Netgedichten

netgedicht (nr. 58.229):

Zin van het leven

Ik pieker over de zin van het leven
ik heb mijn levensadem verloren
in het piekeren over de dood

de tuin is mij lief
met alle liederlijke planten
lieftallige madeliefjes

en honingdauw in de zomer
waar de libellen van proeven

mijn man is te jong gestorven
en liet mij achter als weduwe
maar ik voel me geen spin
door mijn gerimpelde onderkin

ik pieker over de dagen die gaan komen
het kerstfeest alleen bij de piek aan de boom

ik verlang geen cadeautjes
of hoffelijkheid van vreemden
ik blijf leven als een oud stuk leer
achter het venster van mijn raam

de tuin is mij dierbaar
met alle mussen en merels
zelfs in de winter
maken ze dat levendige gebaar

ik ben nu zo oud
ik heb niet lang meer te gaan
gelukkig voel ik me dankbaar
voor dit aardse bestaan.