Alle inzendingen over spiritueel

Mag ik onder Uw mantel kruipen Als een klein onschuldig kind Dat bij moeder schuilen wil Tegen storm, regen en wind Mag ik stilletjes daar zitten Op mijn knietjes, biddend zacht Luistert U dan naar mijn beden Overdag en in de nacht Mag ik delen in Uw liefde Met allen die Uw kinderen zijn Mogen wij bescherming vinden Ook al…

De storm ging, net als ik, liggen. De nacht viel, net als ik, in slaap.…

Overdag zal de zon u niet steken en de maan evenmin in de nacht mij was dit niet eerder bekend Zo staat het in Psalm 121 ik hoorde het bij Monteverdi Laetatus sum: ik ben verheugd Licht reflecteert in het water van bergstromen vloeiend en snel wat ergens als gletsjer begon wordt een Mondscheinsonate en later een langzame brede rivier…

Rivieren worden wilde waters Een weiland wordt een woeste woestijn Dode dieren, een enkel nog even dolend Dat denkt, dat het niet lang meer zal zijn Maar het blijft bestaan, het beest Maar mens, arme van geest Jij, bent er nooit geweest…

Er was eens een kleine prins tweeduizendeneen generaties geleden van een verre hemzelf onbekende bintang nedergedaald uit extraterrestia als mystery guest tussen drie grote heldere sterren Hij zag en hij leek op zijn moeder en keek verbaasd om zich heen naar het plebs en het gajes het kwijnend canaille in doeken temidden…

Dolende ziel der onzichtbaren zonderlinge anonieme avonturier in pseudoniemen gehulde emmausganger laatste avondmaalgast primaire verspreider van het woord in den vreemde efeze rome corinthe jawehganger in nero's tijden quo vadis paulinianus hoe uitzonderlijk uw moed petrusciaanse nero in rome ecclesia in catacomben codex…

In de reflectie van het schemerdonker verscheen er niets - alleen zijn geestesoog dat schouwde in het donker van de schemer hij keek en zag toen zijn weerspiegeling als ware die niet van dezelfde man maar van een ander - er doemde een glimp van een triomf na een intieme roes tiramisu was het die hem bezat omhooggestuwd tot eros…

En weer valt de nachtvlinder in diepe slaap  de maan was nog nieuw en aardedonker zij hoorde en zag nergens sterrengeflonker en viel in de armen van morpheus de aap O pardon, ik beledig toch niet die enclave  van klassiek latijn en archaïsch grieks die morpheus was mythisch, iets puur olympieks geen aap maar een god uit een helleense…

ik geloof in God in de samenhang en levenslust van en met ieder wezen die alles met elkaar verbindt de bloem de boom een mens een dier de aarde lucht en een rivier zoals een moeder met haar kind dat is onze aller gemene deler niet in een of andere godsdienst die hun waarheden in allerlei teksten laten lezen en ondertussen alle eeuwen…

Ze noemen het iets gewoon iets dat ontwijkt ze kijken dan wel maar het doemt nergens op en zeggen het doet zich haast zelden voor er dringt als je luistert nooit een geluid door men noemt het subtiel als men ernaar grijpt maar nooit krijgt men het echt te pakken Drie klachten die neerkomen op één bezwaar: als het opkomt verschijnt…

"In welke houding voel jij je senang?" vroeg zij me, mijn levenskunstenlerares van haar krijg ik al bijna zeven jaar les in 't perfectioneren van de muzegang "Het leven als kunstwerk? Mijn hemel, poëet daar vraag je me wat dat zoek ik nog uit Homerus en Sappho en Orfeus z'n luit in netgedicht, snelsonnet of hartenkreet?…

Er is zo veel muziek die mij nog niet verzadigd heeft. Zo veel liefde om nog van te proeven. Zo veel verhalen die nog verteld moeten worden. Zo veel vergezichten die ik nog niet gezien heb. Zo veel wegen die ik niet bewandeld heb. Zo veel zonsondergangen die ik nog niet bewonderd heb. Zo veel ademtochten, zo veel kansen. Zo veel om te…

Het centrale zenuwstelsel van de dichteres wordt doorgaans 's ochtends op gezette tijden na de wekker of radio op smartphone of bij volle maan de rode haan geactiveerd en non-verbaal naar buiten toe gekeerd reeds voor de bel van deur of school danwel de telefoon licht heel de onderhaarse binnenwereld in haar op haar brein loopt…

De lieve mensen die eens om mij heen waren zijn nu aan gene zijde Maar leven voort in mijn hart En staan mij bij in moeilijke tijden Of als ik opgetogen en blij ben en wil mijn blijdschap delen Misschien tranen van het lachen Dan lachen wij samen net als in het verleden Fysiek zijn ze niet meer aanwezig Maar hun ziel des te meer Ze zijn verwant…

vanaf den beginne is men op zoek naar de oorsprong van het licht en indirect naar God wees gerust niemand zal het ooit vinden dat is des mensen lot maar neem de tijd en zoek het in jezelf schuif die steen opzij misschien ligt daar God verscholen badend in het licht en laat hem vrij…

