DE TUIN VAN LIEFDE
En wandelend langs een pad van rozen
voelde ik ’t ritselen van een vleugelslag
een engel die naar mij was toe gekomen
toonde mij waar ’De tuin van liefde’ lag
onder ‘n gouden prieel liet hij mij binnengaan
waar ik verblind door een schitterend licht
-mij opeens voelde met witte veren staan-
keek ik in de liefelijkheid van Zijn gezicht
en armen die mij sterk en zacht omsloten
schoof Hij mij hoog aan in de engelenrij
omdat ik Hem voortaan zou blijven loven…
straalde de hemel oneindig blauw en blij.
en terwijl mijn laatste weemoedstranen
nog vielen over de koude aarde neer
werd ik heel ver door Het Licht gedragen
en allen die ik liefhad, zag ik met vreugde weer!
gmail.comGeplaatst in de categorie: spiritueel
tuin 4.0 met 30 stemmen 
642
642
Geef je reactie op deze inzending:
Heel fijn dit mooie gedicht met genoegen gelezen !