Alle inzendingen van Rob van der Knaap

Langs welke weg zou ik God kunnen zoeken? Wanneer zal ik kunnen zeggen dat ik God gevonden heb? Nu al weet ik dat mijn mond het niet zal kunnen zeggen. Mijn hart zal het nauwelijks kunnen dragen Maar wanneer ik mijn God gevonden heb, zullen mijn vragen géén vragen meer zijn! Elk verlangen zal Hij stillen én vullen met nog meer verlangen.…

Eeuwige, Als een vreemdeling op zoek naar woning sta ik aan uw poorten. Ik fluister uw Naam. Waarom bons ik niet op de deur? Sla ik niet op de trom? Roep ik U niet met luidde stem? Waarom toch…, fluister ik? Ben ik bang beschaamd tegenover U te staan? U die geen naam vergeet, geen mens veracht. Geen wezen met lege handen heen…

Ik volg jou, Jij brengt water naar de woestijn. Waar jij stroomt komt het land tot bloei. Daar bruist het van het leven. Ik volg jou, want jij hebt oneindig leven in je. Ik mag uit je putten en mezelf erin onderdompelen. Zoals een hert uitziet naar water, zo schenk jij jezelf aan allen die dorstig zijn. Je schept water in mijn hand…

Nu zeg je dat je vrijheid wilt. Wie ben ik om jou beperkingen op te leggen Het is goed als je het spel volgens jouw regels wilt spelen. Dus speel je spel, en luister naar het geluid van de eenzamen. Een oorverdovend woud Overdenk wat je had en wat je verloren bent. Onweer scheurt de hemel open. Onschuld is niet te koop! Geliefden roepen…

Geen taal kan zeggen wat er in mij omgaat. Alles is beeld. Alle beelden klinken. Gedachten en woordenstromen. Losgeslagen betekenis zoekend bodem om te ontkiemen Gedachten, gevoelens leegte en overvol Spreken en zwijgen. Leeg en verlangend. Wetend dat het is er is.…

Zie het kwaad in de wereld, het tiert welig. Het is als onkruid dat het graan dreigt te verstikken. Waarom wordt het niet met wortel en al uitgerukt? In de hitte en verdrukking ziet het graan uit naar recht en gerechtigheid. Maar aan U is het te oordelen over goed en kwaad. Uw wetten zijn van een hoger orde, uw geduld wordt niet afgemeten in…

Er waren nachten dat het leek alsof al het licht voorgoed gedoofd was. Dat mijn hart niet meer klopte, mijn ziel van mij wegdreef Het uitzicht door het raam nietszeggend was. De dageraad geen nieuwe hoop bracht. Er waren dagen dat de zon zo haar best deed, maar dat ik haar warmte niet meer voelen. Dat al mijn tranen zo bitter waren.…

We hebben ver gereisd zonder een huis Maar niet zonder een ster. Niet zonder een visioen, niet zonder droom. De weg lijkt eindeloos lang en ver. Maar Ik zeg je, ze is niet verder dan een gedachte. We reizen op het Licht Alle ballast overboord. Een reis op de wind. Door het oog van de storm In de verte brandt het Licht van de…

Vertel me, hoe raakte Hij ooit in mijn leven. Een vraag die als de wind steeds terugkeert. In gesprek herinneringen en toekomst mezelf in het midden. Op een nacht verliet Ik Hem. Glipte weg terwijl Hij rustte. Ik koos mijn weg willekeurig. Zonder enig patroon. Ik liet geen enkel spoor achter. Niemand weet waarheen…

Onvervuld verlangen. Door het hart gekoesterd. Wil niet ingelost worden, maar hunkeren en smachten. Eindeloos verlangen. Droom in dromen. Mijmeren en melancholie, is de tuin waarin zij wandelt. Zuchten en smachten. Beter dat dan dat de droom ooit ten einde komt. Is het beter te verlangen naar... verlangen!…

Ik zou het niet geloven, als ik je niet met eigen ogen gezien had Op zo’n doordeweekse, doodgewone en tegelijk zo'n roekeloze dag. Niet meer dan één Moment in de Tijd Het park waar je door heen liep, als vanzelf begonnen de vogels te zingen. De zon brak door en een week later was de wereld veranderd. De bomen, nu getooid in haar zomerse…

De sluier van de zomer waar wij middenin stonden, als een kleed van mij afgegleden. Vreemd genoeg lijken dagen langer te duren wanneer zonlicht ontbreekt. De stilte…, die indringende stilte!! Terwijl mijn hart het uitschreeuwt. De avonden zo kil! Vogels trekken weg, naar het zuiden. Verdwijnen uit het gezichtsveld. Jou achterna in vrijheid…

In je ogen zie ik duizend kathedralen. Licht waarin ik wil dwalen en verdwalen. In al je eenvoud mijn façade onttroond. Je bent mijn weg naar huis. Je lach, je aanraking en je zoen. Ze overstijgen: “Het Gewone Doen”. Ik ben niet heilig, Maar jouw liefde maakt mij oneindig.…

Hoe vaak moet ik je vertellen dat ik de waarheid liefheb. Maar als ik je beken wat ik met de waarheid heb gedaan, zal het je hart breken. Teveel en te vaak neem ik een pose aan, waarmee ik de mensen om me heen en mezelf verblind. Ik zou me binnenste buiten willen keren, om willen keren. Maar in plaats daarvan houd ik met een glimlach de…

Vrede is er niet om te bewaren, maar om uit te delen. Vrede moet niet bevochten worden. Vrede is een besluit. Vrede is een gave van mij aan jou. Vrede is een geschenk voor ieder die rust zoekt. Wie vrede sticht sluit een verbond met de harmonie. Vrede is een ontworsteling. Vrede, diepste verlangen van een mens. Geluid van alle…

