Al wat leeft
Dwalend in gedachten
gaan mijn ogen voort
naar al wat leeft.
En wat mij toelachte
op de helling
van pijn en vrees.
Ergens in een hoekje
waar ik een boek lees.
De stilte overheerst
mijn hartslag lijkt monotoon.
Is af en toe van slag
van immer wonderschoon.
Geplaatst in de categorie: lichaam