biografie: Leonard Nolens
[Bree 1947 - ....]
Nolens werd in Belgisch-Limburg geboren in een burgerlijk welgesteld gezin. Na zijn middelbare school studeerde hij aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken in Antwerpen. In 1968 verhuisde hij naar Antwerpen waar hij als free-lance vertaler kon beginnen werken.
Naast zijn werkzaamheden als vertaler was hij vanaf 1969 tot 1973 redacteur van het experimentele tijdschrift Labris. Nolens publiceerde ook in andere tijdschriften zoals het Nieuw Vlaams Tijdschrift, De Revisor, Nieuw Wereldtijdschrift, Het Moment en Tirade.
Zijn werken werden met vele prijzen beloond. Zo kreeg hij in 1974 de prijs voor het beste literaire debuut in Vlaanderen, in 1976 de Arkprijs en in 1983 kreeg de prijs van de Vlaamse Gids voor Vertigo.
Voor Leonard Nolens staat in zijn werken de dichterlijke identiteit centraal; zo ziet hij zijn biografie het liefst als alleen uit zijn naam en zijn werken bestaand:
Leon Helena Sylvain Nolens
- Orpheushanden (1969)
- De muzeale minnaar (1973)
- Twee vormen van zwijgen (1975)
- Incantatie (1977)
- Alle tijd van de wereld (1979)
- Hommage (1981)
- Vertigo (1983)
- De gedroomde figuur (1986)
- Geboortebewijs (1988)
- Stukken van mensen (1989)
- Liefdes verklaringen (1990)
- Hart tegen hart (1991)
- Tweedracht (1992)
- Blijvend vertrek (1993)
- Honing en as (1994)
- De vrek van Missenburg (1995)
- En verdwijn met mate (1996)
- De liefdesgedichten van Leonard Nolens De liefdesgedichten (1997)
- Een lastig portret (1998)
- Voorbijganger (1999)
- Manieren van leven (2001)
Inzendingen van deze schrijver
19 resultaten.Ritueel
gedicht
2.0 met 37 stemmen 
14.574 Zij hebben ons hart ingepikt,
Onze groei, onze poppen genekt,
Onze tuin op de trein gezet,
Ons verblind met hun lichtende as.
Zij hebben de zwarte zak
Van hun afwezigheid strak
Over ons heengetrokken
En toen onze oren verpest
Met de ruis van hun hemelse spraak.
Dus waar ik vandaan kom, ...
Niets
gedicht
3.6 met 43 stemmen 24.776 Je weet niet wat er is. Je bent gestruikeld
In je slaap, een zon heeft je geslagen
Om de hoek en je koopt blind een brood,
Verdwaalt. De straat gaat met je op de loop.
Een vreemde brengt je thuis, het is je vrouw
Die napraat over je begrafenis.
Je lag te roken in je kist, zegt zij,
En pakt ...
Tussen vijf en zeven
gedicht
3.0 met 32 stemmen 12.228 Tussen vijf en zeven 's avonds
Als er niets gebeurt,
Dan klimt het kwik in alle zieken
En leren de kinderen vloeken.
Ze smijten al zingend en scheldend de melk
Van tafel, ze steken stampvoetend
Hun honger omhoog als hun dierbaarste speeltje
's Avonds tussen vijf en zeven
Als er niets gebeu...
Zestig
gedicht
2.0 met 16 stemmen 10.029 Dagelijks liggen twee vijftigers jonger dan ik vandaag
In een rouwkapel gonzend van Nederduits en kerklatijn.
Dagelijks schrijf ik een kus op hun marmeren voorhoofd.
Dagelijks neem ik dat breekbare dubbelportret in mijn armen
En draag het omzichtig naar buiten, ik mag niet bezwijken
onder d...
Jij bent schatrijk geboren
gedicht
2.0 met 54 stemmen 15.258 Jij en ik, dat is twee
Plus dit. Dat is drie. Dat is vragen
Om ruzie, men komt er niet uit.
Wij zitten perplex in elkaar.
Wij maken hetzelfde misbaar.
Jij en ik dat is een.
Jij bent schatrijk geboren
En kocht mij met gemak.
Dat zet ik je betaald
Op deze rekening.
Ik ben geen slapend geld...
Afscheid van Missenburg
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.614 Voor Elza
Het paradijs, en zonder slang, dat was labeur
Maar heerlijk! Hoog en zwetend riep de zonnewijzer
Honderd vijftig jaar de taxus en fazanten
Tot de orde, en zacht en dwingend hing de gastvrouw
Aan het touw en liet de kleine klokken gaan
Over de paden van patrijzen en tuiniers.
Ook o...
Bed
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.241 Ik ben niet gemaakt om 's avonds de trap op te gaan
Naar het smalste bed van de wereld.
Ik krijg het aan niemand verkocht.
Ik ben niet gemaakt om 's nachts het licht uit te doen
En mijn ogen te sluiten alleen.
Kon iemand dat maar in mijn plaats.
Ik ben niet gemaakt om wakker te worden 's o...
De zoon
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.208 Je kijkt in het voorbijgaan in de spiegel
naar een paar dat steeds je blik ontwijkt.