De golf van het succes is niets meer dan een illusie. Wanneer de voeten het contact met de aarde verliezen, verliezen we onszelf. Voor wie het succes naar het hoofd stijgt, is het als balanceren op de punt van een potlood. Hoe langer je het volhoudt des te zwaarder het wordt.…

Lichter dan licht. Zijn gang was soepel Zijn tred was veerkrachtig Zijn juk was licht Al wat Hij droeg was liefde. En alsmaar deelde Hij daarvan uit. Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

Nog voordat ik je kende verlangde ik al naar jou. Jouw ogen die de mijne ontmoeten. Een blik die ik nooit meer zal vergeten. Nooit is er een moment geweest, dat krachtiger was dan dat ogenblik. Ik besefte niet hoe leeg ik was totdat ik dronk van jouw liefde. Ik kwam thuis in jouw armen. Ontdooide van een lange winter. Intens, diep, warm…

Je vertrok, in de nacht. Een moment waarop zelfs schaduwen niet meer onthuld kunnen worden. Je loste op in het duister, op weg naar het licht. De leegte die je achterlaat is groot en diep. Maar je naam, die blijft! Verbonden met alles waaraan wij je herkenden. Zoete herinneringen, en bittere pijn. Zonder jou is het zo stil. Gedachten…

Terwijl de maan haar licht laat op de aarde laat vallen drijven wolken voorbij in een ongebroken stilte. Op zo’n moment lijkt het altijd zo of dat alles een geheim in zich draagt. Ingetogenheid past het best bij dat late uur van de avond. Misschien zijn wij mensen toch wel veel meer pelgrim dan we denken. Op het spoor van een onzegbaar geheim…

Kijk naar de bloesem en zie, de schoonheid van de wereld. Kijk naar het jonge malse gras en zie, de frisheid van onze planeet. Kijk naar het riet dat onbezorgd wuift in de wind en geloof, in vrede op aarde. Kijk naar de druiven en zie, onder onze zorg kan ze tot wijn kan verworden. Kijk naar de wolken en zie, hóe ze kringloop zijn.…

Ik zet de laptop aan en ga naar YouTube. Klik op een van mijn favorieten. Het wonder van de onveranderlijkheid begint. De muziek, precies zoals ze toen was. Ze raakt een gevoelige snaar. Wonderlijk dat je die tijd zomaar kan terug halen. In mijn gedachten ben ik weer jong en het leven lacht uitnodigend. Betoverende schoonheid, jeugdige…

Ik zou zeggen dat de liefde een Goddelijk geschenk is. Dat het dezelfde liefde is, die ons ervan weerhoudt de ander pijn te doen. Ik zou je al mijn liefde beloven, als we elkaar waar dan ook zouden ontmoeten. En ik zou het je met mijn leven beloven, want jou te verliezen is mezelf kwijtraken. Maar opgesloten in patronen, houdt angst mij…

Niet dat we onsterfelijk waren, maar we voelden ons nog zo jong. Zo...lichtvoetig. Dat het leek alsof de tijd geen vat op ons leek te hebben. Maar de kalender houdt zich voor niemand verborgen. Bij haar viel er iedere dag een blad af, die er bij ons bij kwam. Langzaam kwamen we tot rijping. En nog weer later tot inzicht. Dat alle dagen…

Het is een dolle en dwaze wereld en ik doe mezelf een belofte. Deze dag wordt een gouden dag. Alles gaat veranderen. Ik voel dat het mogelijk is. Ongecompliceerdheid wordt een nieuwe troef. Ik stap naar buiten en groet met enthousiasme de mensen die ik tegenkom. Glimlachen vallen me toe. Het enige wat ik hoef te doen, is de dag te plukken…

In liefde hoort men te vieren, te juichen en te dansen. Maar de liefde heeft mij verwond Ik sta voor een mysterie mijn denken en weten zijn zonder antwoord. Jouw ziel, die mijn ziel nog steeds weet te beroeren. Ook al ben je er niet meer. Ik doe mijn ogen dicht. En even is het weer zoals toen. Je kijkt me vanuit het verleden lachend…

Het verstand zwijgt als de liefde spreekt. Ze laat zich niet scheiden, van wat ze bemint. Dwaas als ze is, gaat ze tegen de stroom in. Liefde, Verhaal wat niet slijt aan de tijd. Verlangen wat ons in beweging zet. Liefde, Liefde! Schoonheid van het leven. Wat is het hart zonder haar? Zonder haar woord, zonder haar licht, wandelen we…

Liefde, Als oneindig deelbaar brood geeft zij zichzelf aan ons weg. Omgeeft ons met blijdschap In haar is het ware licht dat de mens omstraalt Ons opbouwt, inspireert en bemint. Licht wat iedere duisternis doorboort. Helder en krachtig. Geworteld in waarheid. Vrees niets. Liefde, Loflied van het leven. Een dag met haar is er een uit…

De hemel toont ons zijn stille tekens terwijl wij voortrazen. Geen wonder dat ons een groot geheim ontvalt. Onze blik is al bij morgen. Terwijl vandaag niet eens de kans krijgt om ons met haar licht te omstralen. Wie heeft er in zo’n wereld nog kans om te groeien? Ons lot wordt bepaald door nieuwe wetten. Terwijl we de oudste wetten vergeten…

Nooit hoger kan ik vliegen Ik had zelfs geen flauw vermoeden dat zulke grote hoogten bestonden. Nooit hoger kan ik vliegen, omdat er geen enkele beperking is. Niets wat mij neerdrukt. Praat niet over moed en zwijg over lef. Er is zoveel vrijheid, er is zoveel nu. Er is IK BEN. Ik Ben in dat grote Licht. Versmolten met alles wat er is.…