6619 resultaten.
(naamloos)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.042 zij sluit de ogen
hoopt hem te zien
een rendez-vous
in morfeus armen
waaruit zij weerom
alleen ontwaakt…
Verlaten
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 567 VERLATEN
Koude nacht,
stille stappen
En een maan
die wat lacht
Zie ’t duister,
hoor het stille
In het donker
gaat 't fluister
Laat mij toch
in het alleen
Ik ben zo moe
van je bedrog…
IN STILTE HUILEN
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.647 In de stilte sliep een mens,
moe van het aards bestaan
Levend over zijn pijngrens
kon hij ’t leven amper aan
Grauwe wolken van smart
hingen om zijn droevig lijf
Door ’t leven niet verhard,
huilde hij al een uur of vijf
Donkere tijden, kil en stil
gleden onhoorbaar voorbij
Zonder onderling verschil
vierde het eenzaam hoogtij
In de stilte…
Soms ga je veel te ver
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 521 Als jij aan mij komt, sprak hij tot haar
kan ik al razendsnel opgewonden raken
Want je vingertjes krijgen ‘t voor elkaar
van mij, jouw nederige slaafje te maken
Mijn knoppetjes, die pak jij best graag
die vingertjes willen altijd met ze spelen
Ik vind ’t fijn. Daarom dat ik niet klaag
als je zalig mijn onderdelen wilt strelen
Soms voel ik…
BUITENGESLOTEN
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 825 Wijl de zon reeds rood verkleurend
zo achter die verre einder verdwijnt
Weent een meisje hartverscheurend
omdat zij van pure smart wegkwijnt
Wijl haar oog dan rood wil kleuren
ziet zij weer die vreselijk lange dag
Waarin haar zoveel moest gebeuren
onder het oog van het schoolgezag
Wijl tranen zouden moeten vloeien
stagneren deze welhaast…
ALS ZELFS STILTE ZWIJGT
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 714 Ik laat mijn moede hoofd maar hangen
nu ’t zo zeer naar neerslachtigheid neigt
Mijn levensgeluk laat zich niet vangen
nu zelfs het diepste van de stilte zwijgt
Ik staar in zwarte duisternis, vele uren
nu mijn hart vreselijk huilt van verdriet
Hoe lang moet toch de duisternis duren
vraag ik de tranen. Ze antwoorden niet
Ik leef nabij de afgrond…
GEDETINEERD
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 web spon
Toen de uitspraak geklonken had
scheen ‘t vooruitzicht kil en koud
Buien wachtte nooit ‘t rechte pad
na elk ontslag opnieuw in de fout
Toen de stilte al lang normaal was
scheen het eenzaam, somber licht
In ‘t dikwijls geledigde borrelglas
over zijn toekomst zonder uitzicht…
Eindelijk
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 969 Ik moet
hem teleurstellen.…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 131 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Stil
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 400 Niemand die naar je kijkt of je iets zegt
Geen mens die naar je luistert
Er wordt geen woord tegen je gezegd
Er wordt zelfs niet eens gefluisterd
De minuten worden uren
De stilte duurt maar voort
Het kan nog heel lang duren…
Hoop en verwachting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 1.495 Mijn baken in zee ben jij,
Strohalm die uitgestelde
Teleurstelling genoemd wordt -
En die toch het verlangen brandend houdt
Waarvan het licht nooit doven zal
In vriendschap opgedragen aan buurman Gerrit Hingstman, met
de beste wensen voor een voorspoedig herstel.…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Vier stenen muren
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.162 Tussen vier stenen muren
worden tranen geschreid
van teleurstelling en onmacht
een eenzame strijd.
Tussen vier stenen muren
worden tranen gewist
het snikken verdwijnt
en op klaart de mist.
Tussen vier stenen muren
schijnt door een kier weer de zon
waar het stopte met huilen
en waar 't leven weer begon.…
Twijfels
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.070 Vol onbegrip
Verwacht ik
Vol teleurstelling
Wacht ik
Naar een teken van jou
Smacht ik…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Ontsnapt uit stenen klauwen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 178 kon geven
maar ik ging dood
had zelf niets in de gaten
ik twijfelde aan mijn bestaan
zat tegen eenzaamheid te praten
de muren zijn geslecht
ben ontsnapt uit stenen klauwen
ik heb gekozen om weer
van een ander te gaan houden…
ontsnapt uit stenen klauwen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 263 meer kon geven
maar ik ging dood
had zelf niets in de gaten
ik twijfelde aan mijn bestaan
zat tegen eenzaamheid te praten
de muren zijn geslecht
ben ontsnapt uit stenen klauwen
heb gekozen om weer van
mensen te gaan houden…
De ware...
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.483 Teleurstelling
keer op keer.
Vergissen
steeds maar weer.
Hopen,
wachten op
dat hij zal komen
De Ware Jacob.…
Over de voorstelling.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 143 De eerste opwelling
was een teleurstelling.…
Niet vreemd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 406 niet anders willen zijn
niet raar, niet bijzonder
niet leven bij het wonder
niet meer alleen
op een lege bank
in het overvolle park
niet een dwaling
een eenzelvige gestalte
frêle hangend in de mist
niet verloren
in een geschapen wereld
die niemand kent
niet de grijze droom
tussen de blozende slaap
maar weten wie je bent…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Liever bekende pijn (tanka)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 496 De lagere school
Denk vaak aan m’n jeugdliefde
Ik bezoek haar niet
Liever de pijn van weemoed
Dan pijn van teleurstelling…
Per saldo
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.245 Ik heb zo hard voor jou geknokt
Ben vreselijk diep voor ons gegaan
Je was zo trots dat ik je wilde
Je was zo blij dat ik bleef staan
Jouw trots dat werd een hoge muur
Ook blijheid bleek van korte duur
Per saldo is het niets geworden
Ik had zo erg mijn best gedaan
Maar jij negeerde alle borden
Uiteindelijk ben je toch gegaan…
wit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 621 Ik smaak je gedachten
en nuttig je gebaren.
'k Draag een witte lelie naar jou.
Maar je metalen woorden
kunnen de kilte niet klaren
- in mijn handen, de bloem, die ik reiken wou -
Ik proef op m'n lippen
het vergrendelde woord.
Onschuld sterft weer in mijn mond.
Ogen neergeslagen,
warmte wordt niet gehoord
- witte blaadjes vallen luid op…
no replay, no replay
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.004 hier en daar een uitgevallen
telefoon de lijn is dood
leve de lijn de dood
hier en ginds met stomheid
geslagen tongen sprakeloos,
als bij een mooie kus
wij kiezen stilte tot elkaar,
zodat er mild verdriet kan komen
en verval van spel:
pionnen in de doos.…
Gesloten
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.014 Het kostte moeite
Door te leven
Het kostte kracht
Opnieuw te geven
Na iedere breuk
Dacht ik: Nooit weer!
Om na een tijd
Weer te herstellen
Een ander vinden
Open te stellen
Haar liefde schenken
Kwetsbaar te zijn
Vertrouwen hebben
Geen angst voor pijn
Het wordt steeds zwaarder
Spontaan te zijn
Te durven vallen
Wennen aan pijn
Na iedere…
een sleutel te smeden
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 643 wat is toch de zin
als mijn armen
naar jou strekken
en zij in schaduw
vertoeven
je zag in mij
wat zonnige vlekken
die naarmate
de tijd voortschreed
jouw hoop en verwachting
in desillusie
begroeven
waarom zal ik jouw boeien
nog raken
als slechts verdriet
en wanhoop
je bestaan zo wraken
vertel maar niets
ik ontbeer de macht…