkend naar foto's van jaren terug
Met naast zich liggend haar krulset
Elke dag probeert zij er iets van te maken
De tijd verstrijkt toch wel
Door wat te breien of te haken
Soms zit zij voor het raam
Te mijmeren over lang vervlogen…
op zoek naar andere bruiden
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.336 de warme wind
draagt zomerse geluiden
bijen snorren speurend rond
de mier verlaat de grond
op zoek naar andere bruiden
een kerktoren rimpelt horizon
laat zachte tonen luiden
nee, niet weer uit Muiden
we breien uren aan de dag
totdat het duister mag
in schemering komt licht
zijn eigen schaduw tegen
in overwegen besluiten ze
de nacht…
aarde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 388 Hij ligt er moerassig bij,
slijk, water een vuile brei.
De jeugd lijkt uit zijn lijf verdwenen,
de hemel is zelfs aan het wenen.
Moeder, waarom doe je mij dan aan.
van jou komt toch mijn bestaan.
Laat me weer even bloeien,
laat bloemen op mij groeien.…
Kommaboek
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 700 uitgediept
hersenkluwens vol met broedsel
van eitjes die nooit kuiken worden
laat staan een gouden kip
maar in de kern zo kansrijk zijn
dat mijn geluk steeds groter wordt
ik neem geen woord terug
want dan verandert alles zo
dat het wel ergens wringt
de voortgang danig hindert
en het insteken verzinkt
pak telkens nieuwe draden op
brei…