Zij heet je ogen groen gemaakt, je kreeg
zijn mond die nooit je wang heeft aangeraakt.
Ook als je bang weer doorloopt hoor je mat
als achter glas een man zijn ladders zingen,
hoog. En hoger. Tot zijn kopstem...
Meeuwen voeren
gedicht
3.7 met 9 stemmen 3.056 1
Als herten in de verte dorstend naar land
Burlen de schepen 's nachts en wekken mijn vriendin.
Wij zijn ook nog maar pas naar hier gekomen
Om nieuw leven. Oude liefde wou dat zo.
's Ochtends tilt het noorderlicht de slaapvertrekken
Uit hun voegen, hemelt ons hier langzaam op
In...
Laat
gedicht
3.0 met 9 stemmen 7.730 Vertraag.
Vertraag.
Vertraag je stap.
Stap trager dan je hartslag vraagt.
Verlangzaam.
Verlangzaam.
Verlangzaam je verlangen.
En verdwijn met mate.
Neem niet je tijd
En laat de tijd je nemen -
Laat.
------------------------------------------
uit: 'Laat alle deuren op een kier...
Burgerlijk bestaansminimum
gedicht
4.0 met 8 stemmen 2.729 Het is vandaag geen waarheid die ik zoek,
Geen Nazareense visser die mijn dood afpakt,
Geen Weense dokter die mijn penis spreekles geeft,
Geen Trierse filosoof die op de bank mijn volmacht heeft.
Vandaag is het geen goedheid die ik zoek,
Geen Gandhi, kaal en mager, woord tot op het been,...
Verklärte nacht
gedicht
5.0 met 1 stemmen 10.468 We zitten er naakt aan tafel. je ogen verlichten de kamer.
Je fosforescerende vlinderhanden verschikken de lucht
Als je tegen me praat of slapen op het zwarte kleed.
Ik raak ze dagelijks aan. Hun levenslijn weet hoe ik heet.
Hun doorzichtige aders verbergen de loop van mijn lot, de vlucht
Van...
Vermoeidheid
gedicht
2.0 met 44 stemmen 14.368 Als wij, de grote mensen, moe zijn
Van het praten met elkaar,
Als wij moe zijn van het slapen
Met elkaar, het wandelen
En handeldrijven met elkaar,
Het tafelen en oorlogvoeren
Met elkaar, als wij zo moe zijn
Van elkaar, van het elkaren
Van elkaar, dan zetten wij de kat
Op onze schouder, g...
Inertie
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.894 Het moet gezegd.
Hier, met al mijn plichtsgevoel, mijn achterste
Vastgeroest in een versleten keukenstoel,
Hier laat ik mijn gezichtsverlies geruisloos
Als een zwarte keisteen door je handen rollen
Ginder. Ik krijg ons niet uit mijn bek.
Gooi mij niet weg.
Bewaar me. Stuur me mijn ...
Uit de tijd
gedicht
3.0 met 20 stemmen 8.486 Ik rijd naar huis in de bellende leegte
Van de laatste tram. Het wordt mijn tijd.
Verlaten straten komen samen, gaan uiteen
Op steeds dezelfde, stroevende punten.
Ik zit in mijn ijzer, lees de haltes, steeds
Dezelfde, door het raam dat wie weerkaatst.
Ik zoen de koude naam op de acht...
Geduld
gedicht
3.0 met 8 stemmen 12.002 Hou me vast, geduld, ook nu we samengaan
Als gaan en hurken, strelen en kapotte handen.
Als je kunt zal ik mij ook vanavond kuilen
Voor de nacht, en dromen, dromen dat ik slaap,
En dat ik slaap door alles heen en iedereen.
Als je me wekt zal ik me morgenochtend buigen,
En buigen opnieuw, o...
Proloog
gedicht
2.0 met 19 stemmen 11.151 Ik heb niets meer. Ik ben niets meer.
Mijn boek is bij voorbaat kapot.
En ik die werkelijkheid wou maken.
Ik wil eindelijk wakker worden uit jullie
omgangsvormen van mij.
Ik wil eindelijk genezen van mijn antieke
geschiedenis met jullie.
Maar mijn bestaan is in beslag genomen.
Mijn tong ...
Wandeling
gedicht
3.0 met 26 stemmen 16.111 's Zomers sta ik soms onder dat open raam
In februari, maan en sterren schaatsen langzaam
Door de bocht van de rivier, het blauwe ijs
In brand weerkaatst de kus, het huis, de winterreis
Van twee wier levens aan elkaar zijn vastgevroren.
Het is ondraaglijk heet. Ik hoor ze beiden boven
Strel...
Narcissus
gedicht
3.2 met 38 stemmen 14.938 Het is zo moeilijk om te houden
Van de dingen die je maakt -
Je kijkt vertederd naar een hand
Vol kaf en koren
En je bakt je brood verkeerd;
Je last met sleutelende ogen,
Met een hart vol werkzame ontroering
Twee linkerkanten aan mekaar.
Ja het is moeilijk, maar moeilijk
En mooi om jezel...
