inloggen

biografie: Liesbeth Lagemaat

Liesbeth Lagemaat (Bergen op Zoom, 1962) studeerde Nederlands en Taal- en Literatuurwetenschap. Zij heeft gewerkt als journalist, actrice, reclametekstschrijver, accountmanager en docent Nederlands. Op dit moment is ze werkzaam als docent in Utrecht, waar ze drie dagen per week alfabetiseringslessen aan Turkse en Marokkaanse vrouwen geeft. Ze publiceert regelmatig gedichten in De Tweede Ronde en werk van haar werd opgenomen in Gedichten 2001 van het Davidsfonds.
Haar debuutbundel "een grimwoud in mijn keel"werd tijdens poetry international gekozen tot beste poƫziedebuut van 2005.

Inzendingen van deze schrijver

6 resultaten.

Afscheid

gedicht
2.0 met 195 stemmen aantal keer bekeken 92.697
Het roze aderwerk: de lijnen met een dun penseel gezet, en hoe het aan de slapen marmert. Ledematen die in steen verstomden- de vingertoppen broos, in kringen heeft de tijd korstmossen, algen afgezet op schouderblad, een borstbeen dat, nog niet gebarsten, lijkt te spreken- nee, alles is...

Verleden dood

gedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 3.104
Ze wiegden zich, zwierven door tuinen die ik niet meer ken. Gebakerd slapen, de vleugels gevouwen in een lied. Nachtzwarte aarde. Er vielen er veel die zomer. Uit schaduwbomen vielen ze, van manen waar het ijsde. Het kind een pop van nog geen meter hoog. En zo veel gele snavels, zo veel...

Klacht van de weduwe na het vergaan van de vloot

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.745
Ik knier dat het een aard heeft. Waar het land verdampt, in asblauw een pluim een veeg uitgestrooide lijn het zand condens de adem licht de adem in waar. Ik had je uitgerookt ik knier je lag in splinters narwalhoorn in mosselscherven o. En de oestervloot van 17-zoveel vertrok, sloeg zich uit...

Queeste

gedicht
1.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 5.266
Stilte trok een lichte schil, lijn van grafiet waarbinnen - je voeten behoedzame dieren, een trilling van lucht was je vinger. Het oog werd opgetild, in een gondel gelegd, de pupil vloeide samen met de kleur die nog onbegonnen was van kleur, vorm die, ongeplooid, nog nauwelijks richting...

Venus (niet die van Botticelli)

gedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 7.111
Plan A; een gat in je gezicht geslagen, met een voorhamer misschien of desnoods een tennisracket, je moet begrijpen, het gaat hier om een straf, wij spreken van rechtvaardigheden. Zinloosheid is een parelmoeren doosje, een bijouterieënkistje vol dierbare obsceniteiten, maar niettemin. Mijn...

Snijd alle knopen los

gedicht
1.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 9.859
de nacht een onschuldig anachronisme. Jurken van grijs, de lichte rouw, in mijn bed krioelt het van overgrootmoeders die haastige woorden nog happen, de zwanenhalzen in elkaar verstrengeld. Dit ochtendlicht een mes met benen heft, snijdt knopen van de rouw. Mijn hoofdkussen mompelt wat...