biografie: Ton Ruis
Ton Ruis (1945) geboren en getogen Alkmaarder. Hij schreef al eerder een roman ‘Op de zachte zijde van de wind’. Verder schreef hij jarenlang gedichten voor een regionaal weekblad en diverse (maatschappelijke) instellingen, alsmede voor een hobby-tijdschrift.
Ook maakte hij tientallen çontactbladen voor een gehandicaptenorganisatie en is auteur van de uitgave ‘40 jaar hulp aan gehandicapten in Alkmaar en omgeving’. Verder schreef hij een roman 'Valse Snaren'.
Zijn laatste werk is een autobiografie.
Inzendingen van deze schrijver
16 resultaten.Gehandicapt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 
297 Met een gulle grijns op zijn gezicht
pakt hij behoedzaam zijn
wonder op wielen vast
Knakkende hersenbanen
deden hem wankelen
Zwikkende enkels in een
gebroken loopvermogen
Rooskleurige toekomstbeelden
veranderde op slag in
meedogenloze werkelijkheid
Het gemis van de vierwieler
is ni...
Troostcafé
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 540 Hij zit op een houten kruk
voor de bar, in zomaar een café.
Behoedzaam pakt hij z’n glas
het goudgele vocht verdwijnt tevree.
Z’n ogen dwalen telkens rond
op zoek naar een vriend of maat.
Echter zonder enig succes
pakt hij weer het glas, dat alweer volstaat.
Het drankgenot wordt ond...
Blikvanger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 221 dansend op het wild plaveisel
achter kleur en hoge hakken
verschijnt zij telkens weer
wapperende goudgele lokken
bedekken haar deinende borsten
scherpe blikken vanachter getinte
brillenglazen turen in het rond
haar rokje trilt in een
zonnig spectrum
zinderende mannelijke aandach...
De Regenboog
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 262 Oud Alkmaar
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 251 Een stad ontwaakt uit
een sluimerend
vervlogen droombeeld.
Een natte damp,
als een plassende regen,
overvalt de gracht.
Doorweekte wallenkanten
ontvouwen ranke bomen
met ontloken twijgen.
De houten ophaalbrug
brengt heimwee naar
weleer.
De stille stroom
verraadt een
blijde glans.
Hemelruim
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 295 Een krijtwitte streep
doorkliefd het onbevlekte
hemelgewelf.
De eenzame, zwijgende kist
zoekt de ruimte.
Zacht geronk bereikt
de wazige aarde.
Zilvervlokken op het glas
worden traag zichtbaar.
In de verte gloort
de horizon als
trillende schuim.
Getuigenis van zinkende
getijden....
RITME
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 227 Het avondrood in purper
getooid, is al verleden tijd.
Een serene stilte
overvalt de ruimte.
Overmorgen is het zó.
De druk even weg,
een ritme beteugeld.
De geur van ontspanning
voltrekt zich in
getemd ademgeluid.
Louter weelde in
het ochtendblozen.
Intens geluk zorgt
voor een...
Catastrofale vlucht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 258 Een kist zoekt de ruimte weer
Inmiddels voor de zoveelste keer
Voortdurend meedragend het onbekende lot
Waarop geen antwoord gegeven wordt
Maar oh, de eerste signalen
De techniek of de mens die wellicht gaat falen
Het lijkt nog enigszins te gaan
Hoewel de tijd niet leek stil te staan
De opro...
Duurzaamheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 241 Op het pad
van hartstocht en geluk
als een ontembaar erfstuk
in een duurzaam handvat.
Adem tekent zich af
in de heldere buitenlucht.
Harten versnellen, zonder een zucht
De ontmoeting geen straf.
Individuen smelten ineen
Warmte, straling en gevoelens
Woorden zijn schaars
Duurzaamheid ...
Ontdekken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 557 Een baby-kleuter zoekt zijn weg
Door een ruimte, weet heg noch steg.
In tijgersluipgang als geen beter
Langzaam, zeker, centimeter voor centimeter.
Probeert een wereld te ontdekken.
Kruipt van hoek tot hoek,
naar allerlei plekken.
Met een rammelaar in zijn handje
en nog nauwelijks een tan...
Zoete geuren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 323 Traag daalt een bij
op een struik bloemen.
Vast en zeker,
ongehinderd,
louter zachtjes zoemen.
Behoedzaam en trefzeker
wordt zoet vocht ingenomen.
Een ontzielde bloem
blijft over,
het is haar overkomen.
Op naar het volgende wonder
gesteund door
welriekende geuren.
In het schijns...
Het groene woud
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 275 Het kronkelende bospad
zoekt een weg
in een rustieke natuur.
Gezang komt van daarginder.
De zoete lucht is geel.
Voetstappen nauwelijks zichtbaar
het sporadische water grauw,
geknakte takken gedoemd te sterven.
Het bedekte groen
als een fluwelen mantel,
en hier en daar een paddenstoel....
Natuur in beweging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 269 Passie en liefde
Bitterheid en tranen
Milde geuren achter de wind
Zonneschijn versus regen
Een bewogen hemeldek
Gevormd door wolkenpartijen
Gelijkend op een olievlek
Een warm gevoel
Ontwaakt in mij
In de schaduw van de nacht
Wachtend op een ander getij.
HERSENLABYRINT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 259 Muziek doorkruist
m’n hoofd
stuitend
op een doolhof
van oneffenheden
In een wirwar
van onzekerheden
Op zoek naar
een helder zicht
met minder rafels
en een beetje
meer licht.
Verwantschap
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 248 Jouw lichaam beeft
in een glanzend spectrum
verlangend naar het mijne
zoals dat bij jou leeft.
Je ogen stralen,
je gezicht kleurt
een glimlach verschijnt.
Dromen over jou,
vurig verlangen,
samen in verrukking.
Gedachten groeien
naar ongekende hoogte,
ongelijkheid verdween.
Al wat leeft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 388 Dwalend in gedachten
gaan mijn ogen voort
naar al wat leeft.
En wat mij toelachte
op de helling
van pijn en vrees.
Ergens in een hoekje
waar ik een boek lees.
De stilte overheerst
mijn hartslag lijkt monotoon.
Is af en toe van slag
van immer wonderschoon.