Verlangen doet begeren: de wereld proeven, ruiken, bezitten. Wat gaat genot toch gauw voorbij! Ontbreekt hier duidelijk een visie? Zijn we wel goed geïnformeerd? Schoonheid eist van jou en mij dat wij gevoelvol reageren. Verlangen blijkt een constante, voortdurend op zoek naar zekerheid. Die te bereiken, vergt vele gebeden bij waar we…

De bange schipper vaart zijn boot Op zijn kleine houten poot Steeds iets dichter naar de dood: 'Aan de levenden gegeven Om niet eindeloos te beven Valt de dood ons toch wat zwaar Naar het ernstige verheven Nog belangrijker dan leven Want met de dood is alles klaar Alles wat we voelen konden Heeft ons aan onszelf verbonden En daarmee…

Ik rende en sprong me rot over andermans pad Was me nooit bewust van het effect dat dat had Maar nu sta ik stilletjes hier, de helderheid valt uit mijn mond Al die bewegingen, maar zo stil dat ik stond Nu dat ik dat dan zag, was de volgende test Om eerlijk te kijken hoe ik functioneer op mijn best En tot mijn verbazing bleek, totaal andere kant…

En dan ben je druïde; Je schrijft verzen en vertelt de oude verhalen, weet de Keltische traditie naar nu te vertalen; Je verbindt jezelf met het ritme van de Aarde en met al het leven dat zij baarde; Je leert de wijsheid van planten en dieren, leest de bomentaal der oude Ieren; De Awen schenkt je geïnspireerde dromen, en je…

water valt als druppels neer onder meer als regen al sinds een ver verleden verdampten zij tot een wolk naar de toekomst en het heden water neemt mee wat mensen vergeten verbergt veel meer in zich dan we beseffen en ooit zullen weten het eeuwige water de druppel die verdampt kom je ooit weer tegen als sneeuw hagel of regen water is als…

Al is de weg dan kronkelig en hobbelig en droog Gaat hij door dalen nog zo diep en bergen wolkenhoog En denk je dan wanneer ben ik nou eindelijk eens daar Wanneer ben ik met die al die rare dingen een keer klaar Bedenk dan dat de levensweg niet recht geasfalteerd is Maar een avontuur op een eenhoorn of een draak is Een sprookje door een…

boven de velden en rondom de cypressen hangt nu de innerlijke stilte van hen die weten dat zij weldra zullen sterven: binnengaan in een ander land, met minder gezichten, maar meer en ruimere vergezichten.…

Ijlings vluchten haar beelden over de zomerse akkers. Eenzame rode klaprozen pronken nog net tussen het wiegend goudgele korenveld. Haar ogen turen naar de verte. Het oneindige beeld van een blauwe lucht met hoog vliegende, gekscherende zwaluwen belooft een warme zwoele dag. Herinneringen van het kleine kind met wapperend rokje rond te…

Vannacht was ik drijfnat, als een vos in een drijfjacht uitgeput op het smalle bospad terwijl een jager dreigend naar me lacht. Toen ik ging drinken bij de waterkraan keken fletse ogen me als een ander aan. Maar misschien was het de tandpasta op de spiegel die iemand had gespuwd. In ieder geval de hitte diep vanbinnen leek enigszins geluwd…

oma hoe moeilijk is het om tegenwoordig nog iets te bereiken heb geduld mijn kind de tijd zal het je leren en wat dat zal zijn zal blijken wees wie je bent dan komt het wel goed en zal dat het ware zijn wat je ontmoet maar oma de wereld is zo groot en ik ben maar klein nee lieverd jij bent niet de druppel in de hele oceaan je bent de…

water valt als druppels neer onder meer als regen al sinds een ver verleden verdampten zij tot een wolk naar de toekomst en het heden water neemt mee wat mensen vergeten verbergt veel meer in zich dan we ons beseffen en ooit zullen weten het eeuwige water de druppel die verdampt kom je ooit weer tegen als sneeuw hagel of regen water is…

Eigenheid leek monddood alle klankkleur verdwenen deed stilte eerst zwaar wegen zelfs een bronzen geluksbrenger warm en karaktervol in beeld had veelzeggend gezwegen, maar eenmaal “je eigen” voelen en “met elkaar verbonden zijn” is een geruststellend weten.…

Isis, Osiris Na lange tijd gevonden Helende magie We helen elkaar Zoals de goden deden Wat stuk was, wordt heel Donker wordt weer licht Tranen kristalliseren Puur goud alchemie Veilig en vertrouwd Magnetisch en verwarmend Zon die de Maan kust Maanlicht, Zonneschijn Onoverwonnen krachten Jij, mij, wij, samen…

Een vlinder is tot op zekere hoogte symbool van een rusteloze ziel de mens wordt dolend voortgedreven soms zwevend in ether der zevende hemel Aether is de oude god van de bovenste laag der atmosfeer waar goden ademen wij stervelingen doen het met aër de aardgebonden levenslucht de aloude Grieken zeiden dat Aether de substantie…

Laat de liefde mij nu vinden Sterren, maan en zonneschijn Moed en kracht mij te verbinden Laat het thans de ware zijn Laat mijn mooie liefdesdromen Alle wensen op een rij In en om mij samenstromen In mijn hart en aan mijn zij…