Toekomst
Eeuwige,
Als een vreemdeling op zoek naar woning
sta ik aan uw poorten.
Ik fluister uw Naam.
Waarom bons ik niet op de deur?
Sla ik niet op de trom?
Roep ik U niet met luidde stem?
Waarom toch…, fluister ik?
Ben ik bang beschaamd
tegenover U te staan?
U die geen naam vergeet,
geen mens veracht.
Geen wezen met lege handen heen stuurt?
Ik ben een raadsel voor mezelf.
Maar U bent groter dan mijn hart.
Mensen ontzeggen elkaar toekomst.
Dat doet pijn.
Het houdt mensen klein.
Maar in U mag ik mezelf gelukkig prijzen.
Want onder het dak van sterren,
heeft U grote dromen met mij.
Vreugde vult mijn hart.
Dat ik in uw Naam mensen toekomst geven mag.
... met het toekomst geven aan een ander verkrijg je zelf toekomst ...
Schrijver: Rob van der Knaap, 28 december 2020Geplaatst in de categorie: religie