Onze tuin met kamer
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
28 In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen
nagedacht hoe elke plant zou moeten heten
op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten
plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten.
Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen
zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen.
Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…
MIJN ZOON, GEEF MIJ UW HART
poëzie
3,9 met 8 stemmen
2.947 De zomernacht werd zwart,
Toen, zacht en duidlijk klonk er
Een klare stem door ‘t donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart!
Ik aarzelde... verward...
Was het de wind die zoefde?
En weer zei, maar bedroefder,
De stem: geef Mij uw hart!
Ik wrong mij op de grond,
Tot ik de woorden vond:
Heer, ‘t moet door U genomen!
En nog eens overviel…
De appelboom
poëzie
3,4 met 5 stemmen
1.716 Na warme dagen volgen koude nachten.
Als lakens ligt de dauw op bleek en haag
Versteven naar wat zonneschijn te wachten
En slaat in wolken op en regent traag.
De struiken tinkelen met haarfijn ijzel.
En in de hof, de dragende appelaar
Komt uit de damp reusachtig te verrijzen,
Met ronde konen en veel grijzend haar.
O eedle boom, die, boven…
Adieu
poëzie
3,4 met 8 stemmen
1.998 Ik ben niet meer met u alleen
en op de peluw is er geen
o lieveling, die lot en leed
zo onafwendbaar zeker weet.
Geef mij uw mond en zie mij aan:
lang voor de zon, lang voor de maan
verzinken in de wereldmist
zijn onze namen uitgewist.
En wat mijn hand te strelen vond
zal liggen in de wintergrond
en wat mijn stem aan u bescheen…
Gebed
poëzie
2,7 met 6 stemmen
900 En uit 't verstuivend wereldpuin
Vorm ons als nieuwe mensen weder,
En laat ons leven in uw tuin.
-----------------------------
voetschabel: voetbankje…
Bij de rozen
poëzie
2,8 met 6 stemmen
1.722 ‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’
zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was.
Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren:
wat is u zelve, ijdel mens, beschoren,
zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…
Over het gras
poëzie
3,9 met 11 stemmen
2.803 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde
die ik vroeg en die ik later,
die ik nimmer, nimmer vinde.
Smalle schelpen zijn haar handen
om een eeuwge zee te horen,
in zijn wieg en broze wanden
zingt haar hart mijn wee verloren.
Handen die mijn hoofd niet koelen
met hun sneeuw, de lichte, zachte.
Hartklop die ik niet zal…
Klein Air
poëzie
3,4 met 11 stemmen
1.415 Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.
In de warme lampeschijn
zal zij liggen, bleek en fijn.
Wilder dan een springfontein
breek ik uit, en ben weer klein
bij haar leden, zoet satijn,
diepe bedding, dieper pijn.
Morgen drink ik rode wijn,
morgen zal mijn lief hier zijn.…
Gebed in 't Duister
poëzie
3,3 met 3 stemmen
1.678 Lang voor 't eerste dagegloren,
lang na Venus' gouden schijn
kniel ik, uwe stem te horen
uit die weelde, uit die pijn,
uit die tuin, bedekt, bedwereld
met een bloesem van Voorheen.
Heer, behoed haar in de wereld,
doe uw mantel om ons heen!…
Vrouwen
poëzie
2,8 met 6 stemmen
2.374 Met hare zachte handen rukken zij open
wat jaren lang ten bodem sliep -
nemen haar deel, met een glimlach, en hopen
op sterren en stromen, ànders licht en diep.…
Zacht branden
poëzie
4,7 met 3 stemmen
2.428 Zacht branden van de teedre lenden:
een wiegeling, een wit satijn
aan mijne handen, de gewenden,
die met haar leest verzameld zijn
tot éne slag en in het stuwen
des bloeds niet laten van hun wit.
Die stem, die stameling bij 't huwen:
wie zijt gij? - En het diepst bezit
de tweelingster, haar ogen, weergevonden
in de golven en het…
Doorreis
poëzie
3,4 met 5 stemmen
1.372 God heeft ons spelende beschreven,
als kindren hulploos gaan wij heen.
Geen heul is ons in 't lest gebleven,
zijn diepe vaderlach alleen.
O bloed, bestijg de broze zomen
van dit gevonnist, schuldig lijf:
gij hebt een koninkrijk ontnomen
en gij alleen rekt ons verblijf.
Maar hoor, wanneer de blauwe velden
der nacht begroeid van…
Orgelpunt
poëzie
4,2 met 16 stemmen
628 De man die uwe weelden mint
is weerloos als het kleine kind:
de wereld ging hem vreemd voorbij
als aan zijn borst uw hartslag lei.
Maar wat ons saamgedreven heeft
is wat in kleine bloemen beeft
en gonzend draagt het groot heelal:
't is twee-in-een, en dat is al.…
Annabel
poëzie
4,0 met 3 stemmen
1.484 Mijn kleine, kleine Annabel
zij zong zo zuiver en zo schel
als fluiten op een glansrivier,
zij was geluk en leefde hier
mijn kleine, kleine Annabel
ik wist uw prille leden wel,
de trilling van die bloemenmond
wanneer een hand uw haren vond
mijn kleine, kleine Annabel
de geest is lang, maar wij gaan snel:
op 't koude laken ligt uw lijf…
De donderbui
poëzie
4,0 met 2 stemmen
278 De lucht betrekt, het zand stuift op,
Hoog torent zich de donderkop,
Die blauw als lei, en koperrood,
Dreigt met vernieling en met dood.
De bliksem, kort en lang van lijn,
Gelijk een zenuwachtig sein,
Meldt ademloos: wie vloeke of kniel',
Gedenk uw zonden, red uw ziel!
