165 resultaten.
Zwijgende man
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.125 Wie wat wil zeggen
heeft winter nodig
kale takken zonder blad
Spoor van vogels niet
hun fluiten water
ongenaakbaar hard en glad
Wie dat wil
heeft in zijn ogen iets gespaard
dat kijken heet
Wie dat kan
weet in zijn zwijgen
wat hij zegt
het best bewaard
------------------------------------------------------
uit: 'Achter de rug…
Verrassing
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.177 .
------------------------------------------
Spijtig - ongenaakbaar, niet benaderbaar…
standvastig (2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 In deze uitgestorven kustplaats
vastgenageld in het zand
zie ik hoe je ongenaakbare
met roest bedekte lijf
de beukende golfslagen
onverstoorbaar incasseert.
Het tandenknarsen van de tijd
het wassende water
de tartende zeewind
weten niet van wijken
ze maken je gestaalde hoofd
koppen kleiner.
Een albatros landt zwijgend
op je hoofd.…
geheim middel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Liever hang ik
in het landschap met een hoofd
dat scheef hangt van verbeelding
de vijvers ontwaren met bootje
iris de blote ogen van ‘t oeroude
baarvoets badend in arcanum
Liever dan
de naakte essentie vangen
stokstijf op het doek gedwongen
veel weerglans gebroken
met barre ongenaakbaarheid
de bevangenis van blootte…
Smeltpunt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 754 Heldenmoed is vrij,
gedragen op twee handen
zitten zij
ongenaakbaar
met het staal dat lippen perst
en de reis die beiden
brachten van oost naar west
is nu ten einde; waar de zon
de ochtend raakt is vast thans
vloeibaar tot de avond geregen.
Zo gaan zij op
in een wolkenloze lucht
als druppels in elkaar gevlucht.…
Kankerziekte,
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.545 geraakt tot op het bot
voel ik jouw pijn
als of het de mijne is
zo'n sterke vrouw
ongenaakbaar
gebroken tot mijn ontsteltenis
verraad jouw lichaam zich
wint het kwade van het goede
glij je langzaam af naar de verdoemenis
omarmen wil ik je
troosten met al mijn liefde, duw je me weg
laat jij mij alleen achter in de duisternis…
herfst
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 363 't Licht
dat terugkeert
in gevouwen handen
de diepe moederschoot
de aarde
die halfslag maakt
oerdromen die zuigen
de koestering
die elke dood geneest
even stil blijven liggen
in de kromming
het groeien en het rijpen
geboorte en het afsterven
het ongenaakbare ligt er
aan cirkels van naakte eenvoud
het kleedt zich met het leven…
taal uit ongenaakbaar staal
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 460 je glansde en
polijstte niet
maar brak en
hakte stukken
overbodig tot
een vuur
Je smeedde
woorden tot
een taal uit
ongenaakbaar staal
door het vlechten
van metaal
koud en hard
of gloeiend heet
uitgewalst tot
strofen met
het rood gevoel
van diepe warmte
je zinnen
kaalgeslagen
en gewet door
het verleden
snijdt heden
door…
Losmakend alleen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 56 zag de wereld
kaal en glad
die zonder
zichtbaar pad
onoverkomelijke
obstakels had
soms glinsterde
in de spiegel van
de gladde kant
een stukje universum
in de belichting
van hogerhand
ongenaakbaar
in een setting
van diamant
strooiden zij
in alle kleuren
hun hemelse band
een schitterend
fenomeen
waarvoor ook
schaduw moest…
Schimmen in de schaduw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 361 Na weer zo’n dag
vol overvloedig licht
kleurt alles rood en raakt in coma
waaruit het wakker schrikt
in weer zo’n dag
waarin de hitte ongenaakbaar opklimt
in het verblekende blauw in het oosten
het laatste groen schroeit bruin
wat lopen kan legt zich in loomheid neer
onzichtbaar voor de zon…
Als de stilte zwijgt
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 483 de stilte zwijgt
duizend nachten
etmalen lang
bestormen
bomen mijn gedachten
ook al vormen lippen zich
om woorden te benoemen
de tong blijft verstijfd achter
en hoor ik hartslagen
in mijn oren zoemen
zo ongeveer
dragen tranen het gemoed
een traag stromende fontein
die eeuwige leegte ruist
in ongenaakbare overvloed…
Jouw aansteker .....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.180 Jouw aansteker
in mijn tas
herinnert aan
hoe 't was
Jouw nummer
in mijn mobiel
opgeslagen
toen ik voor je viel
Nu geblokkeerd
en gewist
terwijl ik weet
dat je mij mist
Geestelijk sterk
'n verleden
lichamelijk zwak
contact vermeden
Eeuwig verloren
onbereikbaar
voor jou
ongenaakbaar
Opgeslagen
in hart en ziel
vanaf de…
Aan het klavier
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 666 In zulke uren knopt ze
open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten
op de kruk is het alsof haar een huivering
door de leden voert. Dan spelen
haar vingers vuur, en met een suizeling
van tonen wordt het vertrek gevuld -
Zo kan haar lichaam bezig zijn, nog jong
met wiegende borsten.…
In de kleur van jouw ogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 152 mag ik met schuim
de golven krullen
van de grijsgroene zee
ongenaakbare bergen
zachtjes afkammen tot
een geel glooiend geheel
waar boven ik speel
met het wit van wolken
in een zomers blauwe lucht
zo samen liggend
in het groen van gras
met bloemen die ik je gaf
maak ik de wereld
die ik al jarenlang zag
in de kleur van jouw ogen…
De gehele ruimte
gedicht
2.0 met 15 stemmen 6.181 Ongenaakbaar volmaakt als de populierenoverpissing
voor het wicht dat ik tot lief hief op mijn manier.