Een windstoot, water, vlam, een knal,
Alsof de hemel barsten zal…
WINTERAVOND
poëzie
3,5 met 2 stemmen
226 Ook nu het avond wordt,
Heer blijven we op U hopen,
Het winterdaglicht kort,
Hoe traag de dagen kropen.
Het water is zo diep
En donker, de lantaren
Beschampt de oeroude baren,
Waarin de wereld sliep.
En als de smalle boot,
Waarin ik word gedrongen,
Van levens wal afstoot,
Hoe hoog de golven sprongen,
Van u komt heil en heul…
Hangplant buiten
hartenkreet
2,7 met 3 stemmen
409 Lange ranken
in gothische bogen
twee spinnen
hebben hun webben
daarin gehangen
ze zijn online
en draaien langzaam
op hun bolle tere zeilen
in het zachte briesje…
Ik zit in mijn tuin....
hartenkreet
3,7 met 7 stemmen
415 ik ook bloeien
Ik hoef niet ver weg
Heb het paradijs dichtbij
Voor mij is mijn tuin
Het mooiste schilderij…
uitgespeeld
netgedicht
4,3 met 9 stemmen
1.159 het kerkhof of,
zoals u wilt,
de begraafplaats,
ligt er berustend bij
de dag is sereen
want iedereen
die hier komt
ervaart eindigheid
de laatste tuin van mijn ouders
hun graf is rijkelijk beplant
geen steen
ze zullen ervoor moeten bloeien…
Brutale donder.
netgedicht
2,7 met 3 stemmen
297 je slopen wilt
Bessen en noten
Restjes eten voor de mussen
Waarvan je er laatst nog zelf een at
En maar schelden tegen de kat
Brutale donder met pit
Door de openstaande schuifdeur loop je naar binnen
En dan weer terug, alsmaar scheldend
De honden verbouwereerd achterlatend
Grote sterke mooie brutale donder
Jouw zwart en wit
Wat zou mijn tuin…
Rode rozen
netgedicht
3,4 met 5 stemmen
714 Tegen het oude hek, gehurkt,
z'n hoofd een beetje schuin,
wijl hij aan z'n pijpke lurkt,
overschouwend 'hun' mooie tuin,
dwalen zijn gedachten naar
het leven met lieve Katrijn.
Kon hij één moment maar,
kon hij even nog bij haar zijn...…
Dansen
netgedicht
3,8 met 4 stemmen
98 Sta voor het raam kijk naar
de tuin die wordt beschenen
door het licht van de maan.
Tussen bloemen en paadjes
zie ik een meisje sierlijk
dansen in het maanlicht.
Donkere haren omkranst als
een boog om haar hoofd, haar
jurkje zweeft om haar benen.…
Zomertuin
netgedicht
2,8 met 4 stemmen
327 In mijn zomermorgen-tuintje
als het glinstert van de dauw,
komt de zoete geur mij tegen,
zoet van thijm en blauwe regen
en het krieken van de dag
schildert zacht lavendelblauw.
In mijn zomermiddag-tuintje
als het schittert in de zon,
haalt een legertje van bijen
stuifmeel uit de akeleien
en een koninginnenpage
fladdert bij de regenton.…
Tuin
netgedicht
4,0 met 5 stemmen
95 de wind vergaart dode bladeren
in een hoek van de tuin
om ze later weer overal rond te strooien
ondertussen snij ik oude takkenbossen
tot eerste wintertijd…
het plan
hartenkreet
2,0 met 2 stemmen
219 zo ver en dichtbij
binnenste buiten gekeerd
in mijn eeuwige mijmering
bang voor het streven eet je niet
dat wild kind stil staat onder
gelopen door het licht van een
prinses van de sterren herkenbaar in verzen
geschreven in de tuin op
een zomerdag van een kathedraal
speerruiters bewaken deze muren van
de pijn als kiespijn mis jij in…
in paradisum
netgedicht
3,6 met 9 stemmen
148 nog mag dromen
met blote voeten op het prille gras
waar jij vandaag weer tot jezelf kunt komen
en kind mag zijn zoals je vroeger was
het stille water spiegelt hemels blauw
in deze open tuin die wacht op jou
met dank aan de open tuin van cees verkerke (zie foto)…
Franse tuin
netgedicht
4,1 met 19 stemmen
156 ooit was ik keurig getrimd
gewied en heel formeel
mijn buxushegjes strak
geplant in rechte lijnen
tot stormtroepen mijn lijf
met schoffels en houwelen
kliefden, hakten en verbrandden
nu haak ik mij aan elke steen
door de modder naar de meet
mais dans le fond
je suis resté le même
petit jardin français…
Tuin
hartenkreet
3,5 met 2 stemmen
477 Achter ons huis ligt een tuin
hij is niet eens zo klein
een stuk of dertig aren
moet hij zo wel zijn
éénmaal in de week
dan maai ik het gras
en loop daarbij te wensen
dat het gazon kleiner was
ik maakte ook wat perken
een bloemetje staat fris
ik weet nu ondertussen
wat onkruid wieden is
over het hele karwei
loop ik te klagen en te…
Een dag
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
168 Er was een zondag
Waarop ik bewoog
Met liefde in mijn zog
De tuin was groen
Ik waste en ik droogde
Wapperende lakens
Terwijl alles zong
Ging ons samen
In mij rond en rond
Het bezorgde me
Keer op keer
Extase…
De geplande tuin
netgedicht
3,2 met 18 stemmen
110 Hier plant men een tuin
Kwansuis blaast de natuur er
Royaal leven in.…