Vrouw die niet meer vloeit, gruwelijk van de minne
gebeten, minne die over mijn walg van je zegeviert.
------------------------------------------
uit: 'De dame van de tapisserie', 2007.…
Dans
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 144 De ongenaakbare oude zee
zal niet met je dansen
In zilte nevels danst zij weg
met de geesten van de dood
Haar rusteloze danse macabre
met donkere despoten van de nacht
De wind blaast onweer in de wolken
strijkt over het hart van de storm
De oude gulzige zee
zingt van zwarte diepte
Van saudade dat vreemde verdriet
van zee en…
HET VALT
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Onaantastbaar is het zinken, ongenaakbaar
zinkt het rotten, vrijheid voelt het enkel in verval.…
Tsunami
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 527 Je doorbrak onze menselijke ongenaakbaarheid.
en bracht ons Solidariteit met een zoutsmaak.
Ik kniel voor je altaar.…
zich draaide op de hak
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 986 haar jurk had
een split waaruit een
been verscheen
ongenaakbaar stapte
dat de wereld in
zij er achteraan
met alles wat ze had
ogen vol mensen
verhitte wensen
een sensuele stem
haar borsten daagden
uit door zich te open-
baren in een niet
te evenaren monoloog
ze was de koningin
de heren in een
kring druk doende
haar te imponeren…
De vrouwen die ik heb gekend
poëzie
5.0 met 2 stemmen 672 Zo draag 'k, - mijn eigen vreugde wáard -
in naderend minnens-duister,
mijn ongenaakbare min, bewaard
onder scheuren-schone kluister.…
Passant aan een touw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 ben beneden begonnen
heb haar beklommen
triomferend de top gehaald
maar arm en berooid
weer snel afgedaald
het waren illusies
in rots en ravijnen
kleine plateaus
waar het zicht in de
mist leek te verdwijnen
ik dacht
haar te hebben
maar op de top bleef
zij koel ongenaakbaar
ik luisde haar pels
zij heeft het hart
niet geopend
ik…
Naamloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 ongenaakbaar zwijgt de lucht
zo erg dat wolken knarsen
hiervandaan neemt aanwezigheid
af, tot dunne gestalten, versmolten
met het grijs van hersencellen
Hoe laat staan de klokken in de
zwak beschenen hemelberm?…
Struisvogel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 253 Ongesproken woorden
hangen voelbaar in de lucht
ongenaakbaar onbesproken
voor de waarheid op de vlucht.
Zeg maar niets
en hou de schijn op
beter dat men nog niets weet
maak geen zorgen
het wordt beter
geen problemen
dus vergeet.…
Haar wolken schort
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 500 mag ik je
weer raken
weten en toch intiem
het ongenaakbaar
plaatsen in de mooie
parelwitte lach van jou
ja ineens
zo onverwacht
kom jij zo bij me binnen
ik kabouterde maar
wil mijn fee intens beminnen
kom de nachten zijn te kort
daar waar volle maan
haar wolken schort
geeft onweer nu de donder aan
mag ik je even raken
een…
ijsland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 451 gletsjers stoom en zwavel
een donkere dreiging
van verre sombere vulkanen en
traag gloeiend lavageweld
rokende watervallen
eeuwig beukt wit schuim
op zwarte basaltstranden
onder wolken krijsende vogels
op ongenaakbare rotsen
bloeien kleine bloemen
fel rood en paars
op de troosteloze aarde
eens gloeiend en trillend
nu koud en wachtend…
eindeloos
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 341 in deze eindeloze vlakte
waar tekens door het luchtruim zweven
totdat zwaartekracht hen op de knieën dwingt
en ze samensmelten tot een ongenaakbaar fort
in deze vlakte zonder begin of einde
waar het laaiend wit onverbiddelijk op poorten beukt
totdat de storm uitgeput gaat liggen
en ik mijn oren niet langer verborgen houd
in deze eindeloze…
In ontdekking van de hemel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 276 hij laat ons
de stilte verwonderd
leegte met werken gevuld
raakbaar eigenwijs
ongenaakbaar in
scherp formuleren
altijd jong
erudiet en belezen
zijn jeugd zat wat tegen
flamboyant in optreden
het lichte narcisme was deel
van zijn flirt met ons heden
in de wereld van mensen
gaf hij zich bloot in geschenken
waarvan hijzelf het meest…
Verjaardag.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 668 Zo ga je ongenaakbaar
weg en komt niet meer terug.
Je bent er toch altijd.…
de nacht is wreed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 zodra het daaglijks licht verdwijnt
met haar spelende kinderen op straat
met haar lentestralende korte rokjes
met haar zomers lome lijven
verschijnt de nacht ongenaakbaar eenzaam
en hakt dromen aan flarden
doet pijn aan mensenwensen
voedt de verwarden
ik wil niet slapen gaan
de warmte van mijn dekbed
verraadt een duistere deken
ik schrik…
Pelgrimstocht
gedicht
3.0 met 7 stemmen 9.561 Er komt mistige kou van de wand
waar hun werend domein is, waar zij
ongenaakbaar, met zwijgend gezag,
mij doen weten dat ik níets weet.
--------------------------------
uit: 'De Adelaarsvarens', 1988